Αιμιλία Υψηλάντη: «Το καλοκαίρι του ’74 ήμασταν στην Κύπρο… Βιαζόμασταν να μπούμε στο αεροπλάνο να φύγουμε»

Η σπουδαία ηθοποιός εξομολογείται τα βιώματα που έχει από την τουρκική εισβολή. 

Η Αιμιλία Υψηλάντη, μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της γενιάς της στον καλλιτεχνικό χώρο, παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής» και με αφορμή τη συμμετοχή στη σειρά «Famagusta» αναφέρθηκε στα βιώματα που έχει η ίδια από το 1974, που η εισβολή τη βρήκε στο νησί μας. 

«Το καλοκαίρι του ’74 ήμασταν στην Κύπρο μαζί με τον Άγγελο Αντωνόπουλο και παίζαμε το έργο "Ταβάριτς". Το μόνο που θυμάμαι είναι μια σύγχυση και τη βιασύνη να μπούμε στο αεροπλάνο και να φύγουμε. Μετά την εισβολή πήγαινα πολύ συχνά στην Κύπρο, είχα μια διαρκή επικοινωνία», είπε αρχικά η ηθοποιός.

Συνέχισε λέγοντας: «Η δική μου γενιά, ξέρετε, έχει ζήσει το Κυπριακό από την εποχή που ήμουν μαθήτρια στο Γυμνάσιο και κατέβαινα στις διαδηλώσεις στο Σύνταγμα για την ένωση. Υπάρχουν γεγονότα που έχουν σημαδέψει τη ζωή μας».

Κατόπιν, η ηθοποιός επεσήμανε: «Έχω την εντύπωση ότι το Κυπριακό, όσο κι αν δεν θέλουμε να το ομολογήσουμε, είναι μια πληγή που τη φέρει κάθε Έλληνας μέσα του, μια αίσθηση ενοχική απέναντι στο τι συνέβη στην Κύπρο που υποβόσκει μέσα μας. Είναι ένα τραύμα που το φέρουν οι Έλληνες και πιστεύω όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις. Σας θυμίζω και το θέμα των αγνοουμένων, η μεγαλύτερη και πιο βαθιά πληγή στο Κυπριακό.

Ξέρετε, φτάνει κάποτε η στιγμή που μια πληγή ωριμάζει και θες να την ανοίξεις με το μαχαίρι και να δεις τι κρύβει. Τα 50 χρόνια φαίνεται πως ήταν ένα ικανοποιητικό κάπως χρονικό όριο που μπόρεσαν να νιώσουν ότι είναι έτοιμοι να δουν κάποια πράγματα. […] Κανένας δεν θέλει να ξαναζήσει γεγονότα που τον έχουν πληγώσει, όταν είναι ακόμα πολύ νωπά. […] Είναι πολύ σημαντικό ότι αυτή η σειρά δεν ασχολήθηκε με την ιστορία ακριβώς αλλά έφερε τις προσωπικές μαρτυρίες στο φως».