Η εκλογή του νέου Πάπα από το Κονκλάβιο που συνεδριάζει στην Καπέλα Σιξτίνα έχει προκαλέσει το διεθνές ενδιαφέρον. Μαζί με το νέο πρόσωπο όμως που θα ηγηθεί της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας το βλέμμα των δημοσιογράφων και των συνωμοσιολόγων έχει πέσει και στην προφητεία του Αγίου Μαλαχία, ενός Ιρλανδού Αγίου της Δυτικής Εκκλησίας που προέβλεψε με ακρίβεια των αριθμών των Παπών αλλά και το τέλος του κόσμου.
Το 1139, όταν ο Μαλαχίας πήγε στη Ρώμη για να συναντήσει τον πάπα Ιννοκέντιο Β’. Στο δρόμο είχε όραμα που του αποκάλυψε όλους τους ποντίφικες από την εποχή του μέχρι «το τέλος του κόσμου». Ο Μαλαχίας, που λέγεται ότι είχε το χάρισμα του θεραπευτή, μπορούσε να αιωρείται νικώντας το νόμο της βαρύτητας και διέθετε μαντικές ικανότητες, έγραψε ποιητικές, διφορούμενες περιγραφές στα λατινικά για κάθε Πάπα, παρουσιάζοντας τα κείμενα αυτά στον Ιννοκέντιο.
Έκτοτε και για 400 χρόνια, οι προφητείες αυτές ξεχάστηκαν. Ο Μαλαχίας πέθανε κατά το δεύτερο προσκύνημα του στη Ρώμη, το 1148, από υψηλό πυρετό και μάλιστα λέγεται ότι άφησε την τελευταία του πνοή στα χέρια του στενού του φίλου Αγίου Βερνάρδου. Ανακηρύχθηκε άγιος από τον πάπα Κλημεντίνο Γ’ το 1199, μετά από προτροπή του Αγίου Βερνάρδου. Ενδιαφέρον είναι ότι μεταξύ των προφητειών του ήταν η πρόβλεψη της ημέρας και της ώρας του δικού του θανάτου, που αποδείχθηκε ακριβής.
Οι προφητείες του Μαλαχία καταγράφηκαν για πρώτη φορά περίπου το 1590, από έναν Γάλλο μοναχό και μέχρι σήμερα συνεχίζεται η διαμάχη για την αυθεντικότητα τους. Για παράδειγμα, ο πατέρας Κλοντ Φρανσουά Μενεστριέ, ένας διάσημος Ιησουίτης του 18ου αιώνα, υποστήριζε ότι οι προφητείες γράφτηκαν το 1590 από τον καρδινάλιο Σιμοντσέλι, με στόχο να επηρεάσει την εκλογή του Ποντίφικα εκείνη τη χρονιά. Όσοι υποστηρίζουν την αυθεντικότητα των προφητειών αναφέρουν ότι το έγγραφο βρισκόταν στην κατοχή του πάπα Ιννοκέντιου Β’ το 1140 και ότι, όπως όλα τα σημαντικά ντοκουμέντα του Βατικανού, οι προφητείες του Μαλαχία ήταν από τα πρώτα έγγραφα που τυπώθηκαν στο τυπογραφείο του Γουτεμβέργιου το 1455, δηλαδή 135 χρόνια πριν από την εποχή που υποτίθεται ότι τις έγραψε ο Σιμοντσέλι.
Οι σύντομοι προφητικοί προσδιορισμοί -111 στον αριθμό, συμφωνά με το πρώτο γνωστό κείμενο- αναφέρονται σε κάποιο ιδιαίτερο γνώρισμα των μελλοντικών προκαθήμενων της Καθολικής Εκκλησίας, από τον Κλημεντίνο τον Δεύτερο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην έκδοση που κυκλοφόρησε το 1820 προστέθηκε και άλλος ένας πάπας, ο 112ος, που δεν υπήρχε στο αρχικό χειρόγραφο. Αυτός ο ποντίφικας, σύμφωνα με τον ιστορικό Jon Christian Ryter, συμπληρώθηκε από τους μοναχούς του Τάγματος του Αγίου Βενέδικτου, που υποστήριζαν ότι θα προέρχεται από τη δική τους τάξη και τοποθετήθηκε σε αυτή τη σειρά γιατί ο ίδιος ο Άγιος Βενέδικτος προέβλεψε ότι «πριν από το τέλος του κόσμου, το δικό του Τάγμα θα οδηγήσει θριαμβευτικά την Καθολική Εκκλησία στη μάχη της εναντίον του κακού».
To επίμαχο κείμενο του Αγίου Μαλαχία έχει ως εξής στη λατινική του μορφή:
«De medietate lunæ.
De labore ſolis.
Gloria oliuæ.
In Psecutione extrema S.R.E. ſedebit.
Petrus Romanus, qui paſcet oues in multis tribulationibus: quibus tranſactis ciuitas ſepticollis diruetur, & Iudex tremẽdus iudicabit populum ſuum.
Finis».
Με τις φράσεις αυτές ο Άγιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας περιγράφει τα γνωρίσματα του κάθε Πάπα. Η πρώτη φράση του αποσπάσματος – στο κείμενο αναφέρονται εκτενώς τα γνωρίσματα των προηγούμενων 108 Παπών – είναι η «De medietate lunae» που σημαίνει «από μισό φεγγάρι». Εδώ εννοείται ο Ιωάννης Παύλος Α’ (1978) ο οποίος έγινε Πάπας μόνο για 33 ημέρες. Η μια εκδοχή είναι ότι ο Ποντίφικας αυτός έμεινε στο θρόνο του Βατικανού μόνο ένα μήνα, δηλαδή από μισό φεγγάρι σε μισό φεγγάρι… Και η άλλη ότι αυτόν το μήνα παρουσιάστηκε έξαρση του μουσουλμανικού εξτρεμισμού σύμβολο του οποίου είναι η ημισέληνος.
Η επόμενη φράση είναι «De Lahore Solis» σημαίνει «από την έκλειψη του ηλίου» και αναφέρεται στον Κάρολο Βοϊτίλα. Σύμφωνα με τους ερμηνευτές του Αγίου, ο Ιωάννης Παύλος Β’ γεννήθηκε στις 18 Μαΐου του 1920 κατά τη διάρκεια έκλειψης ηλίου στην Πολωνία, ενώ στις 8 Απριλίου, στην κηδεία του, πάλι σημειώθηκε έκλειψη ηλίου, αν και δεν ήταν ορατή στην Ευρώπη.
Η τρίτη φράση περιγράφει τον 110ος Πάπα και είναι ο τελευταίος στη λίστα αφού πολλοί μελετητές υποστηρίζουν ότι ο 112ος προστέθηκε αργότερα από τους Βενεδικτίνους μοναχούς και επομένως δεν μετράει. Η προφητεία, λοιπόν, αυτή αφορά τον Βενέδικτο ΙΣΤ’. Για αυτόν τον Πάπα λέγεται ότι ο Μαλαχίας έγραψε τη φράση « Gloria Olivae» δηλαδή «η δόξα της ελιάς». Μάλιστα πολλοί είχαν υπόψη τους την προφητεία και χάρηκαν όταν εξελέγη ο Ράτζιγκερ. Όμως ο νέος Πάπας διάλεξε για όνομα το «Βενέδικτος ΙΣΤ’» για να τιμήσει τον Βενέδικτο ο οποίος είναι ο ιδρυτής του ομώνυμου τάγματος που έχει σαν σύμβολό του την ελιά!
Αμέσως μετά στο κείμενο γράφεται η εξής φράση που προκαλεί το ενδιαφέρον των διεθνών ΜΜΕ λόγω της εκλογής του νέου Ποντίφηκα.
«Η Αγία Ρωμαϊκή Εκκλησία θα αντιμετωπίσει φοβερές διώξεις. Ο Πέτρος ο Ρωμαίος θα θρέψει το ποίμνιόν του εν μέσω πολλών δεινών, στο τέλος των οποίων η πόλη των επτά λόφων θα καταστραφεί και ο τρανός Κριτής θα κρίνει το λαό του. Το Τέλος».
Μέχρι τώρα η γενική εκτίμηση ήταν ότι ο διάδοχος του Βενέδικτου θα ήταν ο τελευταίος Πάπας, ωστόσο πολλοί ερευνητές επισημαίνουν πως πρέπει να ξαναδούμε το επίμαχο χωρίο διότι έχει παρερμηνευθεί. Υποστηρίζουν πως η πρώτη φράση που αφορά τις διώξεις πρέπει να διαχωριστεί από τις επόμενες και δηλώνει μια μεγάλη περίοδο αναρχίας στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Με το τέλος της περιόδου αυτή Πάπας θα αναδειχθεί ο Πέτρος ο Ρωμαίος και στη συνέχεια θα συμβούν τα εσχατολογικά γεγονότα.
Αλήθεια ή ψέμματα; Μέχρι στιγμής οι προφητείες του Αγίου Μαλαχία έχουν επαληθευθεί. Δεν μένει παρά να δούμε αν θα γίνει το ίδιο και με το τέλος που προέβλεψε…