Βάλτε λίγη χρυσόσκονη στη ζωή σας!

Αυτό το μικρό ανθρωπάκι, είναι το παιδάκι που κρύβεται μέσα μας. Το παιδάκι που καταπιέζουμε όλο το χρόνο και το αφήνουμε να ζει μόνο μια φορά: τα Χριστούγεννα.

Μόλις άκουσε το καμπανάκι, έβγαλε δειλά - δειλά το κεφαλάκι του. Η ατμόσφαιρα μύρισε μελομακάρονα. Και τι δεν θα έδινε, να απολαύσει ένα. Τα φωτάκια λαμπύριζαν πάνω στο δέντρο. Τι όμορφα που ήταν!

Πήρε μία βαθιά ανάσα και αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του. Τεντώθηκε καλά - καλά και έβαλε το Χριστουγεννιάτικο καπέλο. Άνοιξε την πόρτα και κατηφόρισε το δρόμο. Παντού άκουγες χορωδίες να τραγουδούν τα κάλαντα. Παρασύρθηκε και άρχισε να τραγουδάει και αυτό δυνατά και παράφωνα. Ο κόσμος γύρισε το είδε, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου. Συνέχιζε να τραγουδάει. Τίποτα δεν θα του χαλούσε τη διάθεση.

Μετά μπήκε στο πρώτο κατάστημα και αγόρασε στον εαυτό του ένα δώρο, γιατί πραγματικά το άξιζε. Λίγο πιο κάτω, ένας πλανόδιος έψηνε κάστανα. Αγόρασε ένα χωνί και πριν τα γευτεί… τα μύρισε! Πόσο είχε ξεχάσει αυτή τη μυρωδιά, και ας είχε τζάκι σπίτι του, δεν το άναβε ποτέ, γιατί ποτέ δεν ήταν σπίτι. Αν το τζάκι ήταν στη δουλειά, θα είχε παραπάνω πιθανότητες να ανάψει.

Στην επόμενη στροφή, το είδε. Το καρουζέλ, το καλούσε να ανεβεί. Πήρε, λοιπόν, φόρα και πήδηξε πάνω στο αλογάκι και απόλαυσε τη βόλτα. Μετά, έπαιξε κυνηγητό και κρυφτό με τα υπόλοιπα παιδιά και τέλος, στάθηκε στην ουρά για να πάρει το δώρο του από τον Άγιο Βασίλη. Όταν έφτασε κοντά του, ο Άγιος Βασίλης το ρώτησε τι επιθυμούσε να του φέρει η καινούρια χρονιά. Εκείνο, κοίταξε ψηλά στον ουρανό και είπε: "δεν θέλω να κρύβομαι άλλο πια".

Ένα αστέρι έπεσε εκείνη την ώρα από τον ουρανό. Ο Άγιος Βασίλης του έκλεισε το μάτι… θα έκανε τα πάντα για να καταφέρει να κάνει πραγματικότητα την ευχή αυτή.

Μετά έριξε λίγη χρυσόσκονη στην ατμόσφαιρα, ανέβηκε στο έλκηθρο, πέρασε μπροστά από το φεγγάρι και εξαφανίστηκε. Ο μικρός έμεινε να τον κοιτάει… ήταν μια μαγική νύχτα! 

Αυτό το μικρό ανθρωπάκι, είναι το παιδάκι που κρύβεται μέσα μας. Το παιδάκι που καταπιέζουμε όλο το χρόνο και το αφήνουμε να ζει μόνο μια φορά: τα Χριστούγεννα. Είναι το παιδάκι, που θέλει να φάει το γλυκό χωρίς τύψεις. Που θέλει να ξενυχτίσει χορεύοντας, χωρίς να σκέφτεται το πρωινό ξυπνητήρι. Το παιδάκι, που θέλει να παίξει κρυφτό, να κυλιστεί πάνω στο γρασίδι, να κάνει ζαβολιά και να γελάει συνέχεια. Δεν είναι κρίμα να το κρύβομαι; Αφού περνάμε τόσο καλά μαζί του!

Καλά Χριστούγεννα!