Μήπως έχω τάσεις φυγής;

... και αν ναι, είμαι σίγουρη πως δεν είμαι μόνη!

Γύρισα νωχελικά από την άλλη πλευρά και πήρα μια βαθιά ανάσα. Άνοιξα διστακτικά τα μάτια μου και το αίμα μου πάγωσε. Τα ξαναέκλεισα. Τα έτριψα καλά και τα άνοιξα και πάλι. Ήμουν σίγουρη πως με είχαν γελάσει την πρώτη φορά. Αυτή η σιγουριά θα με φάει. Το ρολόι έδειχνε 7:30 αυτό σημαίνει πως είχα ήδη καθυστερήσει 45 ολόκληρα λεπτά. Άρπαξα το κινητό και πήγα στις ρυθμίσεις. Το ξυπνητήρι ήταν ενεργοποιημένο για 6:45. Τι είχε συμβεί; Αποφάσισε να απεργήσει; Ή το πλάκωσε το πάπλωμα; Πετάχτηκα από το κρεβάτι και πήγα να ξυπνήσω τα μικρά. Αν είχα κάποιον από το βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες παρόν, σήμερα το πρωί στο σπίτι μου, σίγουρα θα είχα κερδίσει τον τίτλο "Το πιο γρήγορο πρωινό ξύπνημα παιδιών" και θα είχα τη δική μου σελίδα στα επιτεύγματα της ανθρωπότητας.

Έφτιαξα πρωινά, έβαλα μεσημεριανά σε ταπεράκια, έντυσα δύο πιτσιρίκια, έπλυνα δόντια στα συγκεκριμένα πιτσιρίκια, φόρτωσα 318 τσάντες γιατί εκτός από το σχολείο, το απόγευμα έχουμε πισίνα και ξεκίνησα αργοπορημένη για να αφήσω τα μικρά και να πάω δουλειά. Στη διαδρομή, είχα να λύσω δύο θέματα: ο μικρός πήρε την ομπρέλα της μικρής και φώναζαν μέσα στο αυτοκίνητο και ταυτόχρονα μιλούσα με μία συνάδελφο για να στείλει κάτι από τον υπολογιστή μου, που έπρεπε να σταλεί πολύ πρωί. Λένε ότι οι γυναίκες κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Εγώ σήμερα κατάφερα να βάλω συνέπεια στη συνάδελφο να μη δει τηλεόραση για όλο το απόγευμα και να αναθέσω στον πεντάχρονο γιό μου να στείλει το κείμενο.

Μόλις "ξεφόρτωσα" ότι πολυτιμότερο έχω στη ζωή μου, πάτησα γκάζι για το γραφείο. Σημειωτέων δεν είχα πιει καφέ ακόμα. Μόλις έκατσα στον υπολογιστή θυμήθηκα ότι δεν είχαμε φρούτα στο σπίτι και έπρεπε να πάω μπακάλικο, δεν είχα πληρώσει το ρεύμα και πάνω στη βιασύνη μου δεν είχα βάλει πλυντήριο. Όλα αυτά θα έπρεπε να περιμένουν μέχρι να σχολάσω. Σε οκτώ ώρες δηλαδή. Και κάπου εκεί, μέσα στην παραζάλη όλων των ρόλων που πρέπει να ενσαρκώνω μέσα σε 24 μόνο ώρες, πετιέται στην οθόνη του υπολογιστή ο εξής τίτλος: "Η Φιλανδία μειώνει σε 6ωρο και 4ημερο το ωράριο εργασίας". Η αγαπημένη μου πρωθυπουργός Σάνα Μαρίν, δήλωσε ότι οι άνθρωποι αξίζουν να περνούν περισσότερο χρόνο με τις οικογένειές τους, τους αγαπημένους τους, τα χόμπι και άλλες πτυχές της ζωής τους όπως τον πολιτισμό. Σας είπα ότι την αγαπώ; Και για όλους εσάς που θα χλευάσετε τη συγκεκριμένη δήλωση, να σας ενημερώσω πως η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σουηδίας, το Γκέτεμποργκ έχει εφαρμόσει από το 2015 την εξάωρη εργασία χωρίς επιπτώσεις στις απολαβές των υπαλλήλων και τα αποτελέσματα μετά από δύο χρόνια ήταν εργαζόμενοι πιο ευτυχισμένοι, πιο υγιείς και πιο παραγωγικοί.

Το χέρι μου από μόνο του πήρε το ακουστικό και πληκτρολόγησε έναν αριθμό. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι, είναι τον εαυτό μου να λέει: "Καλημέρα, ένα εισιτήριο θέλω να κλείσω για τη Φιλανδία … όχι χωρίς επιστροφή".