Σήμερα θα σας πάω τρεις γενιές πίσω.
Ελένη, ετών 96. Αυτή είναι η προγιαγιά μου, δηλαδή η γιαγιά της μαμάς μου! Τώρα θα αναρωτιέσαι διάφορα και καταλαβαίνω αλλά ένα έχω να σου πω… έχουν μικροπαντρευτεί όλες στην οικογένεια της μαμάς μου, μην κοιτάς εμένα!
Από όταν ήμουν μικρή θυμάμαι ότι ήταν πολύ δραστήρια, έφευγε από το σπίτι στις επτά το πρωί και γυρνούσε το βράδυ. Ακούραστη, γεμάτη ενέργεια και αγάπη για τη ζωή. Πόσες όμορφες στιγμές, πόσα καλοκαίρια και άλλες τόσες εικόνες αλλά και γεύσεις. Πίτες, σπιτικά χαλούμια και τραχανά, ζυμωτό ψωμί, χειροποίητα ζυμαρικά και κουλουράκια είναι μερικά από τα πολλά που μας έφτιαχνε. Νιώθω πολύ τυχερή που είχα την ευκαιρία να μεγαλώσω μαζί της, έχω κρατήσει στη μνήμη μου πολλά από την "γιαγιά Ελεγκού" έτσι την αποκαλούν στο χωριό. Πλούσια κληρονομιά και ανεκτίμητη.
Κάθε Κυριακή περιμένει με ανυπομονησία να της πάρουμε το καινούργιο περιοδικό για να το ξεφυλλίσει όπως λέει και η ίδια. Και μη νομίζεις ότι μπορεί κανείς να την ξεγελάσει και να της πάει ένα παλιό που είχε στο σπίτι… την έβαψες! Συνεχώς διαβάζει παλιά βιβλία και κάθε φορά που τη συναντώ με γεμίζει με ιστορίες, ιστορίες από τα παλιά, όσα πέρασε στο διωγμό της από τον Άγιο Αμβρόσιο της Κερύνειας και πόσο δύσκολα ήταν να αρχίσει από το μηδέν για μία νέα ζωή.
Ευφυέστατη και με τρομερό χιούμορ συνεχίζει να μας χαρίζει πολλές στιγμές. Μόνο ένα πράγμα την πτοεί, νιώθει εγκλωβισμένη μέσα στον ίδιο της τον εαυτό που δεν μπορεί να κάνει όλα αυτά που έκανε παλιά. Να βγει έξω, να περπατήσειμε άνετη και να νιώσει πάλι "ελεύθερη".
Στην πιο κάτω φωτογραφία σου παρουσιάζω τις γυναίκες της οικογένειας, από την μεριά της μαμάς μου. Δεν είμαστε και πολλές!
Από τα αριστερά προς τα δεξιά:
Δαμιανή-Μαρία: Η ξαδερφούλα
Ελένη: Η Θεία (αδερφή της μαμάς μου)
Ορθοδοξία: Η γιαγιά (μητέρα της μαμάς μου)
Ελένη: Η προγιαγιά (η γιαγιά της μαμάς μου)
Χρυστάλλα: Η μαμά μου
Υ.Γ. Να περνάς χρόνο με τον παππού και τη γιαγιά και να τους μιλάς. Να ακούς αυτά που σου λένε χωρίς να βαριέσαι και να τους βοηθάς.
#μένουμεασφαλείς
Love,
K. xx