Londa: Μια ζωή με θαύματα

Μπορεί να μην πιστεύεις πλέον στα θαύματα, αλλά εγώ είμαι εδώ για να σου αλλάξω τη διάθεση, γιατί ναι, μπορεί να αλλάξει η διάθεσή σου, ναι μπορείς να χαμογελάς χωρίς τύψεις.

Η ζωή είναι απλή, η ζωή είναι όμορφη, η ζωή είναι οι στιγμές ευτυχίας που τη συνθέτουν. Επειδή, έχουμε κρίση αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλειστείς στο σπίτι και να στερήσεις από τον εαυτό σου απλές μικρές απολαύσεις. Απολαύσεις που τις έχεις ανάγκη, όταν η καθημερινότητα σε εγκλωβίζει σε ένα ρυθμό που σε τρελαίνει. Πάτα pause και κάνε rewind. Και πίστεψέ με αυτό έκανα και εγώ, όταν άνοιξα την μπαλκονόπορτα της σουίτας μου στο Londa. Η θάλασσα απέναντί μου και ο ορίζοντας καθαρός και έτοιμος να υποδεχτεί κάθε τρελή σκέψη. Το δωμάτιο λιτά εντυπωσιακό, με προσεγμένες και λειτουργικές λεπτομέρειες. Το καλωσόρισμα ζεστό με ένα παραδοσιακό άγγιγμα, το οποίο δεν θέλεις να παραμερίσεις. Μαζί με τη σαμπάνια μια συκόπιτα και μια μπουκιά σουτζούκο.

Η ιστορία του Londa με κέρδισε από την αρχή, από το σημείο που ξεκινά «το μια φορά και ένα καιρό». Μία φορά και έναν καιρό λοιπόν, ένας άνθρωπος είχε όραμα να φτιάξει ένα μικρό ξενοδοχείο, που θα ικανοποιούσε και τους πιο δύσκολους πελάτες. Με γνώμονα πάντα τη σωστή εξυπηρέτηση και τους κανόνες της φιλοξενίας. Τα χρόνια πέρασαν το Londa, το κύμα δηλαδή στα ιταλικά, έγινε Londa σε όλες τις γλώσσες! Ένα boutique ξενοδοχείο, το οποίο ξεχωρίζει γιατί έχει χαρακτήρα και ανθρώπους που το αγαπούν. Δύσκολο στις ημέρες μας, να σε υποδέχονται αληθινά χαμόγελα. Στο Londa δεν θα βρεις παγωμένα διαφημιστικά χαμόγελα, αλλά πραγματικό, ειλικρινές ενδιαφέρον, για το πώς μπορείς να περάσεις όσο το δυνατόν καλύτερα, όσο καιρό αποφασίσεις να μείνεις εκεί.

Το απόγευμα κυλούσε ήρεμα, με ένα βιβλίο, με μουσική και μία απίστευτη θέα. Ένα γρήγορο ντουζ με προϊόντα Molton Brown και αμέσως τραπέζι για δύο στο Caprice.

CAPRICE ΟΠΩΣ ΜΙΛΑΝΟ
Ο χώρος έχει ανακαινιστεί ελαφρώς, πιο σωστά έχει αυτόν τον αέρα ανανέωσης που αποζητάς. Το κυρίαρχο χρώμα είναι το μπεζ, ενώ τα άνετα τραπέζια έχουν την πιο ιδανική θέα: Τη θάλασσα. Παίρνω στα χέρια μου το μενού. Γεύσεις με μιλανέζικο αέρα και με έντονη δημιουργική πινελιά από τον executive chef Giovanni Caracciolo. Ο Giovani έχει μία μεγάλη ιστορία στο χώρο της εστίασης, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Τα πιάτα που ετοιμάζει έχουν μία σπιρτάδα και ένα ιταλικό ταμπεραμέντο σε συνδυασμό με τις σωστές αναλογίες και τις ισορροπημένες γεύσεις. Το κάθε πιάτο διαφορετικό, ενώ η κάθε μπουκιά είναι μία βόλτα από τη Via Montenapoleone μέχρι το κάστρο που πλαισιώνει την πόλη του Μιλάνο. Ξεκινήσαμε με μία υπέροχη σαλάτα από ζεστό κοτόπουλο, iceberg, παντσέτα, μέλι και τραγανιστή φέτα. Σαν πρώτο πιάτο επιλέξαμε παραδοσιακό ριζότο Μιλανέζε, όσο υγρό έπρεπε και με μία έκρηξη διακριτικών αρωμάτων που με εντυπωσίασε στο έπακρο. Για κυρίως προτίμησα να δοκιμάσω τα σπιτικά ζυμαρικά του σεφ που με έβαλε στη θέση μου! Τα μαύρα ταλιόνι με γαρίδες, ντοματίνια και φρέσκο βασιλικό ήταν ελαφριά, νόστιμα και δεν ήθελα να τελειώσουν ποτέ! Κακώς όμως, γιατί η συνέχεια του γλυκού ήταν βγαλμένη από γευστικό παραμύθι. Ένα παραδοσιακό σοκολατένιο κανόλο και επιτέλους ένα αυθεντικό τυραμισού ήταν αυτό που ζητούσα. Το κυπριακό κρασάκι έρεε και τα χαμόγελα είχαν βρει τη θέση που τους άρμοζε. Ένα τελευταίο ποτό στο Caprice at Londa στον εξωτερικό χώρο βέβαια, ήταν ό,τι έπρεπε πριν απολαύσω ξεκούραση στο δωμάτιο. Η νύχτα ήταν μεγάλη μα πάνω από όλα ήταν μία εμπειρία γεμάτη όμορφες στιγμές, υπέροχες γεύσεις και συζητήσεις. Κάτω από τέτοιες συνθήκες μπορώ να μιλώ για την οικονομία μέχρι πρωίας. Είπαμε στο Londa γίνονται θαύματα!