Ραφαέλλα Αρέστη: Μοιράζεται μαζί μας τη "διαδρομή" της με τον καρκίνο και πως κατάφερε να τον νικήσει! 

\"Το αίσθημα του τέλους που αποπνικτικά πλησίαζε ήταν από τα πρώτα μου συναισθήματα\".  

Η 4η Φεβρουαρίου έχει θεσπιστεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου και η Ραφαέλλα Αρέστη θέλησε να μοιραστεί μαζί μας την προσωπική της εμπειρία με την ασθένεια αυτή, πως το βίωσε και τη διαδρομή της μέχρι να το ξεπεράσει. 

“Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του καρκίνου, θέλησα να μοιραστώ με όλους εσάς τη φωτεινή πλευρά αυτής της δύσκολης και επίπονης διαδρομής, όπως η ίδια την έζησα και να υπενθυμίσω τη σημασία της ενημέρωσης και της πρόληψης. 

Το άρθρο αυτό το αφιερώνω σε όλους τους μαχητές της ζωής, μικρούς και μεγάλους, που πάλεψαν, κουράστηκαν, έπεσαν, σηκώθηκαν, τα παράτησαν, ξαναπροσπάθησαν, δε σταμάτησαν, πίστεψαν, ΝΙΚΗΣΑΝ. Γιατί απ’ αυτό το ρινγκ χαμένος δε βγαίνει κανείς. 

Σαν ένας αγώνας, με τον coach στο πλευρό του αθλητή, να βιώνει και ο ίδιος την αγωνία, να στηρίζει και να καθοδηγεί. Και οι θεατές, που παρακολουθούν και αυτοί με φόβο τον αγώνα, ο οποίος κάποια στιγμή θα έχει τελειώσει. Και αν στο τέλος του, όλοι οι συμμετέχοντες έχουν κάτι διδαχθεί, τότε ο αγώνας ήταν δίκαιος. Έδωσε μαθήματα και υπενθύμισε σε όλους εμάς πως τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο. Ακόμα και αν στο ρινγκ μπήκες σαν να ήσουν φαβορί!

Η δική μου περιπέτεια ξεκίνησε ένα ανέμελο κυριακάτικο πρωινό του Μάρτη του 2019. Λίγο πριν ο κορωνοϊός εμφανιστεί για τα καλά στην Κύπρο, μια τυχαία εξέταση με οδήγησε στην πόρτα του γερμανικού ογκολογικού. Ο φόβος, η αγωνία και το αίσθημα του τέλους που αποπνικτικά πλησίαζε ήταν τα πρώτα μου συναισθήματα. Σαν ένα μαύρο σύννεφο λες να είχε καλύψει τα πάντα μου και εγώ να στέκομαι στη στάση ενός σταθμού και από μπροστά μου να περνά σαν σίφουνας ολόκληρη η ζωή μου σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα. Ήμουν στα 28, γεμάτη όνειρα και όρεξη για τη ζωή. 

Η διάγνωση: Νευροενδοκρινής όγκος στο πάγκρεας. Μέχρι τότε δεν είχα ακούσει ποτέ για κάτι τέτοιο. Ένα σπάνιο είδος καρκίνου, ένας όγκος που δεν ήταν καν προσβάσιμος για βιοψία, αγνώστου τύπου και επιθετικότητας. Ένα ταξίδι στη Γερμανία, ένα δωδεκάωρο χειρουργείο και 38 ολόκληρες ημέρες σε ένα κρεβάτι του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Χαιδεμβέργης ήταν όσα ακολούθησαν. 

Συνοδοιπόροι μου και στήριγμά μου ήταν οι γονείς μου, ο φύλακας άγγελός μου η αδερφή μου και η πίστη μου. Στήριγμα σε όλους αυτούς, ΕΓΩ και η θέλησή μου για ζωή. Σαν κάτι να φώτιζε καθημερινά τις σκέψεις μου και να μου έδινε δύναμη, ελπίδα και υπομονή. Ένιωθα μέσα μου πως δεν είχε έρθει ακόμη η δική μου ώρα. Είχα νιώσει την ευθύνη απέναντι στη ζωή μου, έπρεπε να παλέψω γι’ αυτήν, να προλάβω να ζήσω όσα ονειρεύτηκα. Και τίποτα δεν μπορούσε να με σταματήσει.  

Είχα εκπαιδεύσει το μυαλό μου να απορροφά τα θετικά από κάθε δυσάρεστη κατάσταση την οποία βίωνα καθ' όλη τη διάρκεια της περιπέτειάς μου, κυρίως όσο βρισκόμουν στη Γερμανία. Έπρεπε να μπορέσω να διαχειριστώ τη μοναξιά μου, τις επιπλοκές που προέκυψαν μετά από ένα τόσο μεγάλο χειρουργείο, τις αλλαγές στο σώμα μου και στον οργανισμό μου, μα το πιο σημαντικό είναι ότι έπρεπε να διαχειριστώ την ψυχολογία μου. Να κατανοήσω και να αποδεχτώ την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν χωρίς να αναλώνομαι στα πώς και τα γιατί. Δεν είχα χρόνο για κλάματα, για απαισιόδοξες σκέψεις και λόγια παρηγοριάς. Έπρεπε να βρω τη δύναμη, το πείσμα και το θάρρος να κάνω όλα αυτά που αγαπούσα, πάση θυσία. 

Έτσι κι έγινε. Οι μέρες πέρασαν, οι ουλές έκλεισαν, κάτι άλλαξε, κάτι χάλασε, κάτι έφτιαξε, η ζωή συνέχισε, για μένα και για σένα. Ένα σημάδι στο σώμα που θα μου θυμίζει πως με γράμματα δικά μου καταγράφομαι κι εγώ στους επιζώντες!

Αυτό που μένει τελικά για πάντα, είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Και από αυτά τα τρία, το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη. Αν κάτι ήθελα να πω σε εσένα που διαβάζεις το κείμενο αυτό είναι να μάθεις να μοιράζεις απλόχερα την αγάπη. Κι αν σε μπερδεύω μ’αυτό, σου το κάνω πιο απλό:  

Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Share The Love, ιδρύθηκε με σκοπό να μεταφέρει σε κάθε οικογένεια που βιώνει τον καρκίνο την πιο θετική πλευρά της ζωής και της ελπίδας μέσω της αγάπης και της προσφοράς. 

Οι ιδρυτές του οργανισμού είναι άνθρωποι που έχουν έρθει αντιμέτωποι με τον καρκίνο, είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε βιώνοντας τον στο στενό φιλικό ή οικογενειακό τους περιβάλλον. 

Μέσω του οργανισμού Share The Love, επιθυμούμε να προσφέρουμε απλόχερα την αγάπη σε κάθε της μορφή. Μαζί με τους μαχητές, τις οικογένειές τους και όλους μας τους συνεργάτες, αλλάζουμε πρόσωπο στον καρκίνο και στρέφουμε τα βλέμματά μας στο φως. Εκεί απ’ οπου πηγάζει η ελπίδα και καταλήγει η πίστη".