Όσο αναβαίνει το θερμόμετρο τόσο πρέπει να προσέχουμε πόσο και πως γυμναζόμαστε.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η ζέστη μπορεί να συμβάλει στην αποτελεσματικότητα της άσκησης αλλά επιστούν την προσοχή μας διότι κάποιες φορές ο συνδυασμός ζέστης και σωματικής καταπόνησης μπορεί να μην μας βγει σε καλό. «Το σώμα μας είναι φτιαγμένο για να ασκείται στη ζέστη», εξηγεί η Michele Olson, καθηγήτρια της επιστήμης της άσκησης στο Πανεπιστήμιο Auburn, στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα. «Γι’ αυτό εξάλλου ιδρώνουμε» προσθέτει. Άλλωστε ο μηχανισμός της εξάτμισης του ιδρώτα από το δέρμα είναι αυτός που ρίχνει τη θερμοκρασία του σώματός μας, ώστε αυτή να κινείται στα φυσιολογικά επίπεδα. Επίσης η ζέστη επιταχύνει τον καρδιακό ρυθμό αυξάνοντας την κυκλοφορία του αίματος στο σώμα -συμπεριλαμβανομένων και των μυών- και μειώνοντας την τριβή, οπότε διευκολύνονται οι διατάσεις. «Γι’ αυτό κάνουμε προθέρμανση πριν από την άσκηση» εξηγεί. Οστόσο προβλήματα υγείας που σχετίζονται με τη ζέστη κατά τη διάρκεια της γυμναστικής στέλνουν χιλιάδες κάθε χρόνο στο τμήμα πρώτων βοηθειών των νοσοκομείων. Στα περισσότερα όμως περιστατικά το βασικό πρόβλημα δεν είναι η ζέστη, αλλά η υγρασία. «Αν είναι υψηλά τα επίπεδα της υγρασίας, ο ιδρώτας δεν μπορεί να εξατμιστεί και αυτό μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνο, οδηγώντας σε θερμοπληξία, αφυδάτωση και κράμπες» δηλώσε η Olson. Σύμφωνα με τον δρ Cedric X. Bryant, από το Αμερικανικό Συμβούλιο Εκγύμνασης, όταν η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας είναι πάνω από 32 βαθμούς Κελσίου και τα ποσοστά υγρασίας στο 60%, είναι προτιμότερο να κάνουμε γυμναστική σε εσωτερικούς χώρους. Όταν είναι στους 32 βαθμούς αλλά με 30% υγρασία η άσκηση μπορεί να είναι στην ύπαιθρο, ανάλογα και με την ένταση της άσκησης. Αν η θερμοκρασία είναι 26 βαθμούς Κελσίου και η υγρασία κάτω από 50% έχουμε μάλλον ευχάριστες συνθήκες για άσκηση. Πάντα λέει ο δρ Bryant, η λήψη υγρών, κατά προτίμηση νερού, πριν, κατά και μετά την άσκηση είναι must.