Tο τέλος της γυναίκας κυνηγού

Ένα καινούριο βιβλίο επαναπροσδιορίζει τους κανόνες του ερωτικού παιχνιδιού και ως άλλη μαμά μάς συμβουλεύει να πετάξουμε το μπαλάκι του φλερτ στους άντρες, να μην κάνουμε καμία προσπάθεια μαζί τους, να διατηρήσουμε το μυστήριο... Πόσο εύκολο είναι στην ψηφιακή εποχή να το παίξουμε δύσκολες όταν η τεχνολογία μάς παρασύρει να κάνουμε το ακριβώς αντίθετο;  

Σας τον σύστησαν οι φίλοι σας μια Κυριακή βράδυ, σε ένα hip μπαρ στην Κολοκοτρώνη. Κολλήσατε αμέσως. Αρχίσατε να μιλάτε με ενθουσιασμό για τα πάντα: από την αδυναμία σας στην indie rock και τον εθισμό σας στη vintage διακόσμηση μέχρι την αγαπημένη σας μάρκα δημητριακών και το βιβλίο του Τζέιμς Ελρόι που προτιμάτε.

Στην πορεία της βραδιάς όλοι οι φίλοι εξαφανίστηκαν -χαμπάρι δεν πήρατε- και εσείς μείνατε εκεί μέχρι τις 3 τα ξημερώματα να συζητάτε μαζί του, μισοζαλισμένη από τα απανωτά ντάκιρι. Κοινό χιούμορ, κοινά ενδιαφέροντα, κοινές αναφορές. Υπάρχει χημεία! Είναι ξεκάθαρο! Ανταλλάσσετε τηλέφωνα, τον αποχαιρετάτε και παίρνετε ταξί με το χαμόγελο της ευτυχίας ζωγραφισμένο στα χείλη και με ένα σμήνος πεταλούδες να χορεύει στο στομάχι σας. Σε δύο μέρες σάς στέλνει μήνυμα αν θέλετε να βγείτε μαζί του την Πέμπτη. Οι σφυγμοί ανεβαίνουν, ένα τεράστιο χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπό σας, τα μάτια σας λάμπουν. Του στέλνετε reply στο δίλεπτο. Και η απάντηση είναι: «Σόρι, έχω κανονίσει».

Η συνταγή της επιτυχίας;
Πόσο συχνά μπορεί να συμβεί εν έτει 2013 το παραπάνω ιδανικό σενάριο γνωριμίας; Αλλά και πόσο σπάνια μια γυναίκα θα απαντήσει «όχι» και θα καταστρέψει το φαινομενικά τέλειο; Πριν βιαστείτε να πείτε ότι μια άρνηση θα είχε το αποτέλεσμα ατομικής βόμβας στο ερωτικό σας μέλλον, ακούστε και την αντίθετη άποψη.

Αυτή έρχεται από δύο Αμερικανίδες συγγραφείς, τις Έλεν Φέιν και Σέρι Σνάιντερ. Οι συγκεκριμένες στα ΄90s κυκλοφόρησαν έναν οδηγό σχέσεων ο οποίος έγινε η βίβλος κάθε single γυναίκας. H αναφορά του μάλιστα σε ένα επεισόδιο του Sex & the City ήταν αρκετή για να κάνει κορίτσια όλων των ηλικιών να υποκλιθούν στη σοφία του και να τρέξουν να προμηθευτούν.

Το Rules θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια... εναλλακτική της συντηρητικής θείας σας, αφού αν έπρεπε το περιεχόμενό του να συνοψιστεί σε τρεις φράσεις αυτές θα ήταν: «Κάντε τη δύσκολη», «Μην τα δίνετε όλα με ευκολία από την αρχή», «Αφήστε ένα μυστήριο να πλανάται για τον εαυτό σας». Κι όμως, πλήθος γυναικών ακολούθησε πιστά τις συμβουλές, πολλές από αυτές υποστήριξαν ότι πιάνουν, ενώ φήμες λένε ότι οι Μπλέικ Λάιβλι και Μπιγιονσέ, φανατικές θαυμάστριες του βιβλίου, χρησιμοποίησαν τους περίφημους κανόνες προκειμένου να... ρίξουν τους Λεονάρντο ντι Κάπριο και Τζέι Ζι αντίστοιχα. Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, το συγγραφικό δίδυμο επιστρέφει με καινούριο βιβλίο. Η φιλοσοφία των δύο γυναικών ουσιαστικά παραμένει η ίδια (πολλές φορές είναι προτιμότερο να λέμε «όχι»), όμως στο παιχνίδι μπαίνουν δυναμικά τα tweets, τα sms, τα ignore και τα block.

To concept του βιβλίου συνοψίζεται στα εξής: μην ανοίγετε όλα τα χαρτιά σας μέσω της τεχνολογίας και των social media. Μην αποκαλύπτετε ποτέ πολλές πληροφορίες για εσάς, διατηρείτε το μυστήριο, κρατάτε πάντα τον άντρα που σας ενδιαφέρει σε απόσταση και παίξτε το (αρκετά) δύσκολη. Το Rules, λοιπόν, ανανεώνεται, γίνεται The New Rules: The Dating Dos and Dont’s for the Digital Generation (Οι νέοι κανόνες: Τι να κάνετε και τι να μην κάνετε όταν βγαίνετε ραντεβού στην ψηφιακή εποχή, εκδ. Piatkus) και προσαρμόζεται απόλυτα στις απαιτήσεις της ηλεκτρονικής εποχής. Στο 13ο έτος της νέας χιλιετίας, τώρα που οι μεγάλοι έρωτες ξεκινάνε με ένα accept και τελειώνουν με ένα μεγαλοπρεπές... block.

One... like stand
Επί των ημερών του 4G ίντερνετ, των ανοιχτών προφίλ του Facebook και των tweets, κάποιος θα σκεφτόταν ότι οι γνωριμίες, το φλερτ και η προσέγγιση του άντρα των ονείρων μας θα ήταν παιχνιδάκι. Οι συγγραφείς όμως του New Rules έχουν διαφορετική γνώμη, γι’ αυτό και για το σύγχρονο προφίλ των σχέσεων κάνουν «κλικ» στη γνωστή μας επιλογή... «it’s complicated», δηλαδή «είναι περίπλοκο».

Η τεχνολογία, λοιπόν, σύμφωνα με τις ίδιες, αντί να απλοποιεί, περιπλέκει τα πράγματα και προσφέρεται για άπειρα λάθη και αδέξιους χειρισμούς από την πλευρά μας. Αρκεί να σκεφτούμε πόσες ώρες έχουμε σπαταλήσει να κατασκοπεύουμε στο Facebook το προφίλ του άντρα που μας ενδιαφέρει και να αναλύουμε αναρτήσεις, να αποκωδικοποιούμε σχόλια ή να μετράμε like προκειμένου να καταλάβουμε αν βγαίνει ή φλερτάρει παράλληλα με άλλη. Ή τον γκουγκλάρουμε στο ίντερνετ για να τσεκάρουμε αν αυτά που μας είπε για τη δουλειά του ισχύουν. Ή μπαίνουμε στα ειδικά sites, όπως το trending.gr, για να δούμε με ποιες είχε μεγαλύτερο interaction τις τελευταίες μέρες στο Twitter.

Για όσες από εμάς ενηλικιώθηκαν τη δεκαετία του ΄90 τα πράγματα ήταν απλά... Τα χρόνια των πρώτων μας φλερτ υπήρχαν μόνο σταθερά, οριακά τα πρώτα κινητά τηλέφωνα. Αρκετές από εμάς είχαμε e-mail, μόνο που το χρησιμοποιούσαμε για να επικοινωνούμε με τα ξαδέρφια μας στην Αμερική. Το μοναδικό που είχαμε να κάνουμε τότε ήταν να περιμένουμε πάνω από το τηλέφωνο. Ξεκάθαρα πράγματα: αν χτυπούσε θα βγαίναμε ραντεβού, αν όχι, game over.

Στο φλερτ όμως στο οποίο εμπλέκεται το διαδίκτυο και τα social media τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Τρία σερί like στα τραγούδια που ανεβάζουμε μπορεί να σημαίνουν τα πάντα, μπορεί όμως και απολύτως τίποτα. Μπορεί να σημαίνει ότι με το αγόρι που μας αρέσει έχουμε κοινό γούστο στη μουσική, μπορεί να σημαίνει και ότι εκείνος ψάχνει έναν τρόπο να μας προσεγγίσει. Μέχρι να το ανακαλύψουμε, λοιπόν, έχουμε σπαταλήσει άπειρες εργατοώρες μπροστά στο λάπτοπ μας, έχουμε μπερδευτεί και, το πιθανότερο, σύμφωνα με τις ειδικούς, έχουμε υπερεκτεθεί.

«Η τεχνολογία είναι μια χαρά. Η υπερασχολία μαζί της είναι το πρόβλημα. Οι γυναίκες στέλνουν υπερβολικά πολλά μηνύματα στους άντρες που τις ενδιαφέρουν. Είναι εθισμένες να τους απαντούν μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου. Το αποτέλεσμα είναι εκείνοι στο τέλος να μην τους ζητάνε να βγουν. Το μόνο που κερδίζουν είναι sms και μηνύματα στο Facebook και όχι ραντεβού» σχολιάζει χαρακτηριστικά η Σνάιντερ.

Οι δύο συγγραφείς πιστεύουν ότι αυτό που πρέπει να αναπτύξουμε είναι μια ισορροπημένη σχέση με την τεχνολογία και τον εαυτό μας, θέτοντας όρια στον τρόπο που εκθέτουμε τη ζωή μας, τις επιθυμίες και τα θέλω μας σε εκείνους που μας ενδιαφέρουν. Θεωρούν ότι όσο πιο ανοιχτές είμαστε, στην πραγματικότητα τόσο πιο αδιάφορες γινόμαστε σε εκείνους. «Γράφουμε στους τοίχους των αντρών, κάνουμε friend request στα ξαδέρφια τους και στο τέλος τούς τρομάζουμε» αναφέρουν οι ίδιες. Για τις δύο γυναίκες το γεγονός ότι δημοσιοποιούμε πού πήγαμε για φαγητό, σε ποιο μπαρ περάσαμε το σαββατόβραδο και ποιο είναι το τραγούδι που μας εκφράζει τη δεδομένη στιγμή καταστρέφει όλο το μυστήριο που θεωρητικά ελκύει τους άντρες.

«Το κορίτσι των Rules είναι πολυάσχολο και εξαφανίζεται ανάμεσα στα ραντεβού» αντί να δίνει λεπτομερή αναφορά των συντεταγμένων της, λένε οι ίδιες χαρακτηριστικά. Δεν κάνει καμία προσπάθεια -τουλάχιστον εμφανή- να προσεγγίσει το αντικείμενο του πόθου της, αλλά περιμένει από εκείνο να κάνει τις κατάλληλες κινήσεις για να την πλησιάσει.
Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο Χάριετ Γουόλκερ της βρετανικής εφημερίδας Independent, το βασικό μήνυμα του New Rules είναι ότι αν ένας άντρας ενδιαφέρεται θα σε πλησιάσει. Από εκεί και πέρα κάθε μορφή επικοινωνίας την οποία προωθούμε εμείς είναι μια πρωτοβουλία επαφής, η οποία ποτέ δεν θα συνέβαινε από την πλευρά εκείνου.

Και στο σημείο αυτό αναρωτιόμαστε: σήμερα που οι γυναίκες έχουν πια τη δύναμη να ανταγωνίζονται τους άντρες σε όλους σχεδόν τους τομείς και μπορούν να διεκδικούν και να παίρνουν ανοιχτά αυτό που θέλουν, στον τομέα των σχέσεων θα γυρίσουμε πενήντα χρόνια πίσω και θα αφήσουμε εκείνους να πάρουν στα χέρια τους τους κανόνες του παιχνιδιού; Στην παρτίδα του έρωτα ο φεμινισμός δεν έχει καμία θέση; «Φυσικά και είμαστε φεμινίστριες» απαντάει η Φέιν και συνεχίζει: «Όμως βιολογικά οι άντρες διαφέρουν από τις γυναίκες. Εμπρός! Τρέξτε μαραθώνιους, αγοράστε προφυλακτικά, ξεκινήστε τη δική σας επιχείρηση. Όμως μην κυνηγήσετε ΕΣΕΙΣ τους άντρες. Δεν είναι θέμα καλού ή κακού. Απλώς δεν λειτουργεί».

Ρομαντισμός... τέταρτης γενιάς
Και ενώ οι δύο συγγραφείς υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες πρέπει πάντα να περιμένουν από τον άντρα να κάνει την πρώτη κίνηση, μια νέα μελέτη έδειξε ότι τα κορίτσια της... ψηφιακής γενιάς σε ποσοστό 79% όχι μόνο δεν κάνουν υπομονή αλλά παίρνουν πρωτοβουλίες υιοθετώντας τη φιλοσοφία του «υπάρχει λόγος να περιμένω;». Άλλωστε σε έναν κόσμο που τρέχει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, η υπομονή και η αναμονή φαντάζουν παλιομοδίτικες έννοιες.

Η παραπάνω έρευνα διενεργήθηκε από την ιστοσελίδα γνωριμιών www.mysinglefriend.com , το... διαδικτυακό παιδί της διάσημης Βρετανίδας παρουσιάστριας Σάρα Μπίνι. Μάλιστα σήμερα αριθμεί τουλάχιστον 200.000 μέλη. Σε αυτή αποδεικνύεται ότι τα νέα κορίτσια είναι ανυπάκουα όσον αφορά ένα βασικό κανόνα των Φέιν και Σνάιντερ: μόλις το 21% από αυτές περιμένει να κάνει ο άντρας την πρώτη κίνηση. Από την άλλη το 71% συμφωνεί με τις συγγραφείς στο θέμα της υπομονής και περιμένει τουλάχιστον 30΄ μέχρι να απαντήσει στο sms του άντρα που τις ενδιαφέρει. Αν μάλιστα εκείνος έχει αναβάλει τουλάχιστον δύο φορές ένα ραντεβού, μπαίνει στη μαύρη λίστα, σύμφωνα με το 86%.
Πού βρίσκεται το σωστό τελικά; Πρέπει η γυναικεία χειραφέτηση να σταματήσει στους τοίχους του Facebook ή μήπως όλα αυτά που υποστηρίζουν οι Νέοι Κανόνες δεν έχουν καμία θέση στη σύγχρονη πραγματικότητα;

Είναι αλήθεια ότι οι νέες τεχνολογίες έχουν αλλάξει τα δεδομένα του φλερτ και έχουν γεννήσει ολοκαίνουριες συμπεριφορές και προσεγγίσεις. Μήπως όμως το μοντέλο των δύο γυναικών είναι απλώς ξεπερασμένο; Οι απόψεις, όπως ήταν αναμενόμενο, διίστανται. Το διάσημο φεμινιστικό μπλογκ Jezebel αποκαλεί τις δύο συγγραφείς «τσαρλατάνους που προσπαθούν να πείσουν τις γυναίκες ότι εγκαταλείποντας όλη τη δύναμή τους θα γίνουν πιο δυνατές».

Μάλιστα το συγκεκριμένο μπλογκ ως αντίδραση δίνει στις αναγνώστριές του τους δικούς του τέσσερις κανόνες: 1. Να έχετε τη ζωή σας 2. Να σέβεστε τους άλλους ανθρώπους και τις δικές τους ζωές 3. Να είστε υπομονετικές 4. Να μη δείχνετε απελπισμένες. Δίνοντας έτσι το ελεύθερο στα νέα κορίτσια να διεκδικούν -πάντα με αξιοπρέπεια- αυτόν που τα ενδιαφέρει χωρίς να ασχολούνται με περιττούς κανόνες. Για τη δημοσιογράφο του βρετανικού ELLE Αλεξάντρα Χέμινσλεϊ το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα «αριστούργημα για τους μη ρομαντικούς». Θεωρεί ότι οι συμβουλές και η τακτική στερούν από τον έρωτα ένα βασικό στοιχείο του: τον αυθορμητισμό.

Σύμφωνα με την ίδια, το να βγαίνουμε ραντεβού και να ερωτευόμαστε θα έπρεπε να μοιάζει με κάτι μαγικό και να μην είναι το αποτέλεσμα ατέλειωτων μεθοδεύσεων, προγραμματισμού και στρατηγικής. «Τι θέση θα είχαν στη ζωή μας οι τέχνες, τα ποπ τραγούδια, τα μυθιστορήματα αν το να αγαπήσουμε και να μας αγαπήσει κάποιος εξαρτιόταν από τριάντα κανόνες;».

Όμως η βρετανική εφημερίδα The Independent, η οποία δημοσίευσε πρόσφατα ένα άρθρο για το νέο βιβλίο-φαινόμενο, βλέπει μια άλλη διάσταση στις συμβουλές του συγκεκριμένου οδηγού. Τις καλοδέχεται, αντιμετωπίζοντάς τες ως «μια ευχάριστη επιστροφή στην ανωνυμία. Μια αφορμή να απαλλαγούμε από τη διαρκή αγωνία για το αν πρέπει ή όχι να δημοσιοποιούμε πόσο κουλ είμαστε μέσα από την κοινοποίηση παρουσίας μας σε διάφορα hot μέρη».

Με αφορμή το New Rules μάς υπενθυμίζει ότι η υπερέκθεση στα μέσα συνήθως μας κάνει κακό και δεν είναι λίγες οι φορές που θα μπορούσε να λειτουργήσει αρνητικά και σε μια μελλοντική ερωτική μας σχέση. Ναι, είναι αλήθεια. Σε μια συγκυρία μεγάλης κρίσης, αλλά και απέραντης μοναξιάς, οι σχέσεις -όπως τα πάντα γύρω μας- γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Και πάντα θα αναζητάμε κανόνες και συνταγές για να νικήσουμε τα εμπόδια και να βρούμε τις λύσεις. Μόνο που στην υπόθεση του έρωτα και της αγάπης καμία συνταγή δεν έχει επιτυχία αν δεν προσθέσει κανείς τα υλικά της δικής του εμπειρίας και της δικής του ζωής. Αυτό που λειτούργησε για την κολλητή μας ίσως δεν θα έχει καμία τύχη στη δική μας πραγματικότητα. Το New Rules μάς δίνει καινούριους, απόλυτα σύγχρονους κανόνες για να ακολουθήσουμε? Μήπως όμως θα έπρεπε απλώς να εφεύρουμε τους δικούς μας;
Οι παρακάτω είναι οι βασικές συμβουλές που δίνουν οι Φέιν και Σνάιντερ στα κορίτσια της ψηφιακής γενιάς:

-Πότε μη στέλνετε πρώτη σε έναν άντρα που έχετε γνωρίσει sms, e-mails ή μήνυμα στο Facebook: μπορεί να ακούγεται εντελώς αντιφεμινιστικό, αλλά οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι ο συγκεκριμένος κανόνας είναι βασικότατος στον τομέα των σχέσεων.

-Περιμένετε τουλάχιστον 4 ώρες προτού απαντήσετε σε ένα μήνυμα, και μάλιστα αυτό είναι το μίνιμουμ. Οι δύο συγγραφείς πιστεύουν ότι όσο περνούν τα χρόνια, τόσο μεγαλύτερη υπομονή πρέπει να κάνουμε...

-Μην απαντάτε σε μηνύματα μετά τα μεσάνυχτα: κάπως έτσι θα χτιστεί ο σεβασμός, πιστεύουν οι Φέιν και Σνάιντερ. Πρέπει να θέτετε όρια δείχνοντας ότι δεν είστε διαθέσιμη 24 ώρες το 24ωρο.

-Γράφετε πάντα σύντομα e-mails και ποτέ μη στέλνετε πρώτη ηλεκτρονικά μηνύματα σε αυτόν που σας ενδιαφέρει: «Τα μεγάλα και συχνά e-mails είναι... ξενερωτικά. Κάντε τον να θέλει κι άλλο...» μας αποστομώνουν οι δύο γυναίκες.

-Ποτέ μη στέλνετε εσείς friend request στον άντρα που σας αρέσει. Περιμένετε να το κάνει εκείνος.

-Online dating: Στο βιβλίο αναφέρεται ξεκάθαρα: «Δύο είναι τα λάθη που μπορείτε να κάνετε. Το ένα είναι να μην το δοκιμάσετε καν, το άλλο είναι να κάνετε εσείς την πρώτη κίνηση».

-Αν σας απορρίψει: μη στέλνετε θυμωμένα e-mails, tweets ή sms για εκδίκηση. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να απαντήσετε με ένα de-friend, unfollow ή delete.