Η σπάνια νόσος, τα ταξίδια στο Ισραήλ σε τροχοκάθισμα και το μήνυμα δύναμης που στέλνει.
Η Χάρις Πότσου πριν από λίγο καιρό είχε κάνει γνωστό μέσα από ανάρτησή της στα social media ότι η κόρη της αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα υγείας, για το οποίο νοσηλεύτηκε στο Ισραήλ.
Η ίδια χθες, ένιωσε έτοιμη να μοιραστεί με τους followers της, την περιπέτεια που βίωσαν με τη 10χρονη κόρη της, Ναόμι και στο πως η ίδια ως μανούλα κατάφερε να το διαχειριστεί.
Διαβάστε πιο κάτω την ανάρτησή της:
“Είχα πει ότι μια μέρα θα εξηγήσω.. απλά μια ανάμνηση που μας έφερε ακόμα πιο κοντά.. δυνατότερες και ενωμένες όσο ποτέ! έκανα reel όλο αυτό το ταξίδι.. είναι κομμάτι της ζωής μας που όσο πόνο και να μου έδωσε άλλο τόσο σε λάτρεψα αγάπη μου! Για σένα μπορώ τα πάντα!
Αρνούμαι να αλλάξω και να κλειστώ στον εαυτό μου επειδή ο «κόσμος είναι κακός» και επειδή ο κόσμος «δεν μπορεί να χαρεί με την χαρά μας». Θα παραμείνω για πάντα ο χαρούμενος, ευαίσθητος, θετικός άνθρωπος και θα συνεχίσω να θέλω να βλέπω γύρω μου ανθρώπους που ξέρουν να αγαπούν, να παλεύουν, να μοιράζουν τις χαρές τους και εγώ να τους χειροκροτώ και να χαίρομαι με την χαρά τους. Αν δεν μπορείς να το κάνεις δεν ανήκεις στον δικό μου κόσμο! Ούτε ο δικός μου δρόμος είναι στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά είναι αληθινός! Και προβλήματα έχω και δυσκολίες αλλά το ότι μοιράζομαι μόνο τις χαρές δεν σημαίνει ότι καλά την έχω! Καλά προσπαθώ να την κάνω την ζωή μου με τα πάνω και τα κάτω της! Πάντα βλέπω το θετικό σε κάθε δυσκολία που μου δίνει δύναμη. Αν δεν μπορείς να αντιληφθείς ότι η ζωή είναι σύντομη και όσο πιο όμορφα την ζήσουμε τόσο πιο γεμάτοι θα φύγουμε από αυτήν τότε έχεις χάσει ήδη την μισή διαδρομή.. Έμαθα να δίνω αγάπη και σε ανθρώπους που μου έδωσαν πόνο! Έμαθα να συγχωρώ για να είναι ήρεμη η ψυχή μου! Έμαθα να διδάσκομαι από τα λάθη μου και να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος! Έμαθα να είμαι άνθρωπος και τίποτα δεν μπορεί να με σκληράνει.. θέλω απλά να ζω ελεύθερη και να παλεύω για τη ζωή μας όπως εγώ ξέρω..
Περίμενα να έρθει ο Φλεβάρης, Μάρτης μετά από μια τόσο πιεστική επαγγελματικά χρονιά, για να κάνω κάποια ταξίδια που ήθελα και τελικά ο Φλεβάρης με βρήκε να ταξιδεύω κάθε μήνα στο Ισραήλ με ένα τροχοκάθισμα με συνεπιβάτη ότι πιο ιερό έχω στην ζωή, την κόρη μου.. νιώθω αδικία να λέω εγώ είναι δύσκολο αυτό που ζω, μπροστά σε μια μάνα που της ανακοίνωσαν ότι το δικό της παιδί θα ζει για πάντα έτσι, είτε μπροστά στην μάνα που το παιδί της δεν έχει ελπίδες για ζωή, είτε γιατί βρέθηκε σε λάθος βαγόνι.. Δεν παύει όμως ότι έχει να κάνει με την υγεία του παιδιού σου να μην σε λυγίζει.. Το γεγονός ότι πιεζόμουν συνέχεια να είμαι δυνατή και δεν άφησα τον εαυτό μου να εκδηλωθεί, με δυσκόλεψε στην πορεία γι’ αυτό και όταν ζεις μια κατάσταση κανένας δεν μπορεί να καταλάβει τι νιώθεις παρά μόνο όποιος το βίωσε.. Μπορώ με βεβαιότητα να σου πω ότι δικαιούσαι να κάνεις ότι αισθάνεσαι και δεν χρειάζεται να σε καταλαβαίνουν όλοι.. Δικαιούσαι να μην είσαι καλά και να μην νιώθεις άσχημα ότι πρέπει να είσαι δυνατή ενώ είσαι χάλια.. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που το έχασα λίγο.. Μέσα από αυτή τη δοκιμασία ένιωσα ότι έπρεπε να πληρώσω ένα τίμημα.. «Χάρις εματιάσαν σε», «Χάρις εφάαν σε», «μεν βάλεις το μωρό στα media», «μην βάζεις φωτογραφίες που ταξιδεύεις», «μην μοιράζεις τις χαρές σου» και άλλα πολλά.. Δηλαδή ο κόσμος έχει ανάγκη να βλέπει μίζερους ανθρώπους για να νιώθει καλά με τα δικά του ή προτιμά να βλέπει μια γυναίκα που παλεύει για τα όνειρα της; Γιατί να υπάρχει αρνητικότητα όταν βλέπουμε κάτι που εμείς δεν καταφέραμε να αποχτήσουμε; Σε όλους μας λείπει κάτι.. σε όλους μας υπάρχει κάτι μέσα μας ανεκπλήρωτο.. κανένας δεν έχει τα πάντα όσα θέλει.. πίσω από κάθε χαμόγελο κανένας δεν ξέρει τι πόνο κρύβει ένας άνθρωπος.. μπορούμε να στέλνουμε μόνο θετική ενέργεια και αγάπη στους άλλους; Αν κάθε φορά που μια κακή σκέψη μετατραπεί σε θετική πιστεύω πραγματικά ότι ο κόσμος θα γίνει ομορφότερος!
Είχα πει ότι μια μέρα θα εξηγήσω.. Ήθελα να την δω να περπατά ξανά και μετά.. Ήθελα να νιώσω ξανά δυνατή μέσα μου.. Η Ναόμι τον Δεκέμβρη άρχισε να κουτσαίνει και μετά από μια σειρά εξετάσεων διαγνώστηκε με τη νόσο του Perthes, μια διαταραχή του ισχίου στην παιδική ηλικία που προκαλείται από τη διακοπή της ροής του αίματος στην κεφαλή του μηριαίου οστού. Λόγω της έλλειψης ροής αίματος, το οστό πεθαίνει, και σταματά να αναπτύσσεται. Είναι μια σπάνια νόσος και εμφανίζεται σε 1 ανά 10.000 παιδιά. Η πορεία αποκατάστασης μετά από την χειρουργική επέμβαση που έκανε μπορεί να διαρκέσει από 1-2 χρόνια άρα αυτό στερεί στο παιδί να μπορεί να ζήσει ελεύθερο την παιδικότητα του αφού δεν θα μπορεί να δραστηριοποιείται, να τρέχει, να χοροπηδά, να παίζει ανέμελα αλλά μόνο να περπατά μέχρι να αναπλαστεί ξανά το κόκκαλο. Σημασία έχει ότι είναι θεραπεύσιμο με μια χρονοβόρα διαδικασία, καθημερινή φυσιοθεραπεία και υδροθεραπεία. Σχολείο δεν επιτρέπεται να πηγαίνει άρα κάνει home schooling για ακόμη λίγο διάστημα…
Η περιπέτεια που έζησα ήταν ακόμα ένα εμπόδιο στην ζωή μου που προσπαθώ να ξεπεράσω.. όταν κάποιος περνά δύσκολα δεν του λες ποτέ είσαι δυνατός δεν σε φοβάμαι εσένα.. κανένας δεν γεννιέται δυνατός.. αναγκάζεται να γίνει αν δεν έχει άλλη επιλογή.. και όταν βλέπετε μια γυναίκα δυναμική να ξέρετε την ίδια αδυναμία με την κάθε γυναίκα νιώθει.. απλά προτίμησε να την κρύβει.. είχα να δώσω δύναμη στην κόρη μου, στους γονείς μου και τελευταία σε μένα.. τόση αγάπη και ενδιαφέρον δεν εισέπραξα ποτέ μου και ακόμα έχω να απαντήσω σε πολλά μηνύματα που μας στέλνατε! Ευχαριστώ για την κατανόηση, τις προσευχές, το κουράγιο και την υπομονή που δείξατε! Μέσα από την ψυχή μου ένα τεράστιο ευχαριστώ και μια συμβουλή.. ότι έχει να κάνει με την υγεία του παιδιού σας να το ψάχνετε στο τέρμα πριν πάρετε απόφαση για κάτι.. Και όλα περνούν!”. Δείτε το σχετικό βίντεο: