Μιχάλης Χατζηγιάννης: “Έχουν επιλέξει λάθος εχθρό”

Οι τρεις μήνες στο Υφυπουργείο Πολιτισμού, η αναγνωρισιμότητα και τα κακεντρεχή σχόλια.

Συνέντευξη στην εφημερίδα "ΝΕΑ", πετύχαμε να παραχωρεί πρόσφατα ο Υφυπουργός Πολιτισμού, Μιχάλης Χατζηγιάννης.

Ο Κύπριος καλλιτέχνης, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στις προτεραιότητες που έχει από το νέο του αξίωμα τους τελευταίους τρεις μήνες από τη θέση του Υφυπουργού, αλλά και στο αν πιστεύει πως η αναγνωρισιμότητα του είναι προσόν που λύνει προβλήματα ή αυξάνει την αίσθηση πίεσης.

Πιο κάτω ακολουθεί μέρος της όλης συνέντευξης:

• Διανύετε τον τρίτο μήνα ως υφυπουργός Πολιτισμού στην Κύπρο. Πώς θα περιγράφατε την εμπειρία σας;

"Πολύπλοκη και στην αρχή δύσβατη. Το αξίωμα σε βάζει στη διαδικασία να βγεις από τον δικό σου κόσμο και να μπεις σε έναν κόσμο με πολλές οπτικές, σύνθετες απαιτήσεις και εξισώσεις που πρέπει να χειριστείς και όχι κατ’ ανάγκη να λύσεις. Εκεί που νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις ό,τι ως καλλιτέχνης έκανες και όχι μόνο ήταν αποδεκτό αλλά και σε χειροκροτούσαν γι’ αυτό, ξαφνικά η κριτική αγριεύει, διότι είσαι υπουργός και όλα πρέπει να είναι πολιτικά ορθά, ακόμα και τα χαμόγελα…"

• Έχετε «συμμάχους» σ’ αυτή την προσπάθεια και γιατί όχι και σε αυτό τον φόβο;

"Πώς δεν έχω! Όλο τον κόσμο. Τους πολίτες που συναντώ στον δρόμο και συνομιλούμε, τα παιδάκια στα σχολεία που τραγουδάμε μαζί και κυρίως τους καλλιτέχνες! Αυτούς για τους οποίους η μοναξιά είναι ο συγκλονιστικός κόσμος της δημιουργίας. Αυτούς που πάντα θα νιώθουν εκτεθειμένοι και απροστάτευτοι! Αυτούς που τους κατανοώ διότι είμαστε από το ίδιο υλικό φτιαγμένοι".

• Ανάμεσα στο καθήκον σας και τη συναισθηματική σας φόρτιση τι πιστεύετε ότι θα υπερισχύσει;

"Μα η απάντηση είναι αυτονόητη για έναν καλλιτέχνη. Άλλο το καθήκον του πολιτικού που μπορεί να συνταυτίζεται με το δημόσιο συμφέρον και τη φροντίδα των πολιτών και άλλο αυτό του καλλιτέχνη που συνταυτίζεται πάντοτε νυν και αεί με τον κόσμο της δημιουργίας. Αυτής που ακόμα κι ένα μόνο τραγούδι να καταθέσεις στη συλλογική μνήμη είναι αρκετό. Ο κόσμος σε έχει βάλει στην καρδιά του".

• Η αναγνωρισιμότητα είναι προσόν που λύνει προβλήματα ή αυξάνει την αίσθηση πίεσης των «απέναντι», π.χ. πολιτικών αντιπάλων;

"Την αναγνωρισιμότητα δεν την έχω στους λογαριασμούς μου διότι, όπως σας έχω πει, πέρασα προ πολλού από κει. Τώρα δε σε ό,τι αφορά τους «απέναντι», δεν υπάρχουν! Δεν έχω πολιτικούς αντιπάλους διότι δεν ήρθα στον τόπο μου για να πολεμήσω κάποιους ή να κερδίσω φήμη και δόξα. Αν είμαι εδώ είναι για να βοηθήσω όσο μπορώ στον Πολιτισμό αυθεντικά και χωρίς σκοπιμότητες. Δεν είμαι ελιτιστής, ούτε και καιροσκόπος. Δεν ήρθα για τις καρέκλες της πρώτης σειράς ούτε για τις δεξιώσεις και τις επισημότητες. Σας έχω πει τι κάναμε μέσα σε αυτούς τους τρεις μήνες και σκοπεύω να συνεχίσω με το ίδιο πάθος. Αν υπάρχουν κάποιοι που θέλουν πόλεμο με τον Πολιτισμό, έχουν επιλέξει λάθος εχθρό".

πηγήσυνέντευξης - ερωτήσεων: in.gr - Έντυπη έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»