Telegraph: 10 ελληνικά νησιά και η Αθήνα στους 100 top προορισμούς παγκοσμίως

Η Αθήνα και δέκα νησιά, οι επιλογές των οποίων εκτείνονται από τα Επτάνησα, ως τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, κοσμούν το αφιέρωμα της Telegraph για τους 100 κορυφαίους ταξιδιωτικούς προορισμούς παγκοσμίως.

Ειδικοί αναλύουν κάθε επιλογή, τον τόπο, την ιστορία του, την εποχή που ενδείκνυται για ταξίδι, το φαγητό, τα καταλύματα, τα μουσεία. Την τιμητική τους αυτή τη φορά στον βρετανικό Τύπο έχουν η Αθήνα, η Κέρκυρα, η Κρήτη, η Υδρα, η Μύκονος, η Νάξος, η Πάρος, η Πάτμος, η Ρόδος, η Σαντορίνη, η Σκιάθος.

Aθήνα

«Το λίκνο του δυτικού πολιτισμού, η Αθήνα μια πόλη 2.500 ετών, είναι ένα σκυρόδεμα και τούβλα πάνω από αρχαία πέτρα. Παρά την κρίση παραμένει δέλεαρ και ταξίδι που πρέπει να κάνουν οι λάτρεις του πολιτισμού. Από το 2004, οπότε το νέο Μουσείο της Ακρόπολης άνοιξε τις πόρτες του σε έναν πλακόστρωτο, δεντρόφυτο δρόμο στους πρόποδες της Ακρόπολης, το κέντρο της Αθήνας έγινε ακόμα πιο δελεαστικό για τους τουρίστες. ΤΟ κυκλοφοριακό στο κέντρο έχει μειωθεί και η ατμόσφαιρα είναι πιο καθαρή.

Οι επισκέπτες δεν έρχονται εδώ μόνο για τα μνημεία. Παρά την οικονομική κρίση, η σύγχρονη Αθήνα μπορεί να υπερηφανεύεται για ένα από τα πιο έντονα νυχτερινά σκηνικά στην Ευρώπη. Τα urban-chic μπαρ γύρω από το Μοναστηράκι στους πρόποδες της Ακρόπολης είναι μοναδικά, τα lounge-μπαρ είναι εξελιγμένα και τα fusion-food εστιατόρια στην αγορά του Κολωνακίου, προσφέρουν εξαιρετικό φαγητό...».

Κέρκυρα

«Ακόμη κι αν η τουριστική ανάπτυξη είναι σε ...καραντίνα σε κάποιες παράκτιες περιοχές, η ενδοχώρα μαρτυρά ένα νησί σε μια άλλη εποχή. Οι παλιές συνοικίες της ανατολικής ακτής στην πόλη της Κέρκυρας, πρόσφατα χαρακτηρίστηκαν πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO. Δικαίως. Δεν υπάρχει τόσο όμορφο όσο η πόλη της Κέρκυρας και το Ντουμπρόβνικ.

Στα χωριά δε, οι Κερκυραίοι γιορτάζουν από το καλοκαίρι ως το φθινόπωρο-στα «panegýria», θρησκευτικές γιορτές με μουσική και πάγκους εμπορευμάτων».

Κρήτη

«Μεγαλόνησος ή Σπουδαίο Νησί η Κρήτη είναι από μόνη της μια ξεχωριστή χώρα. Λίκνο του Μινωικού πολιτισμού, η Κρήτη παράγει περισσότερη ιστορία από όση μπορεί να καταναλώσει σε τοπικό επίπεδο.
Σήμερα παράγει ένα πλεόνασμα βρώσιμων προϊόντων, λόγω της μεγαλύτερης καλλιεργητικής περιόδου που απολαμβάνει. Η ακτογραμμή της, οι παραλίες της είναι εξαιρετικέ, αμμώδεις με υπέροχα νερά.

Η Κρήτη παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και στην ενδοχώρα της, με ξωκλήσια του 14ου και 15ου αιώνα με εξαιρετικές νωπογραφίες, με τα μινωικά ανάκτορα, με διαδρομές για πεζοπορία απείρου φυσικού κάλλους».

Υδρα

«Η φήμη της Υδρας εκτοξεύτηκε το 1957 από την ταινία «Το παιδί και το δελφίνι» με τη Σοφία Λόρεν και σύντομα σημαντικές διεθνείς προσωπικότητες την αγάπησαν, όπως ο Λέοναρντ Κοέν που απέκτησε σπίτι στο νησί.

Πλούσιο αρχοντικά και σπίτια αμφιθεατρικά χτισμένα γύρω από ένα λιμάνι που εξύμνησε την υδραίικη ανδρεία και έφερε μεγάλο πλούτο. Παρά τη φήμη του το νησί, παραμένει συνεπές αρχιτεκτονικά και μακάριο δίχως αυτοκίνητα , εκτός από ένα ζευγάρι απορριμματοφόρων».

Μύκονος

«Κάποτε ήταν από τα πιο γυμνά και φτωχά ελληνικά νησιά, στη δεκαετία του '60 έγινε μια μποέμ Μέκκα και πλέον είναι ο πιο χλιδάτος και διάσημος τουριστικός προορισμός της Ελλάδας.

Αυτό το κεντρικό κυκλαδίτικο νησί υπήρξε το κορυφαίο θέρετρο της Μεσογείου για gay ταξιδιώτες, αν και έκτοτε η Μύκονος έχει επανατοποθετήσει το προφίλ της.

Η νυχτερινή ζωή εξακολουθεί να είναι έντονη και πολύ gay-friendly, οι παραλίες πολλές, όμορφες και πολυσύχναστες, τα είδη ένδυσης και τα κοσμήματα πωλούνται εν αφθονία, και οι δρόμοι γίνονται αδιάβατοι ειδικά την ώρα που ξεφορτώνουν τα πλοία τουρίστες στο λιμάνι».

Νάξος

«Ο μεγαλύτερος και πιο ψηλός (σε υψόμετρο 999μ), βράχος του αρχιπελάγους των Κυκλάδων, η τραχιά Νάξος, είναι ένα από τα λίγα ελληνικά νησιά εκτός από την Κρήτη που θα μπορούσε να θρέψει τον εαυτό της. Αυτάρκης με κοπάδια προβάτων, αιγών και βοοειδών παντού, μαζί με όλο τον πλούτο των οπωροκηπευτικών. Οι τοπικές πατάτες είναι διάσημες και το μενού στα εστιατόρια από τα καλύτερα των Κυκλάδων.

Η κύρια πόλη, γνωστή ως Κάστρο, ήταν η έδρα του ενετικού Δουκάτο της Νάξου, που κυβέρνησε τα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων μετά το 1204. Τα ανηφορικά καλντερίμια του Κάστρου, οι πύργοι των Ενετών συνθέτουν ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό.

Νοτιοδυτικά της Νάξου, από το θέρετρο του Αγίου Προκοπίου κάτω στην Αγιάσο, το νοτιότερο ακρωτήρι του νησιού, αποτελεί ουσιαστικά μια τεράστια υπέροχη παραλία, που χωρίζονται από μικρά ακρωτήρια».

Πάρος

«Η Πάρος έχει λίγο απ 'όλα όσα θα περιμένατε από ένα νησί στο αρχιπέλαγος των Κυκλάδων. Ασβεστωμένα χωριά, μπλε τρούλους εκκλησιών, παραλίες με ξανθή άμμο, γραφικά λιμάνια με ταβέρνες και μπαράκια. Από τις ακτές της είναι συγκλονιστική η θέα προς τα μυριάδες γύρω νησιά

Το άρθρο σταθμός του 1981 στους New York Times για την «Ησυχη καρδιά των Κυκλάδων» δεν ανταποκρίνεται πια στην πραγματικότητα. Ησυχη δεν είναι πια, αλλά η Πάρος έχει καταφέρει να διατηρήσει το πνεύμα πολύ περισσότερο από άλλα ελληνικά νησιά».

Πάτμος

«Σύμφωνα με την παράδοση ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής (ο Θεολόγος στα ελληνικά) έγραψε το βιβλίο της Καινής Διαθήκης Αποκάλυψη στην Πάτμο. Μια χιλιετία αργότερα, ο μοναχός Χριστόδουλος ίδρυσε το επιβλητικό οχυρωμένο μοναστήρι του αγίου στην κορυφή του νησιού.
Η ηφαιστειακή γεωλογία της Πάτμου, με σχηματισμούς βασάλτη που δείχνουν προς τον ουρανό και ιδιόμορφα νησάκια που επιπλέουν στο πέλαγο, προσφέρουν μπόνους σε μια απολύτως κατανυκτική ατμόσφαιρα.

Οι παραλίες, εξάλλου, είναι εξαιρετικές και η Πάτμος διαθέτει την μεγαλύτερη ποικιλία επισκεπτών από οποιοδήποτε άλλο νησί».

Ρόδος

«Μίλια παραλιών, δασωμένο, ορεινό εσωτερικό, κάστρα σταυροφόρων, νωπογραφίες σε εκκλησίες, η Ρόδος είναι μία από τις ωραιότερες μεσαιωνικές πόλεις της Μεσογείου και παραμένει ηλιόλουστη οκτώ μήνες το χρόνο.

Σε μια καλή χρονιά, ένα εκατομμύριο επισκέπτες επιλέγουν τη Ρόδο, δίχως να υπολογίζονται οι σύντομες στάσεις από πολλούς που κάνουν κρουαζιέρα.

Η εντός των τειχών παλιά πόλη της Ρόδου δίκαια έχει αναγνωριστεί ως μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ και σπάνια αποτυγχάνει να εντυπωσιάσει με την αρχιτεκτονική του ψαμμίτη πάνω από τα πλακόστρωτα δρομάκια και έναν ορίζοντα εξωτικών μιναρέδες, που περιστοιχίζονται από φοίνικες».

Σαντορίνη

«Μέχρι περίπου το 1630 π.Χ., η Σαντορίνη - τότε ονομαζόταν Καλλίστη - ήταν απλά άλλο ένα κωνικό, ηφαιστειογενές νησί, με μια μινωική πόλη στη νότια ακτή. Στη συνέχεια ήρθε μια από τις πιο γνωστές βίαιες εκρήξεις του είδους, με αποτέλεσμα το κέντρο του νησιού να καταρρεύσει. Η θάλασσα έσπευσε να γεμίσει το κενό, αφήνοντας το παρόν νησί σε σχήμα ημισελήνου πάνω από το νερό. Ο σεισμός προκάλεσε τσουνάμι που επιτάχυνε την κατάρρευση της μινωικής Κρήτης.
Οι κάτοικοι έπρεπε να παλέψουν με τις επαναλαμβανόμενες δονήσεις – μία το1956 ισοπέδωσε τα χωριά Φηρά και Οία - και κάποιες φρέσκες εκρήξεις, δημιούργησαν δύο νησάκια στην Καλντέρα.
Την Σαντορίνη οφείλει να την προσεγγίσει κανείς από τη θάλασσα. Οι ελιγμοί των πλοίων στα απίστευτα καταγάλανα νερά της καλντέρας, τα απόκρημνα πολύχρωμα από τη λάβα βράχια, ένας αργαλειός με κάτασπρα σαν νιφάδες χιονιού πάνω στο βουνό... Αυτό είναι το πιο όμορφο θέαμα της Μεσογείου».

Σκιάθος

«Η Σκιάθος ήταν το πρώτο νησί των Σποράδων που αναπτύχθηκε. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί, καθώς διαθέτει περισσότερες από 50 παραλίες με χρώμα νερών καλύτερο από αυτό της Καραϊβικής και πεύκα να ακουμπούν στη θάλασσα.

Η Σκιάθος πλημμυρίζει από μοντέρνους Ιταλούς, Ισπανούς και Ελληνες. Οι Βρετανοί, οι Γερμανοί και οι Σκανδιναβοί την προτιμούν την άνοιξη και το φθινόπωρο».