Συγκλονίζει η Άντρη Ελευθερίου για τη σπάνια νόσο της: "Yπόφερα κρυφά από όλους. Η κατάσταση απελπιστική"

"Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει το γολγοθά που περνούσα εκτός από την σύντροφο μου".

Μια συγκλονιστική αποκάλυψη έκανε η Άντρη Ελευθερίου, μέσα από τον λογαριασμό της στο facebook, το μεσημέρι της Παρασκευής, 12 Ιανουαρίου.

Η αθλήτρια της σκοποβολής, εξομολογείται δημόσια τη σπάνια νόσο που διαγνώστηκε και μοιράζεται μαζί με τους διαδικτυακούς της φίλους τις δυσκολίες που πέρασε όλο αυτό το διάστημα καθώς και την ταλαιπωρία που έζησε. 

Στο πλευρό της φυσικά σε αυτό τον γολγοθά, συνοδυπόρος της, η σύντροφός της. 

Πιο συγκεκριμένα, στην ανάρτησή της, έγραψε τα πιο κάτω: 

"Δεν τα παράτησα ποτέ, ούτε πρόκειται να τα παρατήσω..

Εδώ και τρία χρόνια βασανιζόμουν από έντονους πονοκεφάλους, φούσκωμα σε όλο μου το κορμί και πρόσωπο ,ανεξήγητοι μώλωπες σε όλο μου το κορμί,ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα, ενώ την ίδια στιγμή αγωνιζόμουν. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει το γολγοθά που περνούσα εκτός από την σύντροφο μου η οποία το περνούσε καθημερινώς μαζί μου. Γυρίσαμε μαζί όλους τους ειδικούς ιατρούς. Από νευρολόγους, φυσιοθεραπευτές, ψυχολόγους,χειρούργους,νευροχειρούργους, βελονιστές, χειροπράκτες,ακτινολόγους..
Τίποτα…οι πονοκεφάλοι ακόμη πιο έντονοι..το φούσκωμα σε όλο μου το κορμί και πρόσωπο ακόμη πιο μεγάλο.. Η κατάσταση απελπιστική σε σημείο που δεν είχα πλέον την δύναμη να αγωνίζομαι στα γήπεδα..να βγαίνω από το σπίτι.. Και όμως δεν τα παράτησα.. έδινα τα πάντα για να μπορώ να λαμβάνω μέρος σε αγώνες.. μέχρι στο σημείο που άντεχα και ψυχολογικά και σωματικά εννοείται.. Έφτανα σε σημείο απόλυτης αδυναμίας όπου δεν είχα δύναμη να σταθώ στα πόδια μου.. Καταλαβαίνετε..
Να μην τα πολυλογώ.. για καλή μου τύχη τα συμπτώματα που ανάφερα δεν υποχωρούσαν γι’αυτό και συνεχίσαμε να το ψάχνουμε (εγώ και η σύντροφος μου), ώσπου σκεφτήκαμε μήπως είναι κάτι ορμονικό. Απευθείας κλείσαμε ραντεβού σε ενδοκρινολόγο, τον Ιατρό Άγγελο Κυριάκου (τις ευχές μου να έχει και αυτός) ο οποίος μετά από πάρα πολλές εξετάσεις που με έβαλε να κάνω κατέληξε στο ότι το πιο πιθανόν να έχω σύνδρομο Cushing. Με έστειλε αμέσως για MRI στο οποίο επιβεβαιώθηκαν τα λεγόμενα του. Το MRI έδειξε καλοήθη όγκο στο αριστερό επινεφρίδιο.. αυτό προκαλούσε τεράστια έκκριση κορτιζόλης γι’αυτό και τα όλα συμπτώματα όλα αυτά τα χρόνια…
Επειγόντως χειρουργείο.. (τις ευχές μου και στον Ιατρό Χρύσανθο Κουριεύς) όλο το επινεφρίδιο αφαιρέθηκε.. Η εγχείρηση πετυχημένη… Αυτή την στιγμή βρίσκομαι σε ανάρρωση .. Δύσκολη … πολύ δύσκολη… με δυσκολία σηκώνομαι καθημερινώς από το κρεβάτι..χαμηλή διάθεση, πόνος σε αρθρώσεις,ισχυροί πονοκέφαλοι.. και άλλα τόσα…συμπτώματα χαμηλής κορτιζόλης αυτή την φορά… Με υπομονή και δύναμη και με την βοήθεια της συντρόφου μου, του ψυχολόγου μου και του ενδοκρινολόγου μου, θα το περάσω και αυτό… και θα επανέλθω στην παλιά "καλή" Άντρη….

Τρία χρόνια σηκωνόμουνα κάθε πρωί με νέο πόνο, "καινούργιο" σύμπτωμα, σε σημείο που ντρεπόμουν να πω την αλήθεια. Πόσο χάλια ένιωθα, πόσο υπόφερα (κρυφά από όλους).. Ήθελα.. και σκεφτόμουν ότι έπρεπε να δείχνω δυνατή.. Έφτασα σε σημείο να πιστέυω ότι έχω "ψυχολογικό πρόβλημα" αφού είχα επισκεφτεί σχεδόν όλους τους ειδικούς ιατρούς…χωρίς κανένα αποτέλεσμα..χωρίς καμιά διάγνωση… Οι άβολες ερωτήσεις πολλών με διέλυαν ψυχολογικά.. Γιατί πάχυνες; Γιατί χάθηκες; Γιατί έχεις τόσους μώλωπες; Και άλλες τόσες που προσπαθούσα να αποφεύγω συνεχώς… Άβολες και δύσκολες απαντήσεις από εμένα.. Έπρεπε να δείχνω συνεχώς χαρούμενη, ευδιάθετη και την ίδια στιγμή να αποδίδω στο μέγιστο σαν πετυχημένη αθλήτρια, με συνεχή φόβο μήπως απογοητεύσω ανθρώπους που πιστεύουν σε εμένα καθώς και τον κόσμο που με γνωρίζει…
Όλα αυτά τα κάνουν οι σπάνιες παθήσεις. Όλα αυτά τα περνούν οι άνθρωποι που έχουν την ατυχία σαν εμένα να διαγνωστούν από μια σπάνια νόσο... Το λεγόμενο Cushing’s Syndrome, που εμφανίζεται ύπουλα και επηρεάζει αρνητικά όλη σου την ζωή. (Σύνδρομο που επηρεάζει λιγότερο από 1 άτομο από τα 10.000 άτομα στην Ευρώπη)

Γιατί δημόσια;; (θα ερωτηθούν πολλοί….)

Γιατί παρόλο που νιώθω και ξέρω ότι δεν χρωστώ εξηγήσεις σε κανένα… για αυτούς τους λίγους που πραγματικά ενδιαφέρονται για εμένα σαν άνθρωπο πάνω από όλα, δίνω την απάντηση μου τώρα, για όλα αυτά τα χρόνια…

Και το Σημαντικότερο…
Για αυτούς τους λίγους ανθρώπους που υποφέρουν σιωπηρά με κάποια σπάνια ασθένεια παρόμοια με την δική μου…για πολύ καιρό….χωρίς άμεση διάγνωση… Που περνούν τον δικό τους γολγοθά.. Μην τα παρατάτε. Μην πιεστείτε. Πάρτε τον χρόνο σας.. Δώστε στο κορμί σας τον χρόνο που χρειάζεται.. Που του αξίζει.. Ίσως να είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος.. Με τεράστια ψυχική δύναμη και πολλή υπομονή όλα είναι εφικτά.
Θα τα καταφέρετε.

ITS OK NOT TO BE OK".