Γράψε το τέλος με το δικό σου σενάριο…

Λίγο πριν τους τίτλους τέλους.  Το ενδιαφέρον κείμενο της Συμβουλευτικής Ψυχολόγου Χριστίνας Σορόκου!  

Τα τυπικά δεδομένα της κάθε σχέσης:
Δεδομένο…  το τέλος δεν είναι για κανένα μας εύκολο! Κατά το πλείστο δεν τελειώνουν απλά τα πράγματα, υπάρχει πολλές φορές μια επώδυνη διαδικασία πριν το «τελειωτικό» φινάλε ή/και ένας τουλάχιστο Τρωικός πόλεμος που συνήθως αφήνει δύο ανθρώπους που κάποτε αγαπήθηκαν ακρωτηριασμένους. Συνηθίζουμε να προσπαθούμε να βρούμε όλα όσα πήγαν λάθος, τα «γιατί», τι σημαντικό δεν λέχτηκε, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς, μπας και θα μπορούσαμε να σώσουμε την κατάσταση, αν η καλύτερη ευκαιρία με το/τη «κελεπούρι» χάθηκε για πάντα, αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά ή/και αν ήταν το «έτερο» λίγο διαφορετικός/η …  Οι αναμνήσεις πάντοτε σε σύγκρουση με το οδυνηρό τέλος… Και όλο αυτό γιατί η ιδέα της συναισθηματικής αποσύνδεσης μας φοβίζει και μας έχει συγχύσει.  Δύσκολο - δύσκολο αλλά ναι, η συναισθηματική αποσύνδεση είναι σημαντική για να σταματήσει το τρενάκι των σκέψεων μας αλλά και για να έχουμε μια αίσθηση του τέλους. Χωρίς το τέλος - τέλος δεν μπορεί να υπάρξει η αρχή.

Αρχίζουν τα δύσκολα:
Μέσα στον πόνο, την απογοήτευση ή και τον θυμό μας είναι  δύσκολη η συναισθηματική αποσύνδεση μας από το πρώην «έτερο ήμισυ», μιας και μιλάμε για συναισθήματα (όχι για κουμπιά «ON & OFF σε κονσόλα).  Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να δώσουμε αρκετό χρόνο στον εαυτό μας να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα που τον πλημμυρίζουν αλλά και για να αντιμετωπίσουμε τον δικό μας εαυτό.  Όλες οι σχέσεις μας είναι καθρέφτες κάποιου δικού μας «εαυτού» . Η διαδικασία αυτή σίγουρα θέλει το χρόνο της καθώς και προσωπικό μας χρόνο με τον εαυτό μας, μιας  και γιατί στην πραγματικότητα, αυτόν έχουμε να αντιμετωπίσουμε.  Μετά έρχεται και η συναισθηματική αποσύνδεση!

Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός:
Συναισθηματική αποσύνδεση δεν σημαίνει ξεγράφω ή μηδενίζω,  αλλά ούτε και προσπερνώ. Σημαίνει ξεπερνώ. Σημαίνει έχουμε διαχειριστεί όλες τις «εκκρεμότητες». ‘Ετσι δεν υπάρχουν "ατέλειωτες συναισθηματικές εκκρεμότητες¨» …  Είναι κάπως σαν να κλείσαμε το βιβλίο και τα οποιαδήποτε αρνητικά συναισθήματα συνοδεύονται με το μυθιστόρημα. Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να σβήσουμε «τον πρίγκιπα/σα» αυτού του μυθιστορήματος, δεν χρειάζεται (στο κάτω - κάτω ο κάθε ένας μας θέλει το δικό του πρωταγωνιστικό ρόλο στο δικό του μυθιστόρημα).

Συζήτηση με μένα:
Τώρα μπορούμε να μπούμε στη διαδικασία του διαλόγου με τον εαυτό μας  για συναισθηματική έξοδο και αυτό κι αν είναι δύσκολο. Το να συγκεντρωθούμε στο να επεξεργαστούμε τις πιο σημαντικές για μας συναισθηματικές ανησυχίες που αναδύονται από τον χωρισμό είναι από τα πιο δύσκολα στάδια του «θρήνου».  Αυτά θα είναι και τα θέματα που πιθανότατα θα επηρεάσουν τις μελλοντικές μας σχέσεις. Ο χρόνος από μόνος του μπορεί να μην κλείσει όλες τις πληγές μας αλλά μας δίνει την δυνατότητα καινούργιών, θετικών ευκαιριών για να προχωρήσουμε με ένα καινούργιο επεξεργασμένο εαυτό.  Όπως βλέπουμε τους πολιτικούς που θέλουμε να αναλάβουν την ευθύνη των αποφάσεων και πράξεων τους, αυτό είναι που συμβαίνει και σε ένα τέλος. Εμείς χρειαζόμαστε να αναλάβουμε τις ευθύνες των αποφάσεων και πράξεων μας. Αυτό ισχύει και για το πρώην έτερο ήμισυ μας μιας και οι δικές του/τις πράξεις και αποφάσεις έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο «τέλος» της σχέσεις μας. Αν δεν θέλουν αυτοί να αναλάβουν ευθύνη δεν μας πέφτει λόγος … στο κάτω-κάτω άλλη μια αιτία γιατί βρίσκονται στη θέση των πρώην …

Το νόμισμα έχει μόνο δύο όψεις;
Για κάποιους από μας η συναισθηματική αποσύνδεση χρειάζεται και ένα εφ’ όλης της ύλης διάλογο με τον/την  πρώην. Για κάποιους άλλους αρκεί ο χρόνος και  η αναδρομή των αναμνήσεων της σχέσης που τέλειωσε. Αυτές οι στιγμές είναι που αξίζουν περισσότερο από τον πόνο και όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, κάνουν τον πόνο πολύ πιο εύκολο για να τον διαχειριστούμε. Όλα όσα περάσαμε είναι πλέων κομμάτι του εαυτού μας  και του ποιοι είμαστε σήμερα.

Το «κλικ»:
Επιπλέον, κάποιες φορές τα πράγματα δυσκολεύουν την συναισθηματική αποσύνδεση μας όταν το «τέλος» γίνεται με ένα «κλικ» στο status π.χ.  στο Facebook. Παρόλο που μπορεί αυτό να φαίνεται πιο λίγο οδυνηρό, δυσκολεύει σε μεγάλο βαθμό την συναισθηματική αποσύνδεση. Σε τέτοιες περιπτώσεις καλό θα ήταν ένα «like» στο status αυτό και μια καλή ανάλυση στο πώς βρεθήκαμε σε μια σχέση με ένα άνθρωπο που δεν ενδιαφέρεται έστω και να μας δώσει δικαιολογίες  «σεβόμενος/η» τα συναισθήματα μας.

Η αρχή του τέλους:
Επίσης, σε μια σχέση η οποία βρίσκεται στην αρχή του τέλους, όταν το «έτερο» ζητήσει χρόνο … εμείς δίνουμε το χρόνο. Μιας και οι πιθανότητες του αποτελέσματος είναι 50-50,  ξεκινούμε, με το που δίνουμε το χρόνο, την διαδικασία αποδοχής η οποία μας προετοιμάζει και για το ότι μπορεί και να μην ξαναρθεί. Έχοντας υπόψη τι θέλουμε (στην περίπτωση αυτή … ένα έτερο ήμισυ που θα έρθει ξανά) ξεκινά ο μηχανισμός της αποδοχής να μετρά αντίστροφα, μπαίνοντας σε μια διαδικασία που θα μας επιτρέψει να μείνουμε όρθιοι στην περίπτωση που δεν επιστρέψει.

Η ευκαιρία μόλις δημιουργήθηκε. Εσύ την βλέπεις;
Μπορούμε αν επιλέξουμε να αρπάξουμε σαν μια ευκαιρία την αρνητική αυτή εμπειρία μας για να καλυτερεύσουμε το να εαυτό μας αποφεύγοντας να κάνουμε τα ίδια λάθη. Πλέων με όλη μας την αγάπη, ίσως θα είμαστε ευγνώμων για τον άνθρωπο που πέρασε από την ζωή μας και μας δίδαξε ακόμη κάτι για τον εαυτό μας. Μπορούμε το «τέλος» να το κοιτάξουμε από μια άλλη οπτική γωνία και να  τελικά… είναι σημείο αλλαγής κατεύθυνσης. Να θυμάστε ότι ένα νόμισμα δεν έχει μόνο δύο όψεις… έχει 1 εκατομμύριο 3002 όψεις. 
Αν ήξεραν τα άτομα που μας «διέλυσαν» πόσο καλό μας έχουν κάνει …

info: Η Χριστίνα Φ. Σορόκκου, είναι εγγεγραμμένη συμβουλευτική Ψυχολόγος, Ανθρωποκεντρική Ψυχοθεραπεύτρια, Κέντρο Ψυχολογίας & Ψυχομετρικής, Τηλ.:22458750.