Σιεράδικο

Θα το δαγκώσεις!  

Συνήθως το καλοκαίρι δαγκώνουμε τη λαμαρίνα. Το έχουν αυτό οι καλοκαιρινοί έρωτες. Για να έρθεις στα ίσια σου, χρειάζεσαι έναν καλό σιδερά. Τι γίνεται όμως όταν με τον καλοκαιρινό σου έρωτα πας στο σιδεράδικο; Αυτό σημαίνει ότι οι λαμαρίνες θα ισιώσουν και θα προετοιμαστείτε για το χειμώνα. Αυτά τα χαζά σκέφτομαι την ώρα που καθίσαμε στο "Σιεράδικο". Αρχικά, βρήκαμε τραπέζι μόνο στον εσωτερικό χώρο. Ζέστη, εκνευρισμός και μια καταραμένη αμηχανία που δεν έλεγε να φύγει. Ευτυχώς πάνω στο δεύτερο αποτυχημένο μου ανέκδοτο, βρέθηκε τραπέζι έξω. Εκείνο το βράδυ είχε πολύ ζεστή και αυξημένη υγρασία. Ξέρεις τώρα, μαλλί γλίτσα, να μη στέκεται με τίποτα, το ρούχο να κολλάει πάνω σου, το μακιγιάζ να λιώνει αργά και με ρυθμό μη ελεγχόμενο και συν τοις άλλοις να περνά και ο "ρόδα, τσάντα και κοπάνα" μοτοσικλετιστής, κλώνος του Σταμάτη Γαρδέλη από τη δεκαετία που προσπαθείς απεγνωσμένα να ξεχάσεις! Παρόλα αυτά η παραγγελία μας ήρθε αρκετά γρήγορα. Πήραμε το μεζέ με €9 το άτομο και μια ζιβανία για να εκμηδενίσει την απόσταση. Ξεκίνημα κάναμε με μια πλούσια σαλάτα με πολύ λάχανο (θα προτιμούσα κάτι πιο δροσερό, καθώς το λάχανο το έχω για χειμωνιάτικο), ένα υπέροχο πραγματικά ταχίνι και ένα ταπεινό τζατζίκι, που συντρόφευσε ωστόσο υπέροχα τα κρεατικά. Μαζί ψημένο ψωμάκι στα κάρβουνα, έτοιμο να γίνει μπουκίτσα με αλοιφές. Αμέσως μετά χαλούμι και λούντζα, κεφτεδάκια με πατάτες προκάτ (δυστυχώς), ενώ ακολούθησαν κολοκυθάκια με τα αβγά, κριθαράκι και αφέλια. Περισσότερα στο Time Out Cyprus.