Ορθούλα Παπαδάκου : «Δεν θέλω να με λυπούνται. Παθαίνω κρίση και λέω μην έρθετε»

Μιλάει για το πρόβλημα υγείας της

Η αποκάλυψη της Ορθούλας Παπαδάκου πριν από λίγο καιρό σε τηλεοπτική της συνέντευξη για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια σόκαρε πολλούς.

Ίσως γιατί βλέποντάς την, το ίδιο fit, χαμογελαστή και περήφανη όπως ήταν πάντα δεν σου πάει στο μυαλό ότι αυτός ο άνθρωπος μπορεί να βρίσκεται αντιμέτωπος με μια ασθένεια, Πόσο μάλλον με μια δύσκολη ασθένεια, όπως είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας. Καιρό το κρατούσε κρυφό. Δεν ένιωθε έτοιμη να μιλήσει γι' αυτό. Πλέον νιώθει ανακούφιση... «Το πιο σημαντικό ήταν ότι το είπα για μένα. Γιατί ήταν καιρός να το πω. Ήμουν έτοιμη.» λέει στο Gossip-tv και συνεχίζει: « Δύο χρόνια τώρα με ρωτάγανε τι έχω, που με βλέπανε να μπαινοβγαίνω στο νοσοκομείο και απαντούσα αυτοάνοσο. Δεν είχα τη δύναμη και το κουράγιο να το πω με το όνομά του.»

Δεν έλεγες ψέματα. Αυτοάνοσο είναι η Σκλήρυνση κατά πλάκας...
«Δεν έλεγα ψέματα αλλά δεν έλεγα και τι έχω. Κι επειδή υπάρχει ένα ταμπού στην Ελλάδα με την αρρώστια αυτή αποφάσισα ότι θέλω να βγω να μιλήσω και αν αγγίξω ένα άτομο, αν βοηθήσω έστω κι ένα άτομο με οποιονδήποτε τρόπο με αυτά που θα πω θα νιώσω πολύ καλά ως άνθρωπος. Στη ζωή δεν πρέπει να παίρνεις μόνο αλλά και να δίνεις.»
Τελικά πιστεύεις πως βοήθησες; Το κατάφερες αυτό που ήθελες;
«Ήταν απίστευτο το μετά. Φεύγοντας από το κανάλι, στην είσοδο μου είπαν ότι έχουν δεκάδες τηλεφωνήματα. Και το βράδυ που γύρισα σπίτι μου τα μηνύματα που είχα στο facebook ήταν απίστευτα. Μου πήρε πάνω από 4 ώρες για να απαντήσω σε όλα.»
Απάντησες εσύ προσωπικά;
«Ναι, απάντησα εγώ γιατί έτσι πρέπει. Θυμάμαι και θα θυμάμαι για πάντα ένα μήνυμα που μου έστειλε ένα κορίτσι 17 χρονών που πάσχει από σκλήρυνση στο ίδιο στάδιο με μένα και μου έγραψε ότι σταμάτησε το σχολείο γιατί ντρεπόταν μήπως πάθει κρίση και την κοροϊδέψουν. Μου έγραψε ότι στα δύο χρόνια που πάσχει είναι η πρώτη φορά που κάτι την έκανε να χαμογελάσει. Το λέω και ανατριχιάζω... και μόνο γι' αυτό άξιζε να βγω να μιλήσω»
Γιατί πιστεύεις ότι στην Ελλάδα τα θέματα ασθενειών, που μπορεί και να συμβούν στον καθένα, είναι θέματα ταμπού;
«Ευτυχώς και δυστυχώς στην Ελλάδα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εγώ έχω μεγαλώσει στον Καναδά και δεν υπάρχει ταμπού για τίποτα. Ο άνθρωπος κάνει ότι θέλει, μπορεί να εκφραστεί και να ζήσει μέσα στα πλαίσια της προσωπικής ηθικής και των νόμων φυσικά. Πήγα τρεις φορές φέτος και είδα ανθρώπους να μοιράζονται τα σοβαρά θέματα που αντιμετωπίζουν με την υγεία τους για να βοηθήσουν άλλους και αυτό με έκανε να σκεφτώ πολύ τη δική μου στάση. Μου έδωσε το θάρρος να γυρίσω και να αποφασίσω να μην κρύβομαι πια. Υπάρχει και μεγάλο κενό ενημέρωσης και παιδείας. Πολλοί δεν γνωρίζουν καν τι είναι η σκλήρυνση. Πιστεύουν ότι κολλάει... Δεν ξέρουν ότι είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα δημιουργία του ίδιου του οργανισμού που «παλεύει» με τα υγιή κύτταρα. Δεν πρέπει να υπάρχει ταμπού για ασθένειες.»
Ένιωσες ανακούφιση που βγήκες και μίλησες ανοιχτά;
«Τρελή ανακούφιση. Δεν σου κρύβω ότι στο ξεκίνημα είχα τρελό άγχος. Πέρασε από το μυαλό μου, κακώς βέβαια, το τι θα πει ο κόσμος. Για ποιο λόγο θα πούνε ότι βγήκα... Για δημοσιότητα; Που ειλικρινά είναι κάτι που δεν με απασχολεί καθόλου. Έχω την δουλειά μου, έχω τις σπουδές μου και είμαι καλά. Δεν βασίστηκα ποτέ στον χώρο αυτό. Ότι έκανα το έκανα γιατί μου άρεσε και το απολάμβανα εγώ και με χαρακτήριζε. Έκανα πράγματα που μου ταίριαζαν και τα αγαπούσα. Δεν βγήκα τώρα, ούτε να με λυπηθεί κάποιος, ούτε τίποτα τέτοιο. Αλλά όλα αυτά πέρασαν από το μυαλό μου. Φοβήθηκα τα αρνητικά σχόλια»
Αντιλαμβάνομαι ότι δεν θέλεις να σε λυπηθούν...
«Σε καμία περίπτωση. Εδώ μπαίνω για θεραπεία και μπαίνω μόνη μου. Παθαίνω κρίση και λέω μην έρθετε. Θέλω να το περνάω μόνη μου. Καλώς ή κακώς έτσι είμαι..»