Παναγιώτης Πετράκης: "Δεν μιλάμε με τον έρωτα, έχουμε διακόψει τις σχέσεις μας"

Από την τηλεόραση και το θέατρο μέχρι τις μεγάλες πίστες και τη ροκ όπερα Δαίμονες, o Παναγιώτης Πετράκης αποδεικνύει πως τα πολλά πρόσωπα ενός καλλιτέχνη μπορεί να είναι εξίσου ενδιαφέροντα!

Το ραντεβού μας είναι πρωινό. Αν και ξενυχτισμένος (από τη βραδινή συναυλία με την Άννα Βίσση) βρίσκεται ήδη στο λόμπυ του ξενοδοχείου Alasia στη Λεμεσό και απολαμβάνει τον καφέ του. Συστηνόμαστε. Είναι από τους ανθρώπους που σε κερδίζουν αμέσως και που σου δημιουργούν την ανάγκη να τους γνωρίσεις λίγο περισσότερο. Και ο Παναγιώτης Πετράκης έχει διανύσει μία πορεία μέχρι στιγμής άκρως ενδιαφέρουσα και ενίοτε ανατρεπτική. Από την υποκριτική, τα Μυστικά της Εδέμ και το ρόλο του Λουκά που τον καθιέρωσε, βρέθηκε να υποδύεται τον Ντάνιελ στη ροκ όπερα Δαίμονες με την Άννα Βίσση. Η απόλυτη ανατροπή φαινομενικά, ωστόσο για τον Παναγιώτη, ο οποίος έχει σπουδάσει μιούζικαλ, ήταν ένα αναπάντεχο όνειρο. Από αυτά που λίγοι έχουν την ευκαιρία να ζήσουν. «Δεν μπορούσα να διανοηθώ κάτι τέτοιο. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι οι Δαίμονες θα ξανανέβουνε» μου λέει και αρχίζει να ξετυλίγει το νήμα της δικής του (κάρμικης) ιστορίας με τους Δαίμονες…
Πόσο κοντά στην προσωπικότητά σου είναι η ροκ όπερα και ο ρόλος του Ντάνιελ;
Δεν είναι ο ρόλος τόσο κοντά σε εμένα, όσο η όλη εμπειρία των Δαιμόνων. Είναι κάτι σχεδόν κάρμικο. Όταν ανέβηκαν για πρώτη φορά το 1999 είδα την παράσταση γύρω στις δεκαέξι φορές. Μου άρεσε τόσο πολύ και εκεί ήταν νομίζω που κόλλησα το μικρόβιο να θέλω να ασχοληθώ με το μιούζικαλ. Τελικά η ζωή έφερε έτσι τα πράγματα και τώρα βιώνω την εμπειρία αυτή από μέσα.
Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Ο σκηνοθέτης μας ο Γιάννης Κακλέας είχε δείξει ένα βίντεο στον Νίκο Καρβέλα από το Just the Two of Us, όπου παρουσιάσαμε το ομώνυμο τραγούδι. Και ο Νίκος του είπε «αυτόν θέλω για το ρόλο του Ντάνιελ». Κάναμε μία κλειστή ακρόαση και ξεκινήσαμε.
Πώς είναι το συναίσθημα να συμμετέχεις σε μία παραγωγή τόσο κάρμικη;
Θα σου διηγηθώ μία ιστορία. Στις πρόβες ο Γιάννης Κακλέας χρησιμοποιούσε πολύ σκοτεινούς φωτισμούς. Κάποια στιγμή λοιπόν που η Άννα είχε μόλις βάψει τα μαλλιά της καστανά, γυρνώ, την κοιτάζω και είναι σαν να βλέπω τη Ροζάνα πριν από δεκαπέντε χρόνια. Εκείνη τη στιγμή ανατρίχιασα.
Πώς ήταν η συνεργασία με την Άννα Βίσση;
Έχω εκπλαγεί. Δεν περίμενα ποτέ ότι μία τόσο φτασμένη και μεγάλη σταρ, θα μπορούσε να είναι τόσο απλή. Τόσο επαγγελματίας και τόσο δοτική με τους συναδέλφους της.
Είναι κάποια συμβουλή που σου έχει δώσει και την κρατάς;
Συνεχώς μου λέει πράγματα που τα κρατώ μέσα μου. Δεν είναι όμως τόσο οι συμβουλές της, όσο ο τρόπος που η ίδια κινείται καλλιτεχνικά. Κυρίως η σχέση που έχει με το κοινό. Καταφέρνει να είναι όσο μακριά και όσο κοντά πρέπει.
Με τους Δαίμονες και με τη νέα σου εμφάνιση, έβγαλες προς τα έξω μία εικόνα πιο ανατρεπτική. Πόσο κοντά είναι αυτή σε εσένα;
Επηρεάζομαι πολύ από τις δουλειές στις οποίες συμμετέχω, ανακαλύπτοντας στοιχεία του εαυτού μου που μπορεί να μην τα γνώριζα. Ωστόσο ούτε η εικόνα του Λουκά στα Μυστικά της Εδέμ είναι κοντά στον Παναγιώτη, ούτε αυτό που βλέπεις τώρα. Είναι πτυχές μου. Κρατώ κάποια στοιχεία από την κάθε πλευρά.
Πάντως ο ρόλος του Λουκά σε κυνηγούσε για χρόνια, πόσο δύσκολο ήταν να αποδεσμευτείς από αυτόν;
Αρχικά πρέπει να σου πω ότι είναι μία εικόνα που με τιμά, καθώς ο χαρακτήρας του Λουκά είναι ένα φωτεινό παράδειγμα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει να με ταυτίζουν με το ρόλο. Οπότε ήθελα να ξεφύγω. Ήρθαν όμως οι Δαίμονες την κατάλληλη στιγμή για να με βοηθήσουν.
Μετά τα Μυστικά της Εδέμ, έχεις κάνει καλλιτεχνικά σχεδόν τα πάντα. Εμφανίσεις στο Βοτανικό, μουσικές σκηνές, κλασικό τραγούδι… Υπάρχει κάποια εξήγηση;
Μου αρέσει να δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα. Πολλές φορές μου το 'χρεώνουν'. «Είναι και από εδώ είναι και απ' εκεί» λένε. Δεν ισχύει αυτό. Είναι μία εσωτερική ανάγκη να δοκιμάσω καινούργια πράγματα και να δω τι μου πάει. Και αυτό το κάνω με την αφέλεια ενός μικρού παιδιού.
Έχεις βρει τι σου ταιριάζει;
Βρίσκω. Για παράδειγμα η μεγάλη πίστα θεωρώ ότι δεν μου πάει τελικά. Χάνεται η άμεση επαφή με το κοινό που εγώ την έχω ανάγκη. Ωστόσο το να δουλέψεις με τη Μαρινέλλα είναι πολύ μεγάλο σχολείο. Ερμηνευτικά με προχώρησε αρκετά βήματα. 
Από τη μέχρι τώρα πορεία σου, να συμπεράνω ότι δεν κολλάς σε ταμπέλες;
Ακριβώς και αυτό που με ενοχλεί είναι όταν προσπαθούν να σου προσδώσουν ταμπέλες. Είσαι αυτό, άρα δεν μπορείς να κάνεις εκείνο. Θεωρώ πως ό,τι κάνεις, αν το κάνεις με την ψυχή σου και το αγαπήσει ο κόσμος, πολύ καλά το κάνεις!
Εσένα πότε σου προέκυψε η αγάπη για τη μουσική και το θέατρο;
Τραγουδούσα από μικρό παιδάκι αλλά εγώ νομίζω ότι γκάριζα. Σε ό,τι αφορά τώρα στο θέατρο, επειδή δεν θα έδινα εξετάσεις για τα ελληνικά πανεπιστήμια, μπήκα στο θεατρικό όμιλο του σχολείου. Στην τρίτη λυκείου ανεβάσαμε μία παράσταση. Όταν τελείωσε τόσο οι γονείς μου όσο και ο λυκειάρχης, μου είπαν πως πρέπει δώσω εξετάσεις στη Δραματική Σχολή. Δεν το είχα σκεφτεί, αλλά είπα αφού μου το λένε όλοι, ας το κάνω. Ύστερα έφυγα με υποτροφία για την Αμερική για να κάνω μιούζικαλ.
Η επιστροφή στην Ελλάδα πώς ήταν;
Αν και βρήκα εύκολα δουλειά, έκανα πράγματα τα οποία δεν με γέμιζαν. Οπότε σκεφτόμουν να φύγω. Μέχρι που προέκυψαν τα Μυστικά της Εδέμ και με κράτησαν. Μου άνοιξε τις πόρτες η σειρά αυτή και μου έδωσε την επιλογή να μπορώ να κάνω πράγματα που θέλω εγώ.
Η μετά τους Δαίμονες εποχή, πώς θα είναι καλλιτεχνικά;
Αρχικά, κάνουμε ακόμη δέκα παραστάσεις με τους Δαίμονες, τις οποίες έχουμε ονομάσει συλλεκτικές. Πέραν τούτου συμμετέχω σε μία συναυλία που λέγεται Μιούζικαλ Αγάπη μου, με μία εικοσιπενταμελή ορχήστρα την οποία διευθύνει η Ευγενία Μανωλίδου. Το πλάνο είναι να γίνονται και κάποιες συναυλίες μέσα στο χειμώνα. Απ' εκεί και πέρα συζητώ με κάποιες μουσικές σκηνές και ετοιμάζω τον πρώτο μου προσωπικό δίσκο με τον Στέφανο Κορκολή. Περιμένω με αγωνία να βγει αυτή η δουλειά!
Μουσική κατεύθυνση λοιπόν…
Έχω μία μικρή αδυναμία στη μουσική. Αλλά ξέρεις τι; Η μουσική και το τραγούδι ενέχουν την υποκριτική. Αντιμετωπίζω κάθε τραγούδι σαν να είναι ένα μονόπρακτο.
Αισθάνεσαι τυχερός που έχεις ταλέντο στη μουσική αυτή την περίοδο, που οι δουλειές στην τηλεόραση, κυρίως, είναι περιορισμένες;
Πάρα πολύ. Το μεγαλύτερό μου εισόδημα βγαίνει από το τραγούδι. Δεν θα μπορούσα να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου εάν δεν το είχα.
Επειδή μιλάμε με μουσικούς όρους, είσαι ροκ ως άνθρωπος;
Έχω ροκ στοιχεία.
Ποια εικόνα έχουν άλλοι για σένα που δεν ισχύει;
Ίσως αυτή του πολύ καλού και γλυκού παιδιού. Μερικές φορές μπορεί να γίνω στριμμάδι πολύ κακό. Λίγες στιγμές όμως. (γέλια) 
Με την εξωτερική εμφάνιση ποια σχέση έχεις;
Έχω ένα κόλλημα. Δεν το έχω ξεπεράσει ακόμη. (γέλια) Είμαι φιλάρεσκο άτομο. Θέλω να με ικανοποιεί αυτό που βλέπω στον καθρέφτη. Χωρίς υπερβολές, απλά θέλω να μου αρέσω.
Θα έκανες τα πάντα προκειμένου να έχεις μία καλή εξωτερική εμφάνιση;
Τα πάντα όχι. Δεν θα διακινδύνευα την υγεία μου. Δεν κάνω εξτρίμ πράγματα.
Ο έρωτας πόσο σημαντικός είναι στη ζωή σου;
Δεν μιλάμε με τον έρωτα, έχουμε διακόψει τις σχέσεις μας. Έχουμε παρεξηγηθεί. Είμαστε τσακωμένοι. (γέλια)
Πώς γίνεται αυτό;
Δεν ξέρω, δεν έχει προκύψει ακόμη στη ζωή μου.
Μα ούτε μία φορά;
Δεν έχει προκύψει αυτό που φανταζόμαστε. Αυτό το  μεγάλο που θα σε παρασύρει και θα σε σηκώσει από τη γη.
Όλοι όμως έχουμε ανάγκη τον έρωτα… 
Εγώ τον φοβάμαι και λίγο. Ότι θα με βγάλει λίγο από τα νερά μου. Ότι θα διαταράξει τις ισορροπίες μου. Νομίζω όμως πως ότι όλα έρχονται τη στιγμή που πρέπει να έρθουν.
Είσαι σκληρός με τον εαυτό σου;
Πολύ, τον στήνω στα πέντε μέτρα. Προσπαθώ να είμαι πιο ελαστικός, να τον χαϊδεύω και λίγο, γιατί το χρειάζεται, αλλά γενικώς είμαι πολύ αυστηρός.
Από πού πηγάζει αυτή η αυστηρότητα;
Από το ότι θέλω να είμαι το καλύτερο των δυνατοτήτων μου. Εκεί έγκειται και ο ανταγωνισμός μου. Είμαι ανταγωνιστικός περισσότερο με τον ίδιό μου τον εαυτό.
Τι θα ήθελες να αλλάξεις στον Παναγιώτη;
Πολλά. Θα ήθελα να είμαι πιο διεκδικητικός σε αυτά που θεωρώ ότι μου αξίζουν. Μεγάλωσα με πολύ έντονη την αρχή της αξιοπρέπειας, κυρίως από τη γιαγιά μου. Και αυτό μερικές φορές με εμποδίζει από το να διεκδικήσω πιο έντονα όσα δικαιωματικά μου ανήκουν.
Μετανιώνεις για τα λάθη σου;
Μετανιώνω προς στιγμήν, αλλά θεωρώ και τα λάθη που έχω κάνει με έχουν σμιλέψει, ώστε να είμαι αυτός που είμαι σήμερα. Και δεν έχω πρόβλημα με το ποιος είμαι σήμερα. Είμαι καλά. Οπότε και τα λάθη μου έπαιξαν το ρόλο τους.
Το μέλλον σε φοβίζει;
Όχι είμαι φύσει αισιόδοξο άτομο. Ακόμη και αν όλα φαντάζουν μαύρα γύρω εγώ βλέπω τη χαραμάδα, ότι ο ήλιος έρχεται.
Η οικονομική κρίση τι σε έμαθε;
Να κοιτάζω τα ουσιαστικά πράγματα. Να μην αναλώνομαι και να ανακατεύω το συννεφάκι ότι όλα μπορούν να είναι εύκολα χωρίς να κουνήσεις το δαχτυλάκι σου. Πρέπει και εσύ να κάνεις κάτι. Επίσης με έμαθε να δίνω περισσότερη προσοχή στο συλλογικό συμφέρον. Γιατί από αυτό θα έρθει η πρόοδος ενός έθνους.
Τι σε ενοχλεί στις ανθρώπινες σχέσεις;
Η έλλειψη σεβασμού, η αγένεια και η οκνηρία. Κτίζουμε έναν πολύ ασφαλή και γλυκό μικρόκοσμο που περιλαμβάνει το κομπιούτερ μας, το tablet μας, το κινητό μας, τη διαδικτύωση… Nιώθουμε ότι επικοινωνούμε, αλλά δεν επικοινωνούμε πραγματικά. Και έχουμε πάντα την απαίτηση από τους άλλους να κάνουν όλη τη διαδρομή προς τα εμάς, αντί να προσπαθούμε και εμείς να κάνουμε έστω τη μισή για να συναντηθούμε στη μέση.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος;
Η απώλεια των αγαπημένων μου προσώπων.
Η μεγαλύτερη απόλαυση στη ζωή σου;
Μία ζεστή αγκαλιά, μία καλή κουβέντα με φίλους, ένα κομμάτι μουσικής που απλά θα με απογειώσει. Τέτοια απλά πράγματα! .