Λένα Μαντά: Το πρόβλημα υγείας και οι βιβλιοκριτικοί

Τι δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή της

Στο café του Αμαρουσίου την αναγνωρίζουν σχεδόν όλοι. «Τι τύχη που σας βλέπω από κοντά!» της λένε με θαυμασμό γυναίκες και άντρες όλων των ηλικιών. Εκείνη δείχνει ότι το απολαμβάνει. Δεν έχουν περάσει παρά οκτώ χρόνια από την εποχή που η «νοικοκυρά και μητέρα δύο παιδιών», όπως συστηνόταν, έγινε σταδιακά η πρώτη σε αναγνωσιμότητα Ελληνίδα συγγραφέας. Σύμφωνα δε με έρευνα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, βρίσκεται ανάμεσα στους πέντε (οι άλλοι τέσσερις είναι οι Καζαντζάκης, Ντοστογέφσκι, Καβάφης, Λουντέμης) που επηρέασαν καθοριστικά τη ζωή των αναγνωστών. Μέχρι που, πριν από λίγο καιρό, διαγνώστηκε με λέμφωμα στο στομάχι. Διαβάστε τί απάντησε η ίδια στο ελληνικό περιοδικό People.

Η περιπέτειά σας τελικά είχε αίσιο τέλος. Πόσο δύσκολο ήταν το μεσοδιάστημα της θεραπείας;

Το πρακτικό κομμάτι ήταν δύσκολο, γιατί δεν θέλησα να αλλάξω το πρόγραμμα των παρουσιάσεων του Με Λένε Ντάτα. Κάθε τρεις εβδομάδες, επέστρεφα στην Αθήνα και έκανα δύο χημειοθεραπείες στη σειρά. Έπειτα έφευγα ξανά.

Το ενδεχόμενο να μην κυλούσαν όλα κατ’ ευχήν σάς πέρασε απ’ το μυαλό;

Ούτε καν! Δεν μου επιτρέπω να σκέφτομαι αρνητικά. Κι αυτό, παρότι εξαιτίας των χημειοθεραπειών επήλθε και η εμμηνόπαυση, που από μόνη της είναι δύσκολη κατάσταση για μια γυναίκα.

Από τη μια το φανατικό κοινό σας, που λέει πως τα βιβλία σας είναι εθισμός…

Δεν υπάρχει καλύτερη διαφήμιση από τον ψίθυρο του ευχαριστημένου αναγνώστη. Όπως κι εγώ συζητάω με φίλες μου «Το διάβασες αυτό; Α, έχεις χάσει!».

Απ’ την άλλη, όμως, οι σκληρές κριτικές. Μία πρόσφατα ανέφερε πως η «γλωσσική πρωτοτυπία είναι μια άγνωστη χώρα» για σας.

Σωστά. Δεν χρειάζεσαι λεξικό για να διαβάσεις τα βιβλία μου. Γράφω όπως μιλάω και θέλω να ρέει το κείμενο, όπως μου αρέσει να συμβαίνει όταν είμαι κι εγώ αναγνώστρια.

«Η Μαντά δεν διαβάζει ξένη λογοτεχνία. Και τι να την κάνει, όταν υπάρχει ο ελληνικός κινηματογράφος;» έγραψε κάποιος.

Ο καθένας έχει τη δική του οπτική, αλλά για τους βιβλιοκριτικούς μάλλον είμαι ο άνθρωπος που τους αρέσει να αντιπαθούν. Σχετικά με τους ξένους συγγραφείς, ναι, δεν τους προτιμώ, γιατί έχουν διαφορετική νοοτροπία και βιώνουν άλλες καταστάσεις. Θα προτιμήσω όμως να δω τι καινούριο έχει γράψει, για παράδειγμα, ο Ξανθούλης.