"'Εφυγε" η σπουδαία ηθοποιός Αντιγόνη Βαλάκου

Μία από τις σημαντικότερες πρωταγωνίστριες του ελληνικού θεάτρου αλλά και του κινηματογράφου, η Αντιγόνη Βαλάκου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών.

Η σπουδαία και «ακριβή» θεατρίνα, υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος το σανίδι σε μια καλλιτεχνική πορεία, που μετρά μόνο επιτυχίες και τιμητικές διακρίσεις. Σεμνή, αξιοπρεπής, με τεράστιο ρεπερτόριο, που καλύπτει 60 χρόνια πορείας στο ελληνικό θέατρο, η Αντιγόνη Βαλάκου έσβησε χθες στον Ευαγγελισμό που νοσηλευόταν εδώ και μια εβδομάδα.

Ανάμεσα στις σπουδαιότερες ερμηνείες της ήταν αυτή της Οφηλίας στον 'Αμλετ το 1955, της 'Αννας Φρανκ που έγραψε ιστορία και της χάρισε το 1957 το θεατρικό έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», της Ηλέκτρας σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου που ανέβηκε το 1972 και έκλεψε τις εντυπώσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, με πιο πρόσφατες την Ρόουζ στο ομώνυμο έργο του Μάρτιν Σέρμαν (2000) και την θρυλική Μαντάμ Φλο που υποδύθηκε στο Αγγέλων Βήμα (2011) υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιώργου Καραμίχου κι αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της.

Γεννημένη στην Καβάλα το 1930, η Αντιγόνη Βαλάκου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα σε ηλικία 16 ετών. Το πάθος της για την υποκριτική ήταν τόσο μεγάλο που κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων τάξεων του εξατάξιου Γυμνασίου, φοίτησε παράλληλα και στο "Θεατρικό Σπουδαστήριο" του Βασίλη Ρώτα. Ταυτόχρονα εμφανίζεται στη σκηνή με το θίασο του "Ρεαλιστικού Θεάτρου" του Αιμίλιου Βεάκη (1946) στο έργο «Νυφιάτικο τραγούδι» του Νότη Περγιάλη ως Τριανταφυλλιά. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το θίασο της Κατερίνας και αργότερα με το θίασο Μανωλίδου - Αρώνη - Χατζίσκου (1951 - 1952) όπου και διακρίθηκε ως "ενζενί".

Τα επόμενα χρόνια προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο στο οποίο και υποδύθηκε πρωτεύοντες ρόλους στο "Χειμωνιάτικο παραμύθι" του Σαίξπηρ (ως Περντίτα), στο "Δρόμο του ποταμού" του Μόργκαν (ως Βαλερί Μπάρτον), στο "'Ανθρωπος του διαβόλου" του Μπέρναρντ Σο (ως Εσση) και στην "Κολόμπ" του Ανούιγ (ως Κολόμπ). Το 1955, συνεργαζόμενη με το Θέατρο Εθνικού Κήπου, υποδύθηκε την Οφηλία στον "'Αμλετ" του Σαίξπηρ.

Επανεμφανιζόμενη στο Εθνικό Θέατρο συνέχισε τις θεατρικές της επιτυχίες ως Μαίρη Ουόρεν στη "Δοκιμασία" του 'Αρθουρ Μίλερ, ως Ντορίντα στα "Στρατηγήματα εραστών" και ως Ισμήνη στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή (1956). Από το φθινόπωρο του ίδιου έτους υπήρξε πρωταγωνίστρια στο θίασο του Κώστα Μουσούρη, διακρινόμενη ως "'Αννα Φρανκ" στο ομώνυμο έργο.

Συνεργάστηκε ακόμη με το Κ.Θ.Β.Ε. και με πολλούς ιδιωτικούς θιάσους. Το 1958, συγκρότησε και δικό της θίασο.

Έπαιξε σε περισσότερο από 120 έργα και έδωσε αξέχαστες ερμηνείες ως Μαρία Στούαρτ, Ιουλιέττα, Έντα Γκάμπλερ, Κυρά της Θάλασσας, Μπερνάντα 'Αλμπα, Βεατρίκη, Αρετούσα κ.α..Στην ωριμότητα του ταλέντου της προτείνει έναν προσωπικό τρόπο ερμηνείας σε τραγικούς ρόλους (Ηλέκτρα, Αντιγόνη, Κασσάνδρα, Αγαύη, Ιφιγένεια, Μήδεια του Σενέκα) και ανανέωσε το παραδοσιακό ύφος.

Από το 1953 έλαβε μέρος και σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες όπως : «Οι Ουρανοί Είναι Δικοί Μας» του Ντίνου Δημόπουλου, «Γκόλφω» του Ορέστη Λάσκου, «Το Αμαξάκι» του Ντίνου Δημόπουλου, «Χαμένα Όνειρα» του Αλέκου Σακελλάριου κ.α. Παράλληλα εργαζόταν στο ραδιόφωνο και αργότερα στην τηλεόραση συνήθως σε μεταφορές θεατρικών έργων στη μικρή οθόνη.