Η συγκινητική εξομολόγηση
Η Eυγένια Μανωλίδου στα 14 της χρόνια έχασε τον πατέρα της κάτι που την «σημάδεψε» στη ζωή της.«Τα Χριστούγεννα αποτελούσαν για μένα μια πολύ χαρούμενη περίοδο με κόσμο, γιορτές, φώτα, δώρα, αγάπη και μια γλυκιά αναστάτωση μέχρι τα 14 μου χρόνια, όταν και έχασα τον πατέρα μου. Έκτοτε τα πράγματα άλλαξαν και από ψυχολογικής και από οικονομική άποψη . Η μητέρα μου δυσκολευόταν πάρα πολύ να τα φέρει βόλτα, κάτι που επηρέασε και την περίοδο των Χριστουγέννων. Δεν μας έλειψε ποτέ το φαγητό, αλλά για ένα παιδί το να βλέπει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ένα δέντρο άδειο από δώρα είναι ένα σοκ». Και συνέχισε μιλώντας στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα»: «Παρότι οι γονείς μου ήταν χωρισμένοι πολλά χρόνια ,η απώλεια του πατέρα μου άφησε μέσα μου ένα τεράστιο κενό, διότι υπήρξε ένας πατέρας που έδινε πάντα το παρών στην καθημερινότητά μου». Μια απώλεια που της άλλαξε τη ζωή. «Καταρχάς δεν θα παντρευόμουν στα είκοσι μου χρόνια και δεν θα επέλεγα έναν άνθρωπο τριάντα επτά χρόνια μεγαλύτερο μου. Τότε, όταν μου έλεγαν ότι στο πρόσωπο του πρώτου μου συζύγου αναζητούσα τον πατέρα μου, δεν το δεχόμουν. Σήμερα συνειδητοποιώ ότι εκείνοι οι άνθρωποι είχαν απόλυτο δίκιο. Έψαχνα στήριγμα, ασφάλεια, σταθερότητα, τον πατέρα που έχασα νωρίς».