Η Λένα και η άλλη!

Η συγγραφέας με το ένα εκατομμύριο αντίτυπα σκιαγραφεί το πορτρέτο της. Η Λένα Μαντά μετατρέπει τις λέξεις σε ιστορίες και διηγείται τη δική της.

Η ΣΥΓΓΡΑΦΗ ξεκίνησα να γράφω στη ∆' ∆ηµοτικού και το ερέθισµα ήταν ένα… ενυδρείο που αγόρασε η µητέρα µου, µεγάλο και εντυπωσιακό µε πολύχρωµα ψάρια! Ίσως γι' αυτό, εκείνο το πρώτο παραµυθάκι που έγραψα ξαπλωµένη µπροστά του, ήταν για ένα κοριτσάκι που βρέθηκε µετά από ένα ναυάγιο στο βυθό και συνάντησε τον Ποσειδώνα. Απ' εκεί και µετά, δεν σταµάτησα να γράφω! Η πλούσια παιδική µου φαντασία, συνέχισε και στην εφηβεία, όπου εκεί προχώρησα σε νουβέλες και διηγήµατα. Πέρασαν πολλά χρόνια για να γράψω ένα ολόκληρο βιβλίο!
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ πήγε σε πολλούς εκδοτικούς και δυο τρεις απάντησαν θετικά. Επέλεξα το µεγαλύτερο της εποχής και το είδα να γίνεται βιβλίο το 2001 µε τον τίτλο Την Μέρα Που Σε Γνώρισα. ∆εν ήταν ο δικός µου, αλλά δεν µπορούσα να κάνω αλλιώς.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΙΤΥΠΟ που κράτησα στα χέρια µου, µου φάνηκε σαν όνειρο, αλλά η πραγµατικότητα µε προσγείωσε απότοµα! ∆εν το είδα ποτέ σε µια βιτρίνα βιβλιοπωλείου, χάθηκε (όπως ήταν λογικό) ανάµεσα στα τόσα άλλα βιβλία γνωστών συγγραφέων. Όχι όµως και στην Κύπρο! Εδώ το γνώρισαν και το αγάπησαν. Πάντα έτρεφα αγάπη για το λαό της Κύπρου, νοµίζω όµως, ότι εκείνη τη στιγµή τους λάτρεψα!
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΟΥ ΕΚ∆ΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΑΠΕΡΡΙΠΤΕ το ένα µετά το άλλο τα χειρόγραφα που τους έστελνα. Ακόµα και το Βαλς µε 12 Θεούς, µου το απέρριψαν µέσα σε 20 µέρες. Στη συνέχεια πήγα στις εκδόσεις Ψυχογιός. Το Βαλς κυκλοφόρησε το 2005, τέσσερα χρόνια µετά το πρώτο και από τότε άρχισε µία ανοδική πορεία. Σαφώς όµως, η µεγάλη επιτυχία ήρθε το 2007 µε Το Σπίτι ∆ίπλα Στο Ποτάµι. Απ' εκεί µε γνώρισε το αναγνωστικό κοινό, αναζήτησε στη συνέχεια ό,τι άλλο είχα γράψει και µε ακολουθεί πιστά, προσφέροντάς µου την αγάπη του από τότε µέχρι σήµερα.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΚΛΗΘΗΚΑ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΩ, ήταν το 2006 στην πρώτη παρουσίαση του Βαλς µε 12 Θεούς στην Αθήνα. Ήταν λίγους µήνες πριν κυκλοφορήσει Η Θεανώ. Αυτό που θυµάµαι είναι ότι έτρεµε το χέρι µου! Απ' εκεί και µετά υπέγραψα δεκάδες χιλιάδες βιβλία, αλλά κάθε φορά, όσο κι αν φανεί αδιανόητο, θυµάµαι εκείνη την πρώτη φορά, αλλά και την αναγνώστρια! Τη λένε Αφροδίτη!
ΜΕ ΛΕΝΕ ΝΤΑΤΑ…  το τελευταίο µου βιβλίο. Η Ντάτα είναι ένα πλάσµα που κρύβει µέσα της δύναµη, αίσθηση δικαίου, ενδιαφέρον για το συνάνθρωπο που υποφέρει, φόβο για την ίδια την αγάπη. Αγωνίστρια εξαιρετικής ποιότητας και αντοχής. Τι συµβολίζει; Μα την ίδια τη γυναίκα!
ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ ΣΤΗ ΧΟΒΟΛΗ… Το επόµενό µου βιβλίο που κυκλοφορεί στις 16 Ιανουαρίου. Είναι µεγάλη χαρά για µένα που το πρώτο µου βιβλίο, θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ψυχογιός, επιτέλους! Όπως είπα µόλις το έµαθα: «Οι πρόσφυγες γυρίζουν σπίτι τους»! Εξάλλου κυκλοφορεί µε τον τίτλο που του ταιριάζει, µε αυτόν που του είχα δώσει και εγώ, όταν το έγραφα! Είναι µία ιστορία αγάπης, απιστίας και έρωτα, αλλά δοσµένη µε χιούµορ και η πρωτοτυπία έγκειται στο γεγονός ότι πουθενά δεν υπάρχουν ονόµατα. Το νέο βιβλίο τώρα, θα κυκλοφορήσει κανονικά τον Μάιο µε τίτλο Τα 5 Κλειδιά.
Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ Μπορεί να είναι ένα τραγούδι, µία ιστορία που άκουσα τυχαία ή ακόµα κι ένας άνθρωπος που γνώρισα και που ο χαρακτήρας του µε έκανε να θέλω να γράψω ένα βιβλίο.
ΓΙΑΤΙ «ΠΟΥΛΑ» Η ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ; Γράφω αυτό που θέλω εγώ και δεν σκέφτοµαι τι θα αρέσει ή πόσο θα πουλήσει. Αν το έκανα, νοµίζω ότι θα σταµατούσα να είµαι ειλικρινής κι αυτό θα ήταν ανεπίτρεπτο για τα δεδοµένα µου. Και αν θέλουµε να είµαστε σωστοί, αυτή την ερώτηση πρέπει να την κάνετε στο αναγνωστικό κοινό!
ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ Ούτε µε ενοχλούν, ούτε µε επηρεάζουν. Ο καθένας έχει τη γνώµη του, κάποιοι από αυτούς βγάζουν το ψωµί τους γράφοντάς την σε εφηµερίδες ή περιοδικά. Πρόσφατα µου έγραψαν στο FB: «Κυρία Μαντά, θέλω να σας παρακαλέσω να σταµατήσετε να γράφετε! ∆εν αντέχονται τα βιβλία σας!» της απάντησα: «Θα κάνουµε µια συµφωνία: Εγώ θα συνεχίσω να γράφω κι εσείς δεν θα ξαναδιαβάσετε ποτέ βιβλίο µου. Έτσι θα είµαστε όλοι ευχαριστηµένοι!» Συνήθως αντιµετωπίζω µε χιούµορ τις επιθέσεις. Εξάλλου όταν εκτίθεσαι, πρέπει να είσαι προετοιµασµένος ότι δεν µπορεί όλοι ν' αρέσουν σε όλους!
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ Αν εξαιρέσετε τη Λωξάνδρα που έχω αγοράσει 8 φορές, γιατί διαλύεται στα χέρια µου από το διάβασµα (σε κάθε δύσκολη στιγµή µου στις σελίδες της ανατρέχω), θα σας πω ότι πολλές φορές στρέφοµαι στον Ξενόπουλο, όταν θέλω να ξεκουραστώ. Κατά τ' άλλα διαβάζω όσο περισσότερο µπορώ Έλληνες συγγραφείς και τα κριτήρια µετά από χρόνων αναγνωστική εµπειρία, είναι πρωτίστως ο ίδιος ο συγγραφέας.
Ο ΕΡΩΤΑΣ για µένα είναι λίγο επικίνδυνος, έχει την ταχύτητα αλλά και τη διάρκεια µιας αστραπής. Επενδύω λοιπόν σε κάτι πιο σταθερό και ανθεκτικό, όπως η αγάπη. Όσο για τον άντρα µου δεν είναι απλώς η δύναµή µου. Είναι ο σκελετός ο ίδιος για την ύπαρξή µου. Χωρίς αυτόν διαλύοµαι….
ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ στα 18 µου και ζω µαζί του 30 χρόνια. Με βοήθησε να βρω τον εαυτό µου, µου άλλαξε ακόµα και την κοσµοθεωρία µου, µε απάλλαξε από ανασφάλειες που είχα σαν κοπέλα και σαν γυναίκα αργότερα. Με λίγες λέξεις, µε αναδιαµόρφωσε όπως κι εγώ εκείνον φυσικά. Ακόµα και τα προβλήµατα που περάσαµε µαζί. µε έκαναν αυτό που είµαι σήµερα. 
Η ΛΕΝΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ∆ιαφέρει η Λένα από τη Μαντά; Όχι σαν… διχασµένη προσωπικότητα βεβαίως, αλλά σαφώς και διαφέρει! Η Μαντά είναι η συγγραφέας ενώ η Λένα είναι η µητέρα, η οικοκυρά, αυτή που τηρεί µε προσήλωση ήθη, έθιµα και παραδόσεις. Και είναι τέλος αυτή που… τροφοδοτεί τη Μαντά µε τις ιστορίες της!
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ Α ΚΑΙ ΤΟ Ω της ζωής µου! Είναι ό,τι ωραιότερο φτιάξαµε µε τον Γιώργο, είναι όχι µόνο το λιµάνι µας, αλλά και το κάστρο όπου τίποτα δεν το αγγίζει. Είναι η προτεραιότητά µας. Κάθε µεσηµέρι που µαζευόµαστε γύρω από το τραπέζι, είναι η ιερή µας στιγµή. ∆εν επιτρέπω καµιά δυσάρεστη συζήτηση στο τραπέζι, ούτε προβλήµατα λύνονται εκείνη την ώρα! Αµέσως µετά και µόλις σερβίρω τον καφέ, τότε µπαίνουν πια στη συζήτηση προβλήµατα, εκκρεµότητες ή δουλειές που πρέπει να προγραµµατιστούν.
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ. Η δύναµη, πρώτα απ' όλα ήρθε από τους ίδιους τους γιατρούς που µου ξεκαθάρισαν ότι το λέµφωµα στο στοµάχι µου ήταν πλήρως ιάσιµο και θα υπήρχε µόνο η ταλαιπωρία της χηµειοθεραπείας. Απ' εκεί και µετά η οικογένειά µου. Τέλος, κι αυτό ήταν επίσης για µένα πηγή δύναµης, ήταν όλος ο κόσµος γύρω µου, που έκανε κάθε τι για να µε εµψυχώσει. ∆εν υπάρχουν αρκετά «ευχαριστώ» σε ολόκληρη τη γη, για να δείξουν πόσο τους ευγνωµονώ για τις προσευχές τους!
ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΥΧΑΙΝΕΙ, έχει τη δύναµη να µας αλλάζει προς το καλύτερο, να µας κάνει να µην θεωρούµε τίποτα σαν δεδοµένο και να µας θυµίζει ότι κάποτε, πρέπει να φροντίζουµε τον εαυτό µας, που τον ξεχνάµε µέσα στην καθηµερινότητα και τις αγωνίες της.
ΕΝΑ ΜΟΤΤΟ «Ψυχή βαθιά». Να τους χωρά όλους, να ξέρει να συγχωρά και να προχωρά.
2014  ∆εν ονειρεύοµαι. Μόνο προσεύχοµαι, κάθε πρώτη του χρόνου στο Θεό να µας δίνει υγεία και αντοχές. Τίποτα άλλο.
ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ Πληθωρικότητα! ∆εν ξέρω τίποτα «λίγο», τα κάνω όλα πολύ!