Λένε πως από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Θα έρθουμε να συμπληρώσουμε πως από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις τον σεβασμό και την αλληλεγγύη σε αυτόν που υστερεί, σε αυτόν που πάσχει, σε αυτόν που η τύχη δεν του φέρθηκε το ίδιο βολικά.
Ένα 3χρονο κοριτσάκι μας βάζει τα γυαλιά κι εμείς της βγάζουμε το καπέλο. Η μικρή Έμιλι μίλησε με τα πιο απλά λόγια και διεμβόλισε την ψυχή μας. Όταν είδε παιδάκια με καρκίνο να μην έχουν μαλλιά πήρε την απόφαση να δωρίσει τα δικά της για να γίνουν περούκες για παιδιά που έχουν αυτή την ασθένεια. Και παρόλο που της εξήγησαν ότι θα αργούσαν πολύ να ξαναμακρύνουν τα μαλλιά της, η Έμιλι δεν άλλαξε στάση.
« Δε θέλω κανένα παιδί να είναι στεναχωρημένο γιατί δεν έχει μαλλιά. Αυτό που θέλω είναι να τους δώσω τα μαλλιά μου. Έχω πολλά μαλλιά, απλά κόψτε μερικά και δώστε τα σε κάποιο» είπε η Έμιλι και όταν ήρθε η ώρα να κόψει τα μαλλιά της πήρε μαζί της και την κούκλα της την Ντόλι για να της τα κόψουν κι εκείνης.