Home Sweet Home

Ο Μιχάλης Μαρίνος επιστρέφει στην ιδιαίτερή του πατρίδα και αναπολεί στιγμές και καταστάσεις που σημάδεψαν τη μέχρι τώρα πορεία του.

Μιλά Κυπριακά, χωρίς κανένα ίχνος προφοράς, τόσο, που νομίζεις ότι δεν έφυγε ποτέ του από την Κύπρο. Το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον για έναν άνθρωπο, που ουσιαστικά έχει μεγαλώσει και έχει ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ελλάδα. Γνωριστήκαμε πρώτη φορά τον περασμένο Μάρτιο στα βραβεία Madame Figaro Γυναίκες της Χρονιάς 2011, όπου και ήταν ένας από τους βασικούς παρουσιαστές της βραδιάς. Θυμάμαι μου είχε κάνει εντύπωση πόσο επικοινωνιακός και προσιτός ήταν. Λίγους μήνες μετά, συναντηθήκαμε ξανά με αφορμή τη συμμετοχή του στην ταινία μεγάλου μήκους, κυπριακής παραγωγής, Home Sweet Home. Δώσαμε ραντεβού στο Caprice του ξενοδοχείου Londa στη Λεμεσό. Φιλικός και με πολύ χιούμορ, απαντούσε στην κάθε μου ερώτηση χωρίς δισταγμό και αν κάτι δεν του άρεσε, μου το έλεγε κατάμουτρα και με αφοπλιστική ειλικρίνεια προχωρούσε παρακάτω. Η Κύπρος κατέχει μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του και η συμμετοχή του στην ταινία ήταν μία καλή ευκαιρία για να έρθει ξανά σε επαφή με τις ρίζες του.
Home Sweet Home λοιπόν, μίλησέ μου γι' αυτή την παραγωγή…
Είναι μια «ποιητική κωμωδία» του Κυριάκου Τοφαρίδη. Βασικοί ήρωες είναι ο Κωνσταντάς και η Ελλού, τους οποίους υποδύονται ο Κώστας Δημητρίου και η Κάρμεν Ρουγγέρη, όπου μέσα σε περίοδο κρίσης υποδέχονται ξανά στο σπίτι τους, ένα απομονωμένο κτήμα, τους δύο τους γιους με τις οικογένειές τους. Φαντάζεσαι ότι η συμβίωση είναι πολύ δύσκολη για όλους…
Εσύ ποιον ρόλο υποδύεσαι;
Τον γιο τους, Μιχαλάκη, έναν τραπεζικό υπάλληλο, που καταχράστηκε πολλά χρήματα από την τράπεζα στην οποία δούλευε και για κακή του τύχη τον ανακάλυψαν! Πράγμα που σπάνια συμβαίνει στις ημέρες μας!
Πόσο κράτησαν τα γυρίσματα;
Περίπου ενάμισι μήνα. Ξέρεις, το χάρηκα πολύ, γιατί έχω να μείνω τόσες πολλές συνεχόμενες μέρες στην Κύπρο από τότε που ήμουν εννιά χρονών, όπου και ουσιαστικά έφυγα με την οικογένειά μου για Ελλάδα. Κάθε ευκαιρία που μου δίνεται να γυρίσω πίσω, με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Σου λείπει η Κύπρος;
Ναι, μου λείπει. Όταν είσαι μακριά από την πατρίδα σου για τόσο πολύ καιρό, δημιουργείς μία εικόνα μέσα σου, μία νοσταλγία και μία αγάπη που είναι μεγαλύτερη ενδεχομένως από το συναίσθημα που μπορεί να νιώθει κάποιος που μένει μόνιμα εδώ.
Έχεις καθόλου αναμνήσεις από την παιδική σου ηλικία;
Μετά την Εισβολή του 1974 μετακομίσαμε οικογενειακώς από την Αμμόχωστο στη Λεμεσό για τέσσερα χρόνια. Είναι αμυδρές οι εικόνες που έχω, θυμάμαι αποσπασματικά πράγματα. Για παράδειγμα θυμάμαι το σπίτι της γιαγιάς μου στην οδό Γρηγόρη Αυξεντίου και το δημοτικό μου, το Λανίτειο.
Με τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, έχει περάσει από το μυαλό σου το ενδεχόμενο να γυρίσεις πίσω;
Τα πράγματα όντως είναι δύσκολα στην Ελλάδα. Εγώ μάλλον είμαι από τους τυχερούς. Εξακολουθώ να δουλεύω και να έχω ωραίες προτάσεις. Έτσι, σε πρώτη φάση θα σου έλεγα ότι δεν θα επέστρεφα μόνιμα πίσω, αλλά θα μπορούσα να συνδυάσω τις επισκέψεις μου με μία καλή δουλειά, όπως κάνω τώρα άλλωστε. Αγαπώ πολύ την Αθήνα, είναι μία πόλη που με καλοδέχτηκε από την αρχή.
Διάβασα στο βιογραφικό σου ότι σπούδασες στην ΑΣΟΕΕ. Πώς ένας οικονομολόγος πήρε την απόφαση να γίνει ηθοποιός;
Έγινε χωρίς να το καταλάβω. Στο πανεπιστήμιο υπήρχε μία θεατρική ομάδα και μία φίλη μου με παρότρυνε να συμμετάσχω και εγώ στις παραστάσεις. Πήγα, τους είδα και μου άρεσε. Εκεί νομίζω ότι κόλλησα το μικρόβιο της υποκριτικής. Ξαφνικά άρχισε να μπαίνει μέσα μου η ιδέα ότι θα μπορούσα και εγώ να το κάνω. Τελείωσα τις σπουδές μου, πήγα στο Βέλγιο για ένα χρόνο και όταν γύρισα πήρα τη μεγάλη απόφαση και τα άλλαξα όλα!
Να υποθέσω ότι οι γνώσεις σου στα οικονομικά σε έχουν βοηθήσει να χειρίζεσαι με περισσότερη σοφία τα χρήματά σου;
Κάνεις ένα τεράστιο λάθος! (γέλια) Τέσσερα χρόνια σπουδών σε αυτό τον τομέα πήγαν στράφι! Μπορώ να οργανώσω τα δικά σου οικονομικά και να σου πω τι πρέπει να κάνεις για να αποφύγεις την καταστροφή, αλλά στην πράξη εγώ θα δυσκολευτώ να τα εφαρμόσω.
Είσαι σπάταλος δηλαδή;
Είμαι λίγο, ναι. Δεν κάνω υπερβολές, δεν χαραμίζω παράλογα
ποσά σε πολυτέλειες, αλλά μου αρέσει να ζω την καθημερινότητά μου άνετα, χωρίς να πολυσκέφτομαι τι ξοδεύω. Είμαι από τους ανθρώπους που μπορούν να περάσουν καλά και με τα πολλά και με τα λίγα. Οπότε, όταν κάποτε τελειώσουν τα λεφτά, θα επιστρέψω στις εποχές που ήμουν φοιτητής και που περνούσα όμορφα και με ελάχιστα χρήματα.
Σου έχει τύχει να κάνεις κινήσεις πανικού στα επαγγελματικά σου, απλά και μόνο από φόβο για το αβέβαιο αύριο;
Όχι δεν κάνω τέτοιου είδους εκπτώσεις. Αυτό με προφυλάσσει από το να κάνω πράγματα που δεν με ευχαριστούν.
Το Παρά Πέντε είναι η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας σου;
Το Παρά Πέντε είναι σίγουρα αυτό που λέμε η πρώτη μεγάλη αγάπη. Ήταν μία τεράστια επιτυχία, που σε πολλούς από εμάς
έδωσε ένα κλειδί για να ανοίξει μία μεγάλη πόρτα. Με αυτή την έννοια έχει μία σημαντικότητα. Υπάρχει πολύς κόσμος που ακόμα και σήμερα, με ρωτάει 'πού είναι η Ντάλια και με φωνάζει 'Μικρό μου Πόνυ'. Το βρίσκω πολύ χαριτωμένο.
Τι κρατάς από εκείνη την περίοδο;
Όλους αυτούς τους υπέροχους φίλους και συναδέλφους, με τους οποίους κάναμε αυτή τη δουλειά και που συμπορευόμαστε ακόμα και τώρα στην καθημερινότητά μας. Κρατώ την αθωότητα με την οποία μπήκαμε όλοι σε αυτό το παιχνίδι που ξεκίνησε από την αγάπη του Γιώργου Καπουτζίδη για το δημιούργημά του και την ανάγκη του να το μοιραστεί με τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Την περασμένη σεζόν και έπειτα από δύο επιτυχημένες χρονιές, ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις του θεατρικού έργου, Αθώος ή Ένοχος, στο οποίο και πρωταγωνιστούσες…
Όντως, ήταν μία πολύ ωραία παράσταση, ένα δικαστικό έργο του Τζέφρι Άρτσερ, σε σκηνοθεσία Κώστα Σπυρόπουλου. Τώρα τέλος. Πάμε γι' άλλα!
Αλήθεια, στην Ελλάδα σήμερα, ποιοι είναι οι ένοχοι;
Όλοι οι γνωστοί-άγνωστοι που δεν είναι άγνωστοι πια, αφού οι μάσκες έχουν πέσει. Το σημαντικό για όλους μας, από τώρα και στο εξής, είναι να μην είμαστε συνένοχοι ή συμμέτοχοι στον τρόπο με τον οποίο γίνονταν τα πράγματα στο παρελθόν. Να σταματήσουμε δηλαδή να είμαστε πρώτοι στο ρουσφέτι και στη λαμογιά.
Εσύ σαν άνθρωπος είσαι ενοχικός;
Προσπαθώ αυτά, που θα μου δημιουργήσουν ενοχή, να μην τα κάνω.
Και τα καταφέρνεις;
Κάποιες φορές ναι, κάποιες φορές όχι. Όταν φτάσουν τα πράγματα στο απροχώρητο, δέχομαι τις συνέπειες και πληρώνω το τίμημα.
Σε ποιες περιπτώσεις λες ψέματα, έστω και αν είναι αθώα;
Κυρίως όταν δεν θέλω να πληγώσω τον άλλο. Συνήθως όμως λέω την αλήθεια και όποιον πάρει ο Xάρος!
Σε πολλές συνεντεύξεις σου έχεις δηλώσει «αμετανόητος εργένης». Δεν σε φοβίζει η μοναξιά;
Όχι. Κοίταξε αυτή τη στιγμή νιώθω καλά μόνος μου, χωρίς να εννοώ ότι ζω σαν ερημίτης! Απλά μπορώ να σου πω ότι, όταν πάω σπίτι μετά τη δουλειά και κάθομαι μόνος, ακούω μουσική, βλέπω τηλεόραση ή μαγειρεύω κάτι για να φάω, νιώθω όμορφα με αυτή την ησυχία που επικρατεί στο χώρο μου. Ακόμα και σε σχέση να είμαι, θέλω να έχω την ελευθερία μου, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.
Μήπως αυτή σου η στάση υποδηλώνει ότι έχεις πληγωθεί αρκετά από τις σχέσεις σου στο παρελθόν;
Όχι, μα γιατί όλοι βγάζετε αυτό το συμπέρασμα; Έχω νιώσει έντονα στο παρελθόν και παραπάνω από μία φορά. Νιώθω γεμάτος από τον έρωτα και την αγάπη και ήμουν πολύ ισορροπημένος στις μέχρι τώρα σχέσεις μου. Περνώ όμως μία φάση της ζωής μου, που μου αρέσει να είμαι πιο ανεξάρτητος. Νιώθω πολύ πιο ήρεμος και το έχω ανάγκη, προφανώς ίσως γιατί προετοιμάζομαι για κάτι καινούργιο.
Πατέρας θα ήθελες να γίνεις, έστω και εκτός γάμου;
Μα το γάμο δεν τον θεωρώ απαραίτητη συνθήκη για έναν άνθρωπο, για να γίνει πατέρας ή μητέρα. Μπορώ να σου πω ότι είμαι καλός με τα παιδιά, έχω τον τρόπο μου να επικοινωνήσω
μαζί τους. Νομίζω ότι θα γινόμουν καλός πατέρας.
Εσωτερικά έχεις κατασταλάξει ή είσαι ακόμα στο ψάξιμο;
Νομίζω ότι είμαι κατασταλαγμένος. Αυτή την αίσθηση έχω. Οι άλλοι έρχονται συνήθως να μου το διαψεύσουν!
Τι σημαίνει ευτυχία για σένα;
Ευτυχισμένος μπορείς να νιώσεις σε διάφορες στιγμές της ζωής σου. Η ευτυχία όμως είναι στιγμές, δεν κρατά για πάντα. Απλά, αυτές οι μικρές στιγμές ευφορίας μάς δίνουν την ψευδαίσθηση, ότι μπορούμε να είμαστε για πάντα ευτυχισμένοι.
Μετά την ταινία τι καινούργιο μας επιφυλάσσεις;
Ήδη συζητώ για μια θεατρική παράσταση στην Αθήνα, αλλά και για δύο τηλεοπτικές προτάσεις σε Ελλάδα και Κύπρο. Θα πρέπει όμως να ζυγίσω τις προτεραιότητές μου.

Πηγή: Madame Figaro