Έχει ένα γιο που τώρα είναι έντεκα ετών, τον Γιώργο. Πήρε την απόφαση να τον μεγαλώσει μόνη της και μίλησε για το λόγο που είχε αποφασίσει να κρατήσει το παιδί, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και ένα περιστατικό που δεν θα ξεχάσει.
«Ήρθε τυχαία και αποφάσισα να το κρατήσω. Ήμουν και στην κατάλληλη ηλικία. Αν μου είχε τύχει στα είκοσι πέντε, μπορεί να είχα πάρει διαφορετική απόφαση. Ήταν και πολύ κοντά χρονικά με τον θάνατο του πατέρα μου και το είδα και λίγο συναισθηματικά, σαν κάτι μεταφυσικό. Σαν να φεύγει μια ψυχή και να έρχεται μια άλλη. Και γι’ αυτό τον έβγαλα και Γιώργο, το όνομα του πατέρα μου. Εννοείται ότι απαντάω σε όλες του τις ερωτήσεις. Βλέπεται με τον πατέρα του κανονικά και δεν έχει κανένα πρόβλημα».
Ακόμη παραδέχεται ότι η ζωή τους δεν είναι εύκολη. «Το ότι τον μεγαλώνω μόνη μου, έχει τις δυσκολίες του κυρίως για μένα και όχι για αυτόν. Ορισμένες φορές με βοηθάει η μητέρα μου και άλλες φορές τον παίρνω μαζί μου. Γενικά όμως είναι ένα παιδί που έχει μεγαλώσει πολύ κοντά μου. Τα καλοκαίρια είναι συνέχεια μαζί μου. Η δουλειά μου είναι τέτοια που μου επιτρέπει να είμαι στο σπίτι όταν είναι και αυτός»
Όσο για το περιστατικό που δεν θα ξεχάσει, η Ηρώ απάντησε: «Όταν πήγα να βγάλω διαβατήριο στον γιο μου βρέθηκα μπροστά σε καταστάσεις τραγελαφικές. Λες και ζούσαμε πενήντα χρόνια πίσω. Ο Γιώργος ήταν πολύ μωρό ακόμα και τους είπα ότι θα δηλωθεί με το δικό μου επώνυμο –και δεν το δεχόταν το σύστημα! Δεν δεχόταν το κομπιούτερ κενό στο όνομα πατρός –γιατί ο Γιώργος δεν έχει όνομα πατρός. Τον πέταξε έξω το σύστημα! Ευτυχώς αυτά έχουν αλλάξει πια!».