Η στάση της γυναίκας απέναντι στο στυτικό πρόβλημα του άνδρα

May 27, 2014

«…ο σύντροφός μου δεν έχει στύση… για μήνες προσπαθώ να τον πείσω να δει κάποιον ειδικό αλλά αρνείται… δεν θέλει καν να το συζητήσει, δεν με πλησιάζει ερωτικά… ίσως φταίω και εγώ… τις πρώτες φορές ξέσπασα έντονα… πίστεψα πως δεν μπορώ να τον ερεθίσω και με έκανε ράκος… δεν ξέρω τι να κάνω…».

Το σεξ κατέχει καίριο ρόλο στη σχέση του ζευγαριού, σηματοδοτεί τον τρόπο που οι δύο σύντροφο αντιλαμβάνονται ο ένας τον άλλον μέσα από τον ανδρικό και το γυναικείο τους ρόλο. Όταν το σεξουαλικό πρόβλημα κτυπήσει τη πόρτα, η σχέση του ζευγαριού δοκιμάζεται και ανάλογα με τη προσωπικότητα των συντρόφων και τη ποιότητα της σχέσης, οι αντιδράσεις ποικίλουν.

Η στυτική δυσλειτουργία αποτελεί αρκετές φορές αντικείμενο παρερμηνείας από τη γυναίκα, που μεταφράζει τη δική του αδυναμία για επίτευξη σκληρής στύσης ως έλλειψη επιθυμίας απέναντί της, ως απόρριψη… αμέσως «βγάζει νύχια» και του επιτίθεται. Συχνά η πρώτη αντίδραση της γυναίκας που έρχεται αντιμέτωπη με τη χαλαρή στύση του άνδρα – συντρόφου είναι η σκέψη «δεν με θέλει πια». Μια επίσης συνηθισμένη αντίδραση αφορά στην υποψία «έχει άλλη». Ως απάντηση στην δική της ανασφάλεια θυμώνει, αντιδρά οργισμένα, τον κατηγορεί και τον χρεώνει. Η γυναίκα λοιπόν προσωποποιεί το πρόβλημα και μέσα από το δικό της άγχος ξεχνάει το δράμα που εκείνος ζει. Η δική της έντονη αντίδραση τον διαλύει! Ανίκανος να το εξηγήσει, ντροπιασμένος που ο ανδρισμό του τον πρόδωσε, τρομοκρατημένος πως μπορεί να τη χάσει, μπερδεύεται από την αδυναμία του να προσφέρει «πειστικές» απαντήσεις, κλείνεται όλο και περισσότερο στο καβούκι του. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο άνδρας καταλήγει να αποφεύγει τη σεξουαλική συνεύρεση ως απάντηση στη απογοήτευση που βιώνει αλλά και από φόβο ότι εκείνη πάλι θα θυμώσει μαζί του.

Σίγουρα και εκείνη από τη πλευρά της νιώθει πληγωμένη και η πρώτη αντανακλαστική αντίδραση δεν είναι ελεγχόμενη. Δημιουργώντας όμως μια αρνητική κατάσταση κτίζει το ήδη τεράστιο ψυχικό του φορτίο. Θα πρέπει λοιπόν να αναφέρουμε πως η στυτική δυσλειτουργία δεν σημαίνει απαραίτητα πως η σύντροφος δεν είναι πλέον ποθητή, ούτε αποτελεί απόδειξη απιστίας. Ακόμα και αν μια γυναίκα αντέδρασε αρχικά με οργή, δεν χρειάζεται να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο. Μπορεί να αναγνωρίσει την έντονη συμπεριφορά της, να του μιλήσει με ειλικρίνεια και να αναγνωρίσει το δικό της ρόλο.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Οι γυναίκες εκείνες που αντιδρούν με ψυχραιμία, υπενθυμίζοντας στον σύντροφο πως είναι δίπλα του και μαζί θα το ξεπεράσουν. Εκείνη είναι που του κρατάει το χέρι καθώς περνούν το κατώφλι του ειδικού, ενημερώνεται, του συμπαραστέκεται. Η δική της θετική στάση και αντίδραση, τον ανακουφίζει, τον ξεμπλοκάρει και τον βοηθά να δει με ψυχραιμία το πρόβλημα. Η γυναίκα που ενισχύει το σύντροφό της, του δίνει τη δύναμη να βάλει στην άκρη τις ανασφάλειές του και να αναζητήσει τη λύση.

Ανεξάρτητα λοιπόν από την αιτιολογία του στυτικού προβλήματος, η αντίδραση της γυναίκας σε αυτό αποτελεί συχνά το κλειδί που, είτε θα βοηθήσει στην επίλυση, είτε θα επιδεινώσει το πρόβλημα.

Θέκλα Βασιλείου
Ψυχολόγος
Ιατρικό Κέντρο Σεξουαλικής Υγείας Θάνου Ασκητή