Άβα Γαλανοπούλου: «Έβγαλα λεφτά αλλά δεν τα έχω πια »

Η Άβα Γαλανοπούλου είχε και έχει τις δικές της φοβίες.

Η ηθοποιός έφτασε στην κατάθλιψη και την καταπολέμησε με τον δικό της τρόπο. «Έφτασα στην κατάθλιψη, αλλά άντλησα δύναμη από τους ανθρώπους που αγαπώ. Μόνο την «Ασκητική» του Καζαντζάκη να ξαναδιάβασεις, που για μένα είναι... Ευαγγέλιο, ή να ακούσεις Θεοδωράκη, Χατζιδάκι ή Ξαρχάκο, έχεις πάρει αυτομάτως δύναμη. Βλέπεις τη ζωή με άλλο μάτι», εξήγησε στο You και συνέχισε: «Φοβάμαι το εξής απλό, να μη φτάσω να είμαι αναξιοπρεπής. Οτιδήποτε άλλο το πολέμησα στη ζωή μου. Από μικρή είχα ένα φόβο να εκτεθώ. Έγινα ηθοποιός και από τότε εκτίθεμαι συνεχώς. Στο φόβο, ορμάς. Στην τάξη, όταν έλεγαν «Γαλανοπούλου», δεν έλεγα «παρούσα». Σήκωνα το χέρι, γιατί ντρεπόμουν. Ντρεπόμουν που υπήρχα».

Τέλος, η ηθοποιός αποκάλυψε πως η υποκριτική μπήκε στην ζωή της. «Ήμουν στη Φιλοσοφική και κάναμε πάρα πολύ παρέα με δυο παιδιά: τον Θοδωρή Πετρόπουλο και τον Αλέξανδρο Ρήγα. Αυτοί είχαν λυσσάξει, επειδή είχα χιούμορ, να γίνω ηθοποιοί. Κάτι έβλεπαν, προφανώς. Οπότε, όταν με ρωτούν σήμερα, λέω: «Αυτούς πυροβολήστε που έγινα ηθοποιοί!». Στον Αλέξανδρο οφείλω πολλά. Από τους «Δυο ξένου»» και μετά, άλλαξε η ζωή μου. Άρχισε να χτυπάει το τηλέφωνο. Μου έδωσε μια ευκαιρία και δεν το ξεχνάω ποτέ. Είναι σχέση ζωής. Έχουμε μεγαλώσει μαζί. Κάποιοι δε νομίζουν ότι είμαστε συνεχώς μαζί. Ίσως το νομίζουν επειδή έχουμε κάνει πολύ δυνατές δουλειές. Λεφτά έβγαλα, αλλά δεν τα έχω πια. Έτσι είναι η ζωή. Τη μια έχεις, την άλλη όχι. Έτυχαν πολλά, αλλά όλα μέσα στο παιχνίδι δεν είναι; Ζω σαν φοιτήτρια πια, κατά μία έννοια. Αναγκαστικά, λοιπόν, φτάνεις και το φιλοσοφείς το θέμα»