Η τάση θέλει «ελεύθερη σχέση»… Πόσο σε βολεύει όμως;

Η καινούργια μόδα είναι η «ελεύθερη σχέση»! Χαλαρά και αδέσμευτα, απλά και μόνο να περνούμε καλά.  

Η «δέσμευση» μοιάζει με «κόλαση», γίνεται αφόρητη τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες.  Συνεπώς οι περισσότεροι προτιμούν να δημιουργούν σχέσεις, χωρίς ιδιαίτερες δεσμεύσεις ή απαιτήσεις και εννοείται χωρίς μέλλον. Η ψυχολόγος Χριστίνα Σορόκου αναλύει όλες τις πτυχές του φαινομένου της εποχής.

Πριν όμως αποφασίσουμε αν αυτό το νέο μοντέλο σχέσεων μπορεί να μας καλύψει, όπως ακριβώς θα κάναμε πριν αποφασίσουμε αν θα πάρουμε μια ιατρική ασφάλεια ή μια ασφάλεια ζωής, έτσι και τώρα, χρειάζεται να εξερευνήσουμε και να γνωρίζουμε τα θετικά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά της. Με λίγα λόγια, απαγορεύονται οι δεσμεύσεις, οι ζήλιες, οι απαιτήσεις ή οι πιέσεις! Η επιθυμία για σαρκική επαφή υπερτερεί της συναισθηματικής οικειότητας. Μπορούμε να βγαίνουμε με τις παρέες μας, να κάνουμε ελεύθερα τη ζωή μας, χωρίς να ανησυχούμε ότι το ταίρι μας μπορεί να πληγωθεί, να θυμώσει ή να παρεξηγηθεί. Έτσι δεν έχουμε κλάματα, υστερίες ή προβληματισμούς!

Τι και αν κάνει μια ή δυο εβδομάδες να μας τηλεφωνήσει ή να μας δει.  Δεν υπάρχουν τύψεις και παράνομα εφόσον όλα αυτά είναι μέσα στα δεδομένα της λεγόμενης ελεύθερης σχέσης. Δηλαδή, ο καθένας έχει την ελευθερία να φλερτάρει ελεύθερα, να μιλάει ανοιχτά, ακόμα και να φτάνει στο κρεβάτι με άλλο πρόσωπο! Στο μεταξύ, αφού η σχέση μας είναι ελεύθερη, όλα τα πιο πάνω γίνονται χωρίς τύψεις και μάλιστα είναι και δικαίωμά μας!  Και μαζί και χώρια – όπως λέμε -! Ζούμε το τώρα, δεν σκεφτόμαστε το αύριο μιας και τέτοια σχέση δεν έχει μέλλον και εξέλιξη. Έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, και δεν μας νοιάζει που και αν θα καταλήξει κάπου η σχέση αυτή.

Η αλήθεια είναι ότι με μια «ελεύθερη» σχέση ο φόβος του χωρισμού πάει περίπατο, μιας και ο σύντροφός μας δεν μας ανήκει και εμείς έχουμε προετοιμάσει τον εαυτό μας ανάλογα. Πράγματι, φαίνεται να υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες να πληγωθούμε. Επίσης μιας και συναντιόμαστε μόνο για να περάσουμε καλά και μόνο  για λίγες ώρες, δεν χρειάζεται ούτε να δούμε αλλά ούτε και να αντιμετωπίσουμε την άσχημη, κακή πλευρά του άλλου… Επιπρόσθετα, αφού δεν συναντιόμαστε συχνά και σε μόνιμη βάση, το σεξ δεν ρουτινιάζει.

Φυσικά υπάρχει πάντοτε η περίπτωση όλα αυτά να αλλάξουν μιας και οι  ανθρώπινες σχέσεις ποτέ δεν μπαίνουν μέσα σε όρια. Επειδή δεν είμαστε κονσόλες έτσι ώστε να ρυθμίζουμε τα συναισθήματα μας,  δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα συναισθήματα μας ή και την πορεία τους. Γι’ αυτό υπάρχει πάντοτε η πιθανότητα ένας από εμάς να δαγκώσει και την λαμαρίνα! Τότε τα πράγματα περιπλέκονται.
Είμαστε μόνιμα με το άγχος αν θα αλλάξει κάτι, με την κρυφή ελπίδα ότι θα  είμαστε σε μια μόνιμη σχέση με το lover boy στο κοντινό μέλλον. Εν τω μεταξύ, μας φθείρει ψυχολογικά μόνο και μόνο η ιδέα ότι υπάρχει η ελευθερία να κάνει ότι θέλει και με όποιο άτομο θέλει! Και το δύσκολο είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε ή και να πούμε κάτι μιας και δεν έχουμε το δικαίωμα. Κάτι το οποίο εμείς οι ίδιοι το αφαιρέσαμε με το που δεχθήκαμε να εμπλακούμε σε μια τέτοια σχέση. Στην αρχή η «ελεύθερη» σχέση μπορεί να μας ακούστηκε καλή σαν «παιχνιδάκι» και μπορεί να νιώσαμε όμορφα να διατηρήσουμε την ελευθερία μας αλλά … τα συναισθήματα αλλάζουν όπως και οι απαιτήσεις. Αν αυτό δεν συμβεί και από τις δύο πλευρές τότε είναι δεδομένο ότι κάποιος από τους δύο θα πονέσει, θα απογοητευτεί… και πολύ πιθανόν θα αποχωρίσει από το παιγνίδι!

Άνθρωποι είμαστε, κοινωνικά και αγαπησιάρικα όντα (και ιδιαίτερα οι γυναίκες), κάποια στιγμή έχουμε ανάγκη την συναισθηματική δέσμευση. Η συναισθηματική ασφάλεια παρέχεται από την διεκδίκηση, το ενδιαφέρον και τα παρεμφερή …  τον ρομαντισμό, την  τρυφερότητα, την αποδοχή, τον θαυμασμό και την αγάπη.  Έχουμε όλες την ανάγκη για ένα δυνατό έρωτα στον οποίο δεν θα μπορέσουμε να αντισταθούμε. Θέλουμε το δικό μας παραμύθι! Η «ελεύθερη» σχέση δυστυχώς δεν έχει στο «μενού» της όλα τα παραπάνω, γι’ αυτό και σε πολλές περιπτώσεις αφήνει μέσα μας συναισθηματικά κενά!
Μας καλύπτει μια «ελεύθερη σχέση»; Αν ναι καλός. Αν όχι, τότε οφείλουμε στον δικό μας εαυτό να μην δεχτούμε να εμπλακούμε σε μια τέτοια διαδικασία. Θα πλήρωνες για μια ασφάλεια ζωής που δεν σε καλύπτει;

Φυσικά, είμαστε προοδευτικές, δεν λέμε! Αλλά όσο προοδευτικές ιδέες και να έχουμε, η επιλογή της ελεύθερης σχέσης φανερώνει και φόβο για τα ανθρώπινα συναισθήματα. Γι’  αυτό με βάση την επιλογή μας, χρειάζεται να διερωτηθούμε κατά πόσο φοβούμαστε την δέσμευση… κατά πόσο φοβόμαστε να είμαστε ευάλωτοι. Τελικά τι μας κάνει να απομακρυνόμαστε από τη δέσμευση…  η ανασφάλεια της απόρριψης, φόβος της προδοσίας, φόβος της ευτυχίας, φόβος της απογοήτευσης; ή... όλα τα πιο πάνω;
Μήπως η επιλογή μας για μια «ελεύθερη» σχέση, είναι ένας τρόπος να στερήσουμε από τον εαυτό μας την ευκαιρία να βιώσουμε τον έρωτα, την ευτυχία αλλά και τον πόνο που συνοδεύει ένα έρωτα, σε όλο του το μεγαλείο; Στην τελική αρνούμαστε να ζήσουμε;

Χριστίνα Φ. Σορόκου
Εγγεγραμμένη Συμβουλευτική Ψυχολόγος και Ανθρωποκεντρική Ψυχοθεραπεύτρια
ΜΑ Practitioner στις Διατροφικές Διαταραχές
Κέντρο Ψυχοθεραπείας και Ψυχομετρικής
https://www.facebook.com/CenterOfPsychotherapyAndPsychometrics
cy.linkedin.com/pub/christina-f-sorokou/46/a90/532/
http://www.cyprus-online.org/Nicosia/Psychologists/Nicosia_Psychologists.php
http://www.cyprus-online.org/Psychologists/
Τηλ. 22458750, 99532393