Οι έφηβοι που κοιμούνται λίγο κινδυνεύουν από διαβήτη τύπου ΙΙ

Οι ερευνητές συνιστούν την αύξηση διάρκειας του ύπνου για τους νέους.

Μια μελέτη σε εφήβους στις ΗΠΑ διαπίστωσε ότι όσο λιγότερο κοιμούνται στη διάρκεια του 24ώρου, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να αποκτήσουν αντίσταση στην ινσουλίνη, μια μεταβολική κατάσταση που αυξάνει τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει διαβήτη τύπου 2. Οι ερευνητές, γράφοντας στο τεύχος Οκτωβρίου του περιοδικού Sleep, συνιστούν την αύξηση της διάρκειας του ύπνου για τους εφήβους, ως προληπτικό μέτρο κατά του διαβήτη στην ενήλικη ζωή. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται στο πάγκρεας και η οποία βοηθά τον οργανισμό να χρησιμοποιήσει γλυκόζη, την κύρια πηγή ενέργειας. Η αντίσταση στην ινσουλίνη προκύπτει όταν το σώμα δεν μπορεί να την χρησιμοποιήσει σωστά: τα κύτταρα των μυών, το λίπος και το ήπαρ δεν ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη όπως θα έπρεπε. Αυτό έχει ως συνέπεια το πάγκρεας να «αναγκάζεται» να παράγει περισσότερη ινσουλίνη. Χωρίς την κατάλληλη θεραπεία, αυτή η υπερπαραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας έχει ως συνέπεια τη συσσώρευση ζάχαρης στο αίμα, οπότε έχουμε την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2. Η αντίσταση στην ινσουλίνη αυξάνει επίσης τον κίνδυνο για καρδιακές παθήσεις. Η Karen Matthews, ερευνήτρια του Τμήματος Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ των ΗΠΑ και επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης, δήλωσε: «Βρήκαμε ότι αν οι έφηβοι που κοιμούνται συνήθως έξι ώρες κάθε νύχτα αυξήσουν κατά μία ώρα τον ύπνο τους, τότε θα βελτιώσουν την αντίσταση στην ινσουλίνη κατά 9%». Η Matthews αναφέρει ότι η μελέτη τους είναι η πρώτη που δείχνει σχέση μεταξύ ύπνου και αντίστασης στην ινσουλίνη- ανεξάρτητα από την παχυσαρκία- σε υγιείς εφήβους. Για τη μελέτη τους, οι συγγραφείς μέτρησαν τη διάρκεια του ύπνου και την αντίσταση στην ινσουλίνη σε 245 υγιείς μαθητές γυμνασίου πάνω από μια εβδομάδα κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους. Οι συμμετέχοντες κοιμόντουσαν κατά μέσο όρο 6,4 ώρες κατά τη διάρκεια της σχολικής εβδομάδας και λίγο περισσότερο τα Σαββατοκύριακα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η υψηλότερη αντίσταση ινσουλίνης ήταν συνδεδεμένη με μικρότερη διάρκεια ύπνου. Αυτή βρέθηκε να είναι ανεξάρτητη των πιθανών παραγόντων που την επηρεάζουν, όπως η ηλικία, το φύλο, η φυλή, η περίμετρος της μέσης και ο δείκτης μάζας σώματος. Η Matthews και οι συνεργάτες της καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η επέκταση της διάρκειας του ύπνου μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο διαβήτη στους νέους. Η Αμερικανική Ακαδημία Ιατρικής Ύπνου λέει οι περισσότεροι έφηβοι χρειάζονται κάτι παραπάνω από εννέα ώρες ύπνου κάθε βράδυ.