Οι 9 μεγαλύτεροι διατροφικοί μύθοι

Έφτασε η ώρα να αναθεωρήσετε τα πάντα  

1. «Πρέπει να πίνουμε 8-10 ποτήρια νερό ημερησίως». Κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του ανάγκες σε υγρά για τη διατήρηση των σωστών επιπέδων υδάτωσης. Πιο συγκεκριμένα, οι ανάγκες μας σε υγρά ανέρχονται σε 1ml υγρών / 1 kcal συν τις απώλειες από τον ιδρώτα. Παρόλα αυτά, το νερό δεν αποτελεί τη μοναδική πηγή υγρών για την κάλυψη των αναγκών αυτών. Σύμφωνα με συστάσεις που δημοσίευσε το 2004, το Ινστιτούτο Ιατρικής της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών, το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών μας (80%) σε υγρά μπορούν να καλυφθούν και μέσω της κατανάλωσης άλλων ροφημάτων, όπως το γάλα, οι χυμοί, ο καφές, το τσάι, η σόδα και τα ανθρακούχα αναψυκτικά, ενώ το υπόλοιπο των αναγκών μας καλύπτεται από το νερό που περιέχεται στα τρόφιμα.

2. «Υπάρχουν συνδυασμοί τροφίμων που παχαίνουν». Δεν υπάρχει καμία επιστημονική έρευνα που να αποδεικνύει μέχρι σήμερα ότι συγκεκριμένοι συνδυασμοί τροφίμων προκαλούν αύξηση βάρους. Στην περίπτωση που θέλεις να χάσεις κιλά, θα πρέπει να σε ενδιαφέρει να δημιουργήσεις ένα αρνητικό ισοζύγιο ενέργειας, να καταναλώνεις δηλαδή περισσότερο θερμίδες από όσες προσλαμβάνεις. Η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας και ο μικρός περιορισμός των θερμίδων, είναι οι δυο άξονες πάνω στους οποίους πρέπει να εστιάσεις για μια επιτυχημένη προσπάθεια απώλειας βάρους.

3. «Τα light προϊόντα δεν έχουν θερμίδες, άρα μπορώ να τα καταναλώνω χωρίς περιορισμό». Τα προϊόντα light δεν στερούνται θερμίδων. Σαφώς η αντικατάσταση τροφίμων υψηλής θερμιδικής αξίας με τρόφιμα χαμηλότερης θερμιδικής αξίας μπορεί σε να βοηθήσει ένα αν προσπαθείς να μειώσεις το βάρος σου. Η κατανάλωση όμως ενός light προϊόντος γίνεται με μέτρο και στο πλαίσιο της αντικατάστασης ενός αρκετά θερμιδογόνου τροφίμου. Τα αναψυκτικά τύπου light έχουν σχεδόν θερμιδικό περιεχόμενο, με αποτέλεσμα να υπερέχουν των υπολοίπων προϊόντων του είδους.

4. «Το μέλι παχαίνει λιγότερο από τη ζάχαρη». Αν και το μέλι έχει ελαφρώς περισσότερες θερμίδες από τη ζάχαρη, χάρη στις αντισηπτικές του ιδιότητες και την έστω μικρή περιεκτικότητά του σε ορισμένες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, θεωρείται τρόφιμο υψηλότερης θρεπτικής αξίας συγκριτικά με την επεξεργασμένη ζάχαρη. Προσοχή όμως στη χρήση του γιατί μπορεί να αυξήσει υπερβολικά τη θερμιδική σου πρόσληψη.

5. «Η φρουκτόζη έχει λιγότερες θερμίδες από τη ζάχαρη». Η φρουκτόζη και η ζάχαρη περιέχουν τις ίδιες θερμίδες, δηλαδή 4 θερμίδες ανά γραμμάριο. Η μόνη διάφορά τους συνίσταται στο ότι η φρουκτόζη είναι 1,5 φορά γλυκύτερη από τη ζάχαρη. Έτσι με μικρότερη ποσότητα, άρα λιγότερες θερμίδες πετυχαίνεις την ίδια γλυκύτητα.

6. «Τα αναψυκτικά και οι καφέδες προκαλούν κυτταρίτιδα». Δεν υπάρχει καμία επιστημονική έρευνα που να αποδεικνύει ότι τόσο η κατανάλωση καφεΐνης όσο και ανθρακικού σχετίζεται με τη δημιουργία κυτταρίτιδας. Αντίθετα φαίνεται ότι τα γονίδια είναι ο πιο έντονος προδιαθεσικός παράγοντας για την εμφάνιση της. Παρόλα αυτά η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας και μια διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά φαίνεται ότι μπορεί να συμβάλουν στη μείωση της κυτταρίτιδας.

7. «Η ασπαρτάμη είναι καρκινογόνος». Μεγάλοι οργανισμοί όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Η.Π.Α. και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ασφάλεια των Τροφίμων θεωρούν ότι η ασπαρτάμη είναι απόλυτα ασφαλής και δεν συνδέεται με καρκινογένεση στον άνθρωπο. Έως σήμερα δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η κατανάλωση ασπαρτάμης συμβάλει στην καρκινογένεση. Αντιθέτως φαίνεται να βοηθάει στην ρύθμιση του σωματικού βάρους.

8. «Η μαύρη ζάχαρη παχαίνει λιγότερο από τη λευκή». Αν και η μαύρη ζάχαρη έχει σχεδόν τις ίδιες θερμίδες με την λευκή ζάχαρη, υπερέχει λόγω της μεγαλύτερης περιεκτικότητά της σε μερικά ιχνοστοιχεία, όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και το νάτριο.

9. «Το μαύρο ψωμί παχαίνει λιγότερο από το λευκό». Τα μαύρο ψωμί περιέχει περίπου τις ίδιες θερμίδες με το λευκό. Παρόλα αυτά η διατροφική του υπεροχή συνίσταται στην περιεκτικότητά του σε φυτικές ίνες και στο ότι είναι πλουσιότερο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Έτσι βοηθάει την καλή λειτουργία του εντέρου και του νευρικού συστήματος και αυξάνει το αίσθημα του κορεσμού.