Στράτος Δημητρίου: Η τέχνη στα χέρια του

Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με τα χτενίσματα υψηλής αισθητικής. Ο Στράτος Δημητρίου μας υποδέχεται στο διαμέρισμά του στη Λεμεσό και μας μιλά για μια διαδρομή 25 χρόνων στο χώρο της κομμωτικής.

Είναι ο αφανής ήρωας πίσω από κάθε fashion editorial, µια επίδειξη µόδας, ένα λαµπερό εξώφυλλο περιοδικού. Ο Στράτος ∆ηµητρίου, ίσως ο πιο γνωστός κοµµωτής της Λεµεσού και όχι µόνο, ασχολείται µε την κοµµωτική τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια και από τα «µαγικά» του χέρια, έχουν περάσει µερικά από τα πιο γνωστά ονόµατα της κοσµικής και καλλιτεχνικής ζωής της Κύπρου και της Ελλάδας.

Αν και γνωριζόµαστε και συνεργαζόµαστε πολλά χρόνια τώρα για τις ανάγκες των φωτογραφήσεων της Madame Figaro, αυτή ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόµουν τον προσωπικό του χώρο στη Λεµεσό, ένα µοντέρνο και ευήλιο εργένικο διαµέρισµα, µε πανοραµική θέα της πόλης. Με ροζέ κρασί και εξοµολογητική διάθεση, µιλήσαµε για το σπίτι του, την καριέρα του, τη συνεργασία του µε την Emma Shapplin, τα φιλανθρωπικά ηµερολόγια που δηµιούργησε για το ΚΥΦΑ και τη σχέση του µε την πρόεδρο του Κέντρου Υποστήριξης για τους φορείς του HIV/AIDS -την αδελφή του Στέλλα Μιχαηλίδου, για τα περιττά κιλά που έχασε και για πολλά άλλα ενδιαφέροντα που -για την ώρα- θα µείνουν µεταξύ µας.


«Το ήξερες ότι σπούδασα interior design και σχέδιο µόδας;» µου είπε, καθώς βυθίστηκε στο λευκό δερµάτινο καναπέ του σαλονιού του. «Όχι, η αλήθεια είναι ότι δεν το ήξερα» του απάντησα. «Η κοµµωτική ήταν κάτι µε το οποίο πάντα ήθελα να ασχοληθώ, αλλά πριν από πολλά χρόνια, ήταν ένα αρκετά παρεξηγηµένο επάγγελµα. Οι κοµµωτές θεωρούµασταν µη µορφωµένοι άνθρωποι, επικρατούσε αυτή η λογική. Εγώ ήµουν πολύ καλός µαθητής. Λίγο τα ταµπού, λίγο οι καταστάσεις δεν µου επέτρεψαν να ασχοληθώ από την αρχή µε την κοµµωτική -αν και προσπάθησα- και έτσι οδηγήθηκα να κάνω κάποια άλλα επαγγέλµατα παράλληλα».

Είκοσι πέντε χρόνια µετά, θεωρείται ένας από τους καλύτερους κοµµωτές της Κύπρου. «Αυτό το λες εσύ φυσικά, δεν µου αρέσει να παινεύω τον εαυτό µου» µου είπε, και χαµογέλασε. «Πιστεύω ότι αυτό που µε έκανε να ξεχωρίσω είναι ότι αντιµετωπίζω την κοµµωτική σαν τέχνη. ∆εν είδα ποτέ αυτή τη δουλειά κερδοσκοπικά. Πάντα µου άρεσε να δηµιουργώ και να παρουσιάζω κάτι το διαφορετικό». Μια συνεργασία που σηµάδεψε την καριέρα του, ήταν αυτή µε την παγκοσµίου φήµης ερµηνεύτρια Emma Shapplin. «Είναι µια γυναίκα που καλέστηκα να χτενίσω όταν είχε έρθει στην Κύπρο για δύο συναυλίες. Αναπτύξαµε µια πολύ ιδιαίτερη σχέση. Έδεσε η χηµεία µας. Η Emma πιστεύει πολύ στην αύρα και τη θετική ενέργεια και µου είπε ότι ήµουν ένα άτοµο που την έκανε να ηρεµεί και να χαλαρώνει. Ένα γεγονός, το οποίο µε συγκίνησε ιδιαίτερα, ήταν όταν για µια συναυλία της στην Αθήνα, ζήτησε η ίδια να πάω εγώ για να τη χτενίσω». Παράλληλα έχει επιµεληθεί το hair look για τις ανάγκες πολλών fashion shows, µεταξύ άλλων της Λουκίας και του Μάκη Τσέλιου, αλλά και της Φάνης Ξενοφώντος στην πρώτη επίδειξη µόδας που πραγµατοποιήθηκε ποτέ στο Αρχαίο Θέατρο Κουρίου. Βίκυ Καγιά, Κάτια Ζυγούλη, Κατερίνα Λέχου και Βίκυ Χατζηβασιλείου, είναι µόνο µερικά από τα ονόµατα γνωστών γυναικών της showbiz, που έχει χτενίσει κατά καιρούς.


«Γιατί δεν έφυγες από την Κύπρο; Γιατί δεν επιδίωξες µια καριέρα έξω;» τον ρώτησα. «Αγαπώ την Κύπρο και θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξουν τα πράγµατα στη χώρα µας. Πρέπει να δώσουµε βήµα στους νέους ανθρώπους. Αν φύγουµε στο εξωτερικό όλοι όσοι έχουµε τα φόντα να κάνουµε κάτι καλό, τι θα γίνει αυτός ο τόπος; Για µένα σηµασία δεν έχει µόνο η δουλειά. Σηµασία έχει και η οικογένειά µου, οι φίλοι µου, µια αγκαλιά...». 

Στο διαµέρισµά του ζει τα τελευταία τέσσερα χρόνια και το έχει διακοσµήσει µόνος του. «Αυτός ο χώρος είναι οι κόποι µιας ζωής και δούλεψα πολύ σκληρά για να το αποκτήσω. Λατρεύω το µαύρο χρώµα και ήθελα να φτιάξω ένα χώρο που να είναι µοντέρνος, αλλά παράλληλα διαχρονικός. Ήθελα να βρω χρώµατα και υλικά που δεν θα φύγουν από τη µόδα, γιατί δεν έχω την πολυτέλεια να µπορώ να αλλάζω συνέχεια έπιπλα και διακοσµητικά. ∆εν είµαι άτοµο που του αρέσει η µοναξιά και ένα πράγµα το οποίο µε ενοχλεί, είναι η ιδέα του να ζω σε ένα σπίτι µόνος µου. Ελπίζω αυτό σύντοµα να αλλάξει (γέλια)».

Κάνω στροφή 180 µοιρών στη συζήτησή µας και τον ρωτώ για τα περιττά κιλά που έχασε, µια που η αλλαγή πάνω του το τελευταίο διάστηµα είναι κάτι παραπάνω από οφθαλµοφανής. «Ήταν µια απόφαση ζωής που πήρα, διότι για ένα µεγάλο διάστηµα είχα πάρει πάρα πολλά κιλά. Αυτό ήταν κάτι που µου δηµιούργησε θλίψη, κατάθλιψη και µε έκλεισε στον εαυτό µου. Ξέρεις, τα κιλά είναι και ένα είδος προστασίας από τους εξωτερικούς παράγοντες. Θωρακίζεις τον εαυτό σου. ∆εν ντρέποµαι να πω ότι κάνω ψυχανάλυση, είναι ένα κοµµάτι το οποίο µε βοήθησε πάρα πολύ να βρω τον εαυτό µου. Έχασα 50 κιλά, χωρίς κάποια επέµβαση απλά µε διατροφή και γυµναστική».


Μέχρι σήµερα ο Στράτος έχει φωτογραφήσει τρία ηµερολόγια µε τα έσοδα από τις πωλήσεις να διατίθενται για τους σκοπούς του ΚΥΦΑ. Για τις ανάγκες αυτών των ηµερολογίων έχουν φωτογραφηθεί αφιλοκερδώς από το 2004 γνωστά ονόµατα όπως Ευαγγελία Αραβανή, Στέλλα ∆ηµητρίου, Νίκος Παπαδάκης, Κώστας Μαρτάκης, Ιωσήφ Μαρινάκης, Νάντια Μπουλέ, ∆ούκισσα Νοµικού, Κατερίνα Καινούργιου και πολλοί άλλοι. Του ζήτησα να µου µιλήσει για τη σχέση του µε την πρόεδρο του Κέντρου Υποστήριξης για τους φορείς του HIV/AIDS, Στέλλα Μιχαηλίδου. «Είµαστε τρία αδέλφια. Εγώ, η Στέλλα και η Μαρίνα, η οποία είναι µουσικός. Είµαστε δεµένοι και πολύ αγαπηµένοι. Μάθαµε από παιδιά να είµαστε µαζί και να στηρίζουµε ο ένας τον άλλο. Σε ό,τι αφορά στο ΚΥΦΑ, πραγµατικά βγάζω το καπέλο της αδελφής µου». Σταµατά τη συζήτηση. Συγκινείται. «Συγκινούµαι πάντα όταν µιλώ γι' αυτό. Το AIDS πρέπει να αποσχολήσει τους πάντες και έχω παρατηρήσει ότι υπάρχει µεγάλη άγνοια γύρω µας. Η Στέλλα αποφάσισε µόνη της να ασχοληθεί µε αυτό το πράγµα και εγώ επειδή είµαι ένας χαρακτήρας πολύ ευαίσθητος, δεν µπορώ να σταθώ δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους, δεν µπορώ να το αντέξω, δεν έχω τη δύναµη της Στέλλας, όµως τη βοηθώ και της συµπαραστέκοµαι µέσω της δουλειάς µου, µε τα ηµερολόγια και τις επιδείξεις µόδας που έχουν φιλανθρωπικό χαρακτήρα».

Κλείνοντας την κουβέντα µας, του ζήτησα να µου πει αν έχει κάποιο απωθηµένο, µετά από είκοσι πέντε χρόνια καριέρας. «Έκανα πολλά σε ό,τι αφορά στη δουλειά µου, για τα δεδοµένα της Κύπρου και δεν έχω απωθηµένα. Η ανησυχία µου όµως δεν σταµατά. Κάτι που θα ήθελα να κάνω στο µέλλον είναι µια σχολή κοµµωτικής, γιατί θέλω να βοηθήσω ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχουν την ευκαιρία να πάνε στο εξωτερικό για σπουδές να γίνουν καλύτεροι και να µάθουν το αντικείµενο».