Ποια Κύπρια παρουσιάστρια περιμένει το πρώτο της παιδί;

Δείτε ποια είναι... 

Η δηµοσιογράφος του ΣΙΓΜΑ Κατερίνα Κωνσταντίνου, λίγους µήνες πριν από τον ερχοµό του νέου µέλους στην οικογένειά της, ανοίγει την καρδιά της στο περιοδικό "ΟΚ!", µιλά για την απόφασή της να γίνει δηµοσιογράφος, για το πώς ανακοίνωσε στο σύντροφό της ότι είναι έγκυος και το πόσο άλλαξε τη ζωή της η εγκυµοσύνη.

Πόσα χρόνια είσαι στο επάγγελµα;
Μια δεκαετία.. Πέντε χρόνια στην Ελλάδα και πέντε στην Κύπρο. Πέντε χρόνια σε ψυχαγωγικές εκποµπές στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV και πέντε στο δελτίο ειδήσεων του ΣΙΓΜΑ.

Πώς βρέθηκες στη δηµοσιογραφία;
Στην ηλικία των 16 ετών, στην εποχή της επανάστασης και του ροµαντισµού, τότε που έπρεπε να αποφασίσω τι ήθελα να σπουδάσω, το µόνο που µε ενέπνεε ήταν το επάγγελµα της δηµοσιογραφίας. Πίστευα ότι θα µπορούσα, ως δηµοσιογράφος, ν' αλλάξω τον κόσµο και να τον κάνω καλύτερο. Έτσι, έδωσα εξετάσεις και σπούδασα Δηµοσιογραφία και ΜΜΕ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης.

Από πού ξεκίνησες την καριέρα σου;
Μόλις είχα τελειώσει τις σπουδές µου το 2004 µε προσέλαβαν από την Αθηναϊκή Ολυµπιακή Ραδιοτηλεοπτική στη θέση του Συνδέσµου Επικοινωνίας για τη διεξαγωγή των Ολυµπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Αµέσως µετά το τέλος της διοργάνωσης, άνοιξε ο δρόµος για τον Αντ1 Θεσσαλονίκης (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV). Ξεκίνησα από την ψυχαγωγική-µουσική εκποµπή "Μέσα - Έξω". Έκανα ρεπορτάζ, σύνταξη και παρουσίαση.

Πόσες προκλήσεις έχει το επάγγελµα του δηµοσιογράφου;
Δεν νοµίζω να µπορώ να τις απαριθµήσω. Θεωρώ ότι είναι το επάγγελµα των προκλήσεων. Κάθε µέρα, να έχεις να διαπραγµατευτείς µε άλλο θέµα, να το παρουσιάσεις όσο πιο αντικειµενικά γίνεται, χωρίς εµπάθειες και προσωπικές πεποιθήσεις, πάντα µε γνώµονα την υπεράσπιση των συµφερόντων του πολίτη. Χωρίς να κοιτάς το ρολόι για να σχολάσεις… Μόνος σκοπός, να παρουσιάσεις ένα άρτιο και αντικειµενικό αποτέλεσµα συµπεριλαµβάνοντας τις απόψεις όλων των ενδιαφεροµένων, όσες ώρες και αν χρειαστεί.

Τι αγαπάς περισσότερο την έντυπη ή την τηλεοπτική δηµοσιογραφία;
Έχουν και τα δύο τις χάρες τους. Πάντα η κύριά µου ενασχόληση ήταν η τηλεόραση και η συνεργασία µου µε έντυπα γινόταν παράλληλα και περιστασιακά. Μου αρέσει να τα συνδυάζω και τα δύο. Την αδρεναλίνη της τηλεόρασης και τα παιχνίδια των λέξεων, την εµβάθυνση, την έρευνα για την παραγωγή ενός γραπτού κειµένου. Μεγάλη αδυναµία µου όµως είναι και το ραδιόφωνο. 

Πιστεύεις πως σε αγαπά ο φακός;
Να σου πω την αλήθεια, µου λένε ότι µε αδικεί ο φακός. Δεν θεωρώ ότι έχω ιδιαίτερη φωτογένεια. Αλλά για έναν δηµοσιογράφο δεν νοµίζω ότι αυτό είναι το ζητούµενο.

Κάνεις ένα επάγγελµα που είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και µε πολύ "σκληρά" ωράρια. Πώς θα τα συνδυάσεις αυτά µε τη µητρότητα;
Αυτό είναι ένα από τα ζητήµατα που µε απασχολούν περισσότερο αυτή την περίοδο. Δεν µπορώ να µε φανταστώ χωρίς τη δηµοσιογραφία αλλά ούτε και θα ήθελα να µεγαλώσουν άλλοι το παιδί µου επειδή θα απουσιάζω από την οικογένειά µου, ώρες ολόκληρες σαββατοκύριακα και γιορτές, όπως κάνω τώρα. Νοµίζω θα βρεθεί η χρυσή τοµή. Σε όποια περίπτωση η βοήθεια των γιαγιάδων και των παππούδων είναι δεδοµένη.

Διανύεις τον έκτο µήνα της εγκυµοσύνης σου. Ποια είναι τα συναισθήµατά σου;
Πέρασε αρκετό διάστηµα µέχρι να συνειδητοποιήσω τι µου συµβαίνει. Όσο περνούν οι µήνες και νιώθω την ύπαρξή του µέσα µου, αναζωογονούµαι σαν άνθρωπος, ξέρω ότι λαµβάνω µέρος σε µια διαδικασία ιερή, αισθάνοµαι πιο σηµαντική, µια ζωή που δηµιουργεί µια άλλη ζωή…  Έχω αγωνία για τον τοκετό, µα πιο πολύ για την επόµενη µέρα, όταν θα είµαι αποκλειστικά υπεύθυνη για ένα πλάσµα που θα έρθει στον κόσµο αυτό. Ανυποµονώ.

Περιέγραψέ µας τη στιγµή που ανακοίνωσες στο σύντροφό σου ότι είσαι έγκυος. Ποια ήταν η αντίδρασή του;
Δεν µπορούσα να κοιµηθώ εκείνο το βράδυ από την αγωνία. Ούτε µπορούσα να περιµένω το ξηµέρωµα. Έκανα το τεστ εγκυµοσύνης στις  4 το πρωί. Όταν συνειδητοποίησα ότι ήταν θετικό τον ξύπνησα, του το είπα, γελούσαµε ασταµάτητα και µετά για αρκετή ώρα κοιτούσαµε ο ένας τον άλλον προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουµε τι µας συµβαίνει. Δεν ξανακοιµηθήκαµε. Όταν ξηµέρωσε, σηκωθήκαµε και πήγαµε µουδιασµένοι στη δουλειά. 

Ήταν κάτι που το θέλατε ή ήρθε απρόοπτα στη ζωή σας;
Θέλαµε να κάνουµε παιδί κάποια στιγµή, αλλά δεν το προγραµµατίσαµε. Μας χτύπησε την πόρτα απρόοπτα και φυσικά του ανοίξαµε µια µεγάλη αγκαλιά. Ένα παιδί είναι θείο δώρο. Εξάλλου νοµίζω είµαστε αρκετά ώριµοι και οι δύο για να αναλάβουµε µια τέτοια ευθύνη.  Ξέρω ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και ακούω πολλά ζευγάρια που αναβάλλουν την τεκνοποίηση λόγω οικονοµικών. Όµως ξέρω, ότι αυτά που χρειάζεται ένα παιδί είναι  τροφή, αγάπη και ασφάλεια. Και αυτά θα του προσφέρουµε, χωρίς να στερηθεί εννοείται τίποτα από τη µόρφωση και τις εξωσχολικές δραστηριότητές του. Στην Κύπρο είµαστε λίγο υπερβολικοί µε τις υποτιθέµενες ανάγκες µας. Ένα σωστό άνθρωπο δεν θα τον κάνουν τα ακριβά ρούχα και τα ακριβά παιχνίδια. Οι άνθρωποι που θαυµάζω δεν µεγάλωσαν στα πλούτη. Και ελπίζω η κρίση των καιρών να µας δώσει κάποια µαθήµατα.

Πόσο άλλαξε η ζωή σας µετά την εγκυµοσύνη;
Προσωπικά συνεχίζω τη ζωή µου σχεδόν κανονικά. Έχω ευτυχώς µια εύκολη εγκυµοσύνη. Δεν έλειψα ούτε µια µέρα από τη δουλειά, γυµνάζοµαι, κάνω δουλειές, πάω για καφέ (χωρίς καφεΐνη) όταν έχω χρόνο. Περιορίσαµε λίγο τις βραδινές εξόδους µας. Έκοψα φυσικά  το κάπνισµα και έχω να διαχειριστώ τα επιπλέον 15 κιλά που απέκτησα. Με τον Χρήστο, πλέον κυρίως οι συζητήσεις και οι έγνοιες µας περιστρέφονται γύρω από τον ερχοµό του µωρού. Ετοιµασίες, γιατροί, συλλογή πληροφοριών. Προσπαθούµε να ενηµερωνόµαστε για να είµαστε όσο πιο έτοιµοι γίνεται. Ο Χρήστος φυσικά είναι πιο χαλαρός… Εγώ είµαι λίγο αγχωτική. Έχω και κάποια ψυχολογικά σκαµπανεβάσµατα. Τα «λούζονται» ο Χρήστος και η οικογένειά µου, που επιδεικνύουν ιώβεια υποµονή.

Θα είναι αγοράκι ή κοριτσάκι;
Αγοράκι!

Σκέφτεστε να ανεβείτε σύντοµα τα σκαλιά της εκκλησίας;
Δεν το προγραµµατίσαµε ακόµα αλλά θα γίνει και αυτό εν καιρώ. Να γεννηθεί το µωρό µε το καλό και βλέπουµε. Ο γάµος είναι δευτερεύουσας σηµασίας για µας. Η αγάπη µας είναι εκεί, υπάρχει και ας µην έχει ταµπέλα και σφραγίδα.