Ευτύχιος Έλληνας: O αθλητής του GP3

Oct 22, 2012

Δύσκολα μπορείς να τον διακόψεις όταν σου εξηγεί για αυτοκίνητα, πίστες και αγώνες που σου ανεβάζουν την ανδρεναλίνη. Και είναι λογικό.

Στα 20 του χρόνια βλέπει ότι το όνειρο χιλιάδων μικρών αγοριών, για τον ίδιο τελικά δεν είναι άπιαστο. Με στόχο το 2014 να τρέξει στη Formula 1, ο Ευτύχιος Έλληνας, που έβαλε στο χάρτη του μηχανοκίνητου αθλητισμού την Κύπρο, αναπολεί μαζί μας την πρώτη φορά που του γεννήθηκε η αγάπη για τους αγώνες ταχύτητας, θυμάται τις πρόσφατες επιτυχίες του και αποκαλύπτει τι είναι αυτό που ψάχνει στην προσωπική του ζωή.

Πώς ξεκίνησε όλη αυτή η «περιπέτεια» στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού;
Το 2010 βρήκα ένα διαγωνισμό στο εξωτερικό, όπου 50 οδηγοί θα έτρεχαν σε μία πίστα που διαμορφώθηκε σε ένα παλιό αεροδρόμιο της Αγγλίας. Έστειλα το βιογραφικό μου, με δέχτηκαν και πήγα. Στην αρχή έπρεπε να τρέξεις με αυτοκίνητο, στο οποίο συνοδηγός ήταν ένας εκπαιδευτής, που έβλεπε τις ικανότητές σου. Πέρασα από αυτήν τη φάση, από τους 50 μείναμε 10, και ακολούθησε η φάση με τις φόρμουλες. Τελικά σε αυτό το στάδιο έκανα τον καλύτερο χρόνο και υπέγραψα ένα χρόνο συμβόλαιο με Άγγλο manager για το 2010, ώστε να τρέξω σε αγώνες στην Αγγλία. Από εκεί και πέρα ξεκίνησαν όλα.

Σε ποια ηλικία ήσουν τότε;
Αυτήν την απόφαση την πήρα όταν ήμουν στρατιώτης, μετά από πίεση από τον Τόνυ, ο οποίος τώρα είναι ο advisor μου. Τότε ήταν στο στρατό και δούλευε ως φωτογράφος στο ΚΕΝ. Μου είπε ότι δεν θα έπρεπε να χαραμίσω τόσα χρόνια μετά που κατέκτησα το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο karting και τόσα παγκύπρια πρωταθλήματα, και να μην κάνω τίποτα για το μέλλον. Έπρεπε να εκμεταλλευτώ αυτόν το διαγωνισμό, διότι αν περίμενα να ξεκινήσω κάτι στα 20 μου, σίγουρα δεν θα μπορούσα να περάσω όλα τα στάδια, ούτε θα είχα τη δυνατότητα να τρέξω στη Formula 1. Λένε ότι μέχρι τα 23 πρέπει να πλησιάζεις αυτόν το στόχο.

Την αγάπη σου για τα αυτοκίνητα σου τη μετέδωσε ο πατέρας σου;
Ναι, μια και συμμετείχε και ο ίδιος σε αγώνες karting. Σε ηλικία επτά ετών αποφάσισε να με πάρει σε μία πίστα στην Ορόκλινη για να δοκιμάσω και εγώ. Μπήκα λοιπόν σε ένα από τα αυτοκίνητα που υπήρχαν εκεί και τελικά μου άρεσε πολύ και πήγα και πολύ καλά. Επιθυμία μου μετά ήταν να πάρω ένα δικό μου και την επόμενη φορά που πήγα, είδα ένα mini kart εκεί. Ρώτησα τον πατέρα μου σε ποιον ανήκει και εκείνος μου είπε: «Είναι δικό σου, στο φύλαγα για έκπληξη». Άρχισα να κάνω προπονήσεις την ίδια μέρα. Όπως μου είπε και ο πατέρας μου, άρχισα να ελέγχω το φόβο μου σιγά-σιγά και μέχρι το 2001 κατάφερα και έκανα έναν αγώνα εδώ στην Κύπρο και είχα πάει πολύ καλά. Από τα πρώτα μου βήματα ήμουν πάντα στους πρώτους τρεις, οπότε εκεί φάνηκε ότι έχω κάτι να προσφέρω και στο karting και εδώ που βρίσκομαι τώρα.

Τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι σε έκανε να ξεχωρίσεις;
Σε όποια πίστα και να πηγαίνω, που δεν την ξέρω και έχω μπροστά μου πολύ λίγο χρονικό διάστημα για να κάνω προπόνηση -διότι μία πίστα μπορεί να έχει 14 ή 20 στροφές-, προσαρμόζομαι πολύ εύκολα, δεν τα βρίσκω «σκούρα», ενώ είναι κάτι αρκετά δύσκολο. Αυτός πιστεύω ότι είναι ο λόγος που είμαι πάντα μέσα στους πέντε πρώτους και φέρνουμε καλά αποτελέσματα.

Όταν ήρθε αυτή η επιτυχία, την περίμενες, ήσουν σίγουρος για τον εαυτό σου;
Ήξερα ότι μέσα στο 2012 θα κέρδιζα έναν αγώνα, σε σύνολο οκτώ αγώνων που είχα. Απλώς μου συνέβησαν πολλές ατυχίες. Σε δύο από τους οκτώ αγώνες αντιμετώπισα μηχανικά προβλήματα, οπότε έχασα βαθμούς και από την τρίτη θέση που είχα ανάμεσα στους 24, έπεσα στην όγδοη, λόγω ακριβώς αυτών των προβλημάτων. Θα μπορούσα να συγκεντρώσω περισσότερους βαθμούς και να τερματίσω τέταρτος από τους 24, αν όλα πήγαιναν καλά. Ωστόσο, και η όγδοη θέση είναι ένα πολύ μεγάλο επίτευγμα και για την Κύπρο και για εμένα. Το ότι κατάφερα να κερδίσω τον τελευταίο αγώνα, αυτό σηματοδότησε πολλά πράγματα, διότι ξεκίνησα έβδομος και νίκησα τον αγώνα, δεν ξεκίνησα πρώτος. Οπότε αυτό δείχνει πολλά, ότι πάλεψα, προσπέρασα και ήρθα πρώτος.

Πώς ένιωσες αμέσως μετά τη νίκη σου;
Η νίκη ήταν μία μεγάλη ανακούφιση μετά από μια χρονιά με σωρεία ατυχιών και μεγάλο εκνευρισμό σε πολλούς αγώνες. Έπρεπε πάση θυσία να έρθει αυτό το αποτέλεσμα. Επόμενο βήμα, το συμβόλαιο που υπέγραψες με τη Marussia, το οποίο ενεργοποιήθηκε μετά τα αποτελέσματά σου στη Μόνζα. Ακριβώς. Μετά το τέλος του αγώνα εκπρόσωποι της εταιρείας μού είπαν ότι έχω όλα τα προσόντα για να τρέξω στη Formula 1, γιατί η αλήθεια είναι ότι με τα αποτελέσματα που πέτυχα φέτος, έχω εκπλήξει πολύ κόσμο. Είναι πολύ δύσκολο να μαθαίνει κανείς τόσο γρήγορα τις πίστες και να είναι και ανταγωνιστικός. Για τους περισσότερους του πρωταθλήματος ήταν η δεύτερή τους χρονιά εκεί. Όσοι τερμάτισαν πάνω από εμένα είχαν τρέξει και την προηγούμενη χρονιά στο GP3, οπότε ήξεραν τις πίστες και τι θα αντιμετώπιζαν. Εγώ όμως δεν ήξερα, κι αυτό είναι το θετικό. Είναι ένα από τα στοιχεία που δείχνουν αν έχεις ταλέντο σε αυτό το άθλημα.

Τι προνοεί αυτό το συμβόλαιο;
Είναι ένα πολυετές συμβόλαιο που προνοεί ότι η εταιρεία θα βρίσκει σπόνσορες για να μπορέσω να τρέξω στις επόμενες κατηγορίες, GP3 ή GP2, που είναι η σχολή για να μπεις στη Formula 1, και ως εκ τούτου να με θεωρήσουν ως ανερχόμενο ταλέντο για να μπω στην πρώτη τους ομάδα. Επόμενο βήμα για του χρόνου είναι να τρέξω ή στο GP3 ή στο GP2. Η Formula 1 υπολογίζεται ως το 2014-2015, αν θα μπορέσω τελικά να τρέξω. Θα το παλέψω σκληρά για να τα καταφέρω.

Έχεις κάποιο γούρι πριν από κάθε αγώνα;
Συνήθεια μάλλον. Ακούω μουσική, κυρίως trance και house, και απομονώνομαι για να φύγει λίγο το άγχος.

Πόσο αφοσιωμένος πρέπει να είναι κάποιος για να αγγίξει το όνειρο της Formula 1; Τι θυσίες χρειάζονται;
Βασικά πρέπει να το πάρει απόφαση ότι για λίγο καιρό θα βρίσκεται εκτός Κύπρου, ότι θα κάνει καλή διατροφή και καλή γυμναστική. Επιπλέον, δεν επιτρέπονται τα ξενύχτια και το ποτό.

Ποιοι ήταν κοντά σου όλο αυτόν τον καιρό;
Η οικογένειά μου βέβαια, που με στήριζε από την αρχή, και φυσικά οι χορηγοί μου, Iacovou Group, Zemco construction και Fairways LTD, αντιπρόσωποι των αυτοκινήτων Renault και Mitsubishi στην Κύπρο.

Δεν αντιλήφθηκες ποτέ ότι κάνεις ένα πολύ ριψοκίνδυνο άθλημα;
Από την πρώτη στιγμή, αλλά όσο περνά ο καιρός η τρέλα μου για αυτό αυξάνεται και ο φόβος μειώνεται. Την ώρα που βρίσκεσαι μέσα στο αυτοκίνητο δεν σου περνά καθόλου ο φόβος από το μυαλό. Φαντάζομαι αυτό θα ισχύει μέχρι να έρθει ο κίνδυνος και να καταλάβεις πόσο επικίνδυνο είναι.

Οι δικοί σου άνθρωποι δεν φοβούνται για σένα;
Η μητέρα μου ανησυχούσε πολύ στην αρχή, αλλά τώρα έχει πια εξοικειωθεί με το γεγονός.

Προσωπικά σε ποια φάση σε πετυχαίνουμε;
Είμαι καλά και αφοσιωμένος σε αυτό που κάνω. Δεν υπάρχει κάποιο κορίτσι αυτήν τη στιγμή στη ζωή μου. Σίγουρα όποια και αν είναι δίπλα μου στο μέλλον, θα πρέπει να αγαπά αυτό που κάνω, να με υποστηρίζει και να καταλαβαίνει τις δυσκολίες, την πίεση και το άγχος που υφίσταται κάποιος για να πετύχει τους στόχους τους.

Τι ευχή κάνεις για το μέλλον;
Προσωπικά, σίγουρα είναι να τρέξω στη Formula 1. Γενικά εύχομαι να είμαστε όλοι καλά και σύντομα να λυθούν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια ως κοινωνία.