Ποιός είναι ο Στέφανος Ντάγκλας;

Ο Στέφανος Ντάγκλας έχει το ταλέντο να αναπαλαιώνει παλιά αντικείμενα και έργα τέχνης, αλλά και να αναδημιουργεί εξολοκλήρου καινούργια, από κομμάτια που θεωρούνταν εντελώς κατεστραμμένα.

Το να καταπιαστεί με ένα δημιουργικό επάγγελμα ήρθε ως φυσικό επακόλουθο στη ζωή του, μιας που και οι δύο του γονείς ασχολούνταν με την τέχνη. «Πάντα γυρόφερνα στο μυαλό μου διάφορες ιδέες και εικόνες επίπλων ή άλλων αντικειμένων που θα μπορούσα να δημιουργήσω από την αρχή ή να αναπαλαιώσω». Χαρακτηριστικά θυμάται ένα παλιό έπιπλο, δώρο της γιαγιάς του στη μητέρα του, το οποίο είχε μεγάλη συναισθηματική αξία για την οικογένειά του. Όταν πήρε την πρωτοβουλία να το αναπαλαιώσει, το αποτέλεσμα δικαίωσε τις προσδοκίες όλων. «Καθ’ όλη τη διάρκεια της συντήρησής του, είχα καταληφθεί από έναν εσωτερικό παρορμητισμό που με έκανε να δουλεύω ασταμάτητα μέχρι το τέλος. Αγωνιούσα να δω το αποτέλεσμα, αν και ήξερα εκ των προτέρων ότι θα έβγαινε κάτι πολύ όμορφο. Από τότε αυτή η δουλειά έγινε το πάθος μου. Αυτός ο οίστρος και ο ενθουσιασμός με ακολουθεί και σήμερα, σε κάθε μου δημιουργία». Σπούδασε Συντήρηση και Αναπαλαίωση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης στην Αθήνα. «Συνήθως ασχολούμαι με κατεστραμμένα αντικείμενα που χρονολογούνται ή έπιπλα που έχουν φθαρεί στο πέρασμα του χρόνου. Τα αναπαλαιώνω και τα συντηρώ. Πιστεύω ότι τίποτε δεν χάνεται ούτε πεθαίνει. Όλα έχουν τη χρησιμότητά τους, ακόμα και αυτά που κάποιοι θεωρούν άχρηστα πια. Αυτή για μένα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Εκεί αφήνω τη φαντασία μου να οργιάσει. Πώς ήταν άραγε κάποτε αυτό το αντικείμενο, σε τι χρησίμευε και πώς μπορώ εγώ να του ξαναδώσω ζωή;». Τα υλικά που χρησιμοποιεί για τις κατασκευές του ποικίλλουν. «Ξύλο, μέταλλο, πλαστικό, οτιδήποτε! Επειδή ασχολούμαι με την τέχνη, δεν σχετίζομαι με καταστήματα. Έχω προσωπική επαφή με τους πελάτες μου. Τα έργα μου έχουν τους κατόχους τους πριν ακόμα τα δημιουργήσω και θεωρώ ότι η καλύτερη διαφήμιση της δουλειάς μου, γίνεται από στόμα σε στόμα». Ως εκ τούτου, κάποιος που ενδιαφέρεται να αναδιαμορφώσει τα παλιά του έπιπλα ή αντικείμενα, και δεν θέλει να τα πετάξει, μπορεί να έρθει σε επαφή μαζί του. «Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να μου φέρει το πόδι μιας πολύ παλιάς καρέκλας και εγώ να το χρησιμοποιήσω σε μια καινούργια κατασκευή, ενώνοντάς το με κάτι άλλο και να δημιουργήσω κάτι πρωτότυπο που δεν θα χάσει τίποτα από την αρχική του αξία. Δυστυχώς, δεν μένει τίποτα στα χέρια μου απ’ όλα αυτά που έχω φτιάξει, αφού πάντα κάποιος ενδιαφέρεται να τα αγοράσει». Θεωρεί ότι οι Κύπριοι έχουν ευαισθητοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό σε ό,τι αφορά στις δημιουργίες από ανακυκλώσιμα υλικά. «Αυτό είναι πολύ θετικό, γιατί όπως προανέφερα, τα πάντα μπορούν να διαμορφωθούν και να έχουν το λόγο ύπαρξής τους σε ένα χώρο». Όσο για τα μελλοντικά του σχέδια; «Πιστεύω στο ρητό ‘Δεν υπάρχει μπορώ, υπάρχει θέλω’ και όταν θέλω, μπορώ να κάνω τα πάντα στη δουλειά μου. Το μέλλον για μένα δεν έχει περιορίσιμους!».

Photo: Μάριος Χαψής / Styling: Μαρίνα Κωνσταντινίδου

Πηγή: Home & Design