Επιστήμονες δίνουν νεες ελπίδες στους παράλυτους

Δέκα και πλέον χρόνια από την ημέρα που έμεινε παράλυτος από τον λαιμό και κάτω, ο Έρικ Σόρτο ενδέχεται να μπορέσει και πάλι να απολαύσει απλές χαρές της ζωής, τις οποίες του στέρησαν τα τραύματά του από έναν πυροβολισμό που είχε δεχθεί.

Για παράδειγμα, θα μπορεί και πάλι να κρατά ένα ποτήρι μπίρας, χάρη σε ένα νέο ρομποτικό άκρο, ελεγχόμενο από το μυαλό. Αυτό το προσθετικό σκέλος παρουσιάστηκε πρόσφατα από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας. Δεν δίνει την ευκαιρία στον εγκέφαλο να ελέγξει την ίδια την κίνηση, αλλά τουλάχιστον δίνει την ευκαιρία στον ασθενή να διαβάζεται από ένα… ξένο σώμα η πρόθεσή του να μετακινηθεί.

«Αρχίζω να σκέφτομαι σχετικά με το ρομποτικό χέρι, κλείνω τα μάτια μου κάπως έτσι και αρχίζω να σκέφτομαι το ρομποτικό χέρι και τι θέλω να κάνω με αυτό», σχολιάζει ο Έρικ Σόρτο.

Οι χειρουργοί στο Πανεπιστήμιο εμφύτευσαν δύο μικρά ηλεκτρόδια στον εγκέφαλο του ασθενούς. Τα ηλεκτρόδια συνδέονται στη συνέχεια μέσω καλωδίων με υπολογιστές που επεξεργάζονται και αποκωδικοποιούν τα σήματα του εγκεφάλου.

Αυτά τα αποκωδικοποιημένα σήματα αποστέλλονται σε έναν κέρσορα και έναν ρομποτικό βραχίονα. Μετά την ανάρρωση από τη χειρουργική επέμβαση, ο Σόρτο εκπαιδεύτηκε να χρησιμοποιεί τον κέρσορα και τον βραχίονα.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ήταν μια μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι ο ασθενής ήταν σε θέση να ελέγξει το τεχνητό σκέλος από την πρώτη ημέρα.

«Τώρα έχουμε έναν εντελώς νέο έλεγχο μέσω αυτού του είδους της επαφής του μηχανήματος με τον εγκέφαλο, που ανοίγει μια ολόκληρη νέα εποχή στο ζήτημα της ανάπτυξης των τεχνολογιών και τον μετασχηματισμό των μεθόδων που έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν στους ασθενείς που έχουν υποστεί νευρολογικές βλάβες τη δυνατότητα να αποκτήσουν μεγαλύτερη ανεξαρτησία από ό,τι έχουν τώρα», σχολιάζει ο νευροχειρουργός Τσαρλς Λιου.

Τελικά, με την εμφύτευση νευροπροσθέτων σε ένα τμήμα του εγκεφάλου που δεν ελέγχει άμεσα την κίνηση αλλά την πρόθεση μας για κάτι τέτοιο, οι ερευνητές έχουν αναπτύξει μια μέθοδο για να μπορούν τελικά να κινηθούν από τους παράλυτους ρομποτικά άκρα, κάτι που ήταν πολύ δύσκολο να επιτευχθεί στο παρελθόν.