Ποιός αποφασίζει για την ερωτική έλξη μεταξύ δύο ανθρώπων;

Λίγα δευτερόλεπτα αρκούν τελικά για να αποφασίσουμε αν ένας άνθρωπος μας ελκύει ερωτικά ή όχι, σύμφωνα με ιρλανδική μελέτη που διαπιστώνει ότι ο μέσος προμετωπιαίος φλοιός του ανθρώπινου εγκεφάλου «αποφασίζει» αστραπιαία για την έλξη μεταξύ των δύο φύλων.

Διάφορα τμήματα της συγκεκριμένης εγκεφαλικής περιοχής που εντοπίζεται στο εμπρόσθιο τμήμα του εγκεφάλου αποφασίζουν «αστραπιαία» για την σωματική έλξη και για το αν το άτομο απέναντί μας είναι ο κατάλληλος σύντροφος. Και όλα αυτά σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, υποστηρίζουν οι ερευνητές του Κολεγίου «Trinity» του Δουβλίνου.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Journal of Neuroscience, για τους σκοπούς της μελέτης οι επιστήμονες συγκρότησαν μια ομάδα 78 ανδρών και 73 γυναικών, όλοι ετεροφυλόφιλοι και αδέσμευτοι, που φοιτούσαν στο Κολέγιο Τρίνιτι, που έλαβαν μέρος σε διαδικασία «γρήγορης γνωριμίας» (speed-dating). Όπως και σε ένα τυπικό ραντεβού γρήγορων γνωριμιών, οι συμμετέχοντες γνωρίστηκαν μεταξύ τους, μιλώντας ανά δυάδες για πέντε λεπτά. Μετά τις συστάσεις συμπλήρωσαν σε ένα έγγραφο ποιον θα ήθελαν να συναντήσουν ξανά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν τη δοκιμασία του γρήγορου ραντεβού, 39 συμμετέχοντες είχαν υποβληθεί σε εγκεφαλική απεικόνιση. Με την λειτουργική μαγνητική απεικόνιση (fMRI), οι επιστήμονες μπόρεσαν να καταγράψουν την εγκεφαλική δραστηριότητα των εθελοντών καθώς εκείνοι παρατηρούσαν φωτογραφίες των ανθρώπων που επρόκειτο να γνωρίσουν. Για κάθε φωτογραφία, οι εθελοντές είχαν λίγο χρόνο για να βαθμολογήσουν από το 1 έως το 4, την επιθυμία τους να κάνουν ραντεβού με το άτομο. Επίσης ανέφεραν την σωματική έλξη για κάθε άτομο και πόσο πιθανό ήταν αρεστό τους ήταν.

Όπως προαναφέρθηκε στην επόμενη φάση της μελέτης, οι εθελοντές γνωρίστηκαν από κοντά. Και τελικά προέκυψε ότι οι άνθρωποι μπορούν να κρίνουν αρκετά καλά ποιος τους ενδιαφέρει πραγματικά, έστω και από μια φωτογραφία. Στο 63% του χρόνου, το αρχικό ενδιαφέρον βάσει της φωτογραφίας συνέπεσε με την τελική απόφαση μετά το γρήγορο ραντεβού γνωριμίας, να θέλουν να ξανασυναντήσουν το πιθανό ταίρι τους.

Όπως εξηγεί ο Δρ Τζέφρι Κούπερ που συμμετείχε στην έρευνα, οι εθελοντές που στο πλαίσιο του πειράματος εντόπισαν το άτομο που τους ενδιέφερε, τελικά αντάλλαξαν τηλέφωνα και στο 10% με 20% των περιπτώσεων τελικά διατήρησαν επαφή και πολύ αργότερα.

Το πιο ενδιαφέρον πάντως είναι η διαδικασία που εκτελεί ο εγκέφαλος για να πάρει τις αποφάσεις για το ποιος μας ελκύει και ποιος όχι. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ μιας συγκεκριμένης περιοχής του μέσου προμετωπιαίου φλοιού, της περιοχής PCC και της τελικής απόφασης που παίρνει το άτομο για το αν θα γνωρίζει κάποιον άγνωστο ή όχι. Η περιοχή PCC φάνηκε να έχει αυξημένη δραστηριότητα όταν οι εθελοντές παρατηρούσαν φωτογραφίες των ατόμων που μετέπειτα επέλεξαν να γνωρίσουν καλύτερα.

«Πιστεύουμε ότι η συγκεκριμένη περιοχή εμπλέκεται ειδικά στην σύγκριση απόψεων», επισημαίνει ο Δρ Κούπερ.

Εν τω μεταξύ ο μεσοκοιλιακός προμετωπιαίος φλοιός που βρίσκεται πιο κοντά στο εμπρόσθιο τμήμα του εγκεφάλου, ενεργοποιούνταν ιδιαίτερα όταν οι συμμετέχοντες έβλεπαν φωτογραφίες ανθρώπων που θεωρούσαν ελκυστικούς. Μάλιστα η εν λόγω περιοχή ήταν ιδιαίτερα δραστήρια όταν οι εθελοντές κοιτούσαν πρόσωπα που οι περισσότεροι συμφωνούσαν ότι ήταν όμορφα. Φυσικά οι άνθρωποι δεν συμφωνούν πάντα για την ομορφιά. Όταν οι εθελοντές έβλεπαν ένα πρόσωπο που τους κινούσε το ενδιαφέρον αλλά δεν πίστευαν το ίδιο και οι άλλοι, ενεργοποιούνταν μια διαφορετική περιοχή που αποτελεί τμήμα του μέσου προμετωπιαίου φλοιού, στο κατώτερο τμήμα του εγκεφάλου.

«Η περιοχή αυτή επιτελεί μια διαφορετική εργασία που δεν στέκεται μόνο στο αν το άτομο είναι ωραία, αλλά αν είναι πραγματικό ‘κελεπούρι’», εξηγεί ο Δρ Κούπερ. Το συγκεκριμένο τμήμα του μέσου προμετωπιαίου φλοιού παίζει σημαντικό ρόλο και στις κοινωνικές αποφάσεις, όπως στο πόσο όμοιος είναι ένας άνθρωπος με μας.