Βίκυ Κουλιανού - Γιώργος Κασσαπίδης: Η τυχαία γνωριμία πριν από 12 χρόνια και η συνάντηση ξανά στο Mr Cyprus

Τι είπαν οι κριτές των ανρδικών καλλιστείων

Εκείνη είναι η ιέρεια του ελληνικού µόντελινγκ, έχει περπατήσει στα πιο διάσηµα ντεφιλέ και έχει γράψει τη δική της ιστορία στο χώρο της µόδας. Εκείνος είναι ένας ταλαντούχος φωτογράφος που κυνηγά τα όνειρά του στο Λονδίνο. Τα µέλη της κριτικής επιτροπή του #Mr.Cyprus 2015 που προβάλλεται από το Σίγµα, Βίκυ Κουλιανού και Γιώργος Κασσαπίδης συναντήθηκαν στις σελίδες της Madame Figaro και μίλησαν στη Βαρβάρα Γεωργιάδου. 
◆ Η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΓΙΝΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΔΩΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ, σε µια παράσταση στο Ηρώδειο. Όταν ο Γιώργος Κασσαπίδης συνειδητοποίησε ότι η εντυπωσιακή γυναίκα που καθόταν παραδίπλα δεν ήταν άλλη από τη Βίκυ Κουλιανού, δεν µπορούσε να πάρει τα µάτια του από πάνω της. "Όταν τελείωσε η παράσταση, πήγα και της µίλησα, της είπα πόσο πολύ τη θαυµάζω και την ανάγκασα να µου υπογράψει αυτόγραφο στο χέρι" λέει ο Γιώργος και κοιτά τη Βίκυ Κουλιανού, η οποία κάθεται απέναντί του και γελά. "Θυµόµουν το περιστατικό αλλά όχι τη φυσιογνωµία του Γιώργου και όταν συναντηθήκαµε στην κριτική επιτροπή του #Mr. Cyprus, µου το θύµισε. Τον έχω λατρέψει και έχουµε πάρα πολλά κοινά ενδιαφέρονται" λέει η Βίκυ. Τους ρωτώ για τη συµµετοχή τους στην κριτική επιτροπή του #Mr.Cyprus. "Θεωρώ κατ' αρχήν ότι είναι ένα πρότζεκτ πολύ καλά δουλεµένο και αυτό είναι πολύ βασικό. Μου αρέσει που βρίσκοµαι στην κριτική επιτροπή των καλλιστείων, γιατί είναι το αντικείµενό µου. Κρίνω ανθρώπους, βάσει µόντελινγκ που είναι η δουλειά µου. Έχοντας δουλέψει τόσα χρόνια στο χώρο αυτό, η αλήθεια είναι πως είµαι αρκετά αυστηρή. Στις οντισιόν ήµουν πιστεύω αυστηρή, γιατί έπρεπε να επιλεχθούν 18 άντρες που να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις. ∆εν είναι τόσο απλό. Και επειδή θεωρώ ότι το σόου µας έχει υψηλές προδιαγραφές έπρεπε και τα παιδιά να είναι αντίστοιχα" σηµειώνει η Βίκυ. "Όταν µου πρότειναν να συµµετάσχω στην κριτική επιτροπή και µου εξήγησαν το κόνσεπτ µου άρεσε πολύ και πραγµατικά χαίροµαι που βρίσκοµαι εδώ. Και πρέπει να σου πω, πως περνούµε καταπληκτικά µε τα υπόλοιπα µέλη της κριτικής επιτροπής. Με το που πρωτοσυναντηθήκαµε δέσαµε αµέσως. Μιλάµε συνεχώς στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και µε µηνύµατα. Είναι λες και γνωριζόµαστε µια δεκαετία" λέει ο Γιώργος. Κοιτώ τη Βίκυ. Τον επιβεβαιώνει. Πραγµατικά είναι σαν να γνωρίζονται χρόνια. Το βλέπεις στις µατιές τους, στην ενέργεια που εκπέµπουν. Και επειδή είναι κριτές σε ανδρικά καλλιστεία ζητώ την άποψή τους για τους Κύπριους. "Φροντίζουν τον εαυτό τους και το σώµα τους, κάνουν πολλή γυµναστική, ντύνονται ωραία και έχουν µια αρρενωπότητα. ∆εν µου αρέσει όµως που βγάζουν τα φρύδια τους. Είναι ωραίο το χοντρό φρύδι στον άντρα" λέει η Βίκυ Κουλιανού. "Αυτό που µου αρέσει στους Κύπριους, είναι το γεγονός ότι ενώ κατατάσσονται στο κλασικό µεσογειακό πρότυπο, κουβαλούν και στοιχεία της Μέσης Ανατολής. Αυτό τους κάνει λίγο πιο εξωτικούς" παρατηρεί ο Γιώργος Κασσαπίδης. Καθώς τους κοιτώ σκέφτοµαι πως η ζωή είναι τελικά φτιαγµένη από συµπτώσεις και τους ζητώ να ενώσουν τα κοµµάτια του παζλ της δικής τους ιστορίας!

ΒΙΚΥ ΚΟΥΛΙΑΝΟΥ
Το #Mr.Cyprus σηµατοδοτεί και την επιστροφή σου στην τηλεόραση;
Κατά κάποιο τρόπο ναι, γιατί έχω πάρα πολύ καιρό να συµµετάσχω σε τηλεοπτική εκποµπή. Στο παρελθόν είχα κάνει το Fantastico, που ήταν ζωντανό και φαντασµαγορικό σαν παραγωγή, αλλά τα τελευταία χρόνια δεν έχω κάνει κάτι άλλο εκτός από σίριαλ. Μου είχε λείψει και το live µου αρέσει πολύ.
Πέραν από το show αυτό, µε τι άλλο ασχολείσαι;
Έχω µια δίωρη εκποµπή κάθε Κυριακή σ' ένα ιντερνετικό ραδιόφωνο, κάνω πολλές φωτογραφήσεις, καµπάνιες και κάποιες επιδείξεις. Κάθε χρόνο είµαι σε δυο-τρεις σχεδιαστές.
Είσαι µια γυναίκα που έχεις κυριολεκτικά αλώσει τις πασαρέλες στις µητροπόλεις της µόδας, πόσα χρόνια ασχολείσαι µε το µόντελινγκ;
Είναι πολλά τα χρόνια. Όταν µε είδε ο Ασλάνης ήµουν δεκατεσσάρων χρονών. Ξεκίνησα ένα χρόνο µετά, στα δεκαπέντε µου. ∆εν είχα σκεφθεί να γίνω µοντέλο. Ήθελα να πάω στη Σχολή Καλών Τεχνών, δεν πήγα ποτέ και µου έµεινε απωθηµένο. Ζωγραφίζω όµως. Έκαναν µόντελινγκ ταυτόχρονα µε το σχολείο. Όταν αποφοίτησα έφυγα για το Μιλάνο και δεν ξαναγύρισα. Κάπως έτσι ξεκίνησε η καριέρα στο εξωτερικό.
Τι κρατάς απ' εκείνα τα χρόνια;
Τα πάντα. ∆εν έχω σβήσει τίποτα και δεν θα το κάνω ποτέ. Ήταν τα ωραιότερα χρόνια της ζωής µου και σε επίπεδο καθηµερινότητας και σε επαγγελµατικό επίπεδο. Ήταν σαν να έπρεπε να ζήσω στο Μιλάνο. Έγιναν όλα µε έναν περίεργο τρόπο. Όταν πήγα εκεί ήµουν σε ένα µικρό γραφείο, το οποίο δεν είχε πολλά κάστινγκ να µου προτείνει ώστε να γνωρίσω σχεδιαστές. Με έστειλαν µονάχα σε ένα κάστινγκ του Armani. Πήγα µε τριάντα εννέα πυρετό και µε πεντακόσια άτοµα να στέκονται στην ουρά. Τελικά έκλεισα τη δουλειά και έκανα όλα τα shows του Αrmani εκείνη την εβδοµάδα. Με πρόσεξαν από το πρακτορείο µοντέλων του Riccardo Gay και µου πρότειναν να πάω εκεί.
Η συνέχεια ποια ήταν;
Από την επόµενη µέρα πήγα στο γραφείο αυτό και δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι µε έστειλαν σε σαράντα διαφορετικά κάστινγκ. Σχεδόν σε όλους, Versace, Ferré, Missoni, κ.λπ. Εν τω µεταξύ µου τελείωναν τα χρήµατα, είχα ένα εισιτήριο επιστροφής και έπρεπε να φύγω για Ελλάδα. Μετά από µια βδοµάδα, όταν τελείωσαν τα κάστινγκ µε φώναξαν για να µου πουν ότι είχα κλείσει και τα σαράντα. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Μετά ήρθε το Παρίσι, η Γερµανία, η Ισπανία και όλα τα σχετικά.
Μίλησέ µου για τους διάσηµους σχεδιαστές µε τους οποίους συνεργάστηκες.…
Τους γνώρισα όλους γιατί εκτός από τα shows, επειδή έµενα στο Μιλάνο, δούλευα και σαν in house model. Ήµουν στο σπίτι των σχεδιαστών όταν έραβαν τις συλλογές τους για µέρες. Ήµουν στον Moschino, στο Ferré, στον Yves Saint Laurent, στον Valentino...
Είναι κάποιοι από αυτούς που σε εντυπωσίασαν ιδιαίτερα;
Από τους αγαπηµένους µου ήταν ο Ferré. Του είχα ιδιαίτερη αδυναµία. ∆ύσκολος άνθρωπος στη συνεργασία, πολύ απαιτητικός, αλλά εµένα µου άρεσε αυτή η αυστηρότητα όπως και τα show του. Όταν µάλιστα ανέλαβε τον οίκο Dior, ήµουν και σε όλα τα shows του στο Παρίσι. Ιδιαίτερος και ακόµη πιο δύσκολος ήταν ο Yves Saint Laurent, θυµάµαι πολύ έντονες στιγµές από αυτόν. Ο πιο ήρεµος και γλυκός ήταν ο Armani, όπως και ο Moschino. Ήταν πολύ ζεν και πολύ καλός µε τους συνεργάτες του.
Ήσουν από τα µοντέλα που πρώτα έγιναν γνωστά στο εξωτερικό και ύστερα στην Ελλάδα έτσι;
Η αλήθεια είναι πως κάπως έτσι έγινε. Για κάποιο λόγο, ενώ οι fashion editors και οι φωτογράφοι από την Ελλάδα έρχονταν στο Μιλάνο, στο Παρίσι ή την Ισπανία για να καλύψουν τα shows και ενώ ήµασταν στην πασαρέλα, είτε εγώ, είτε η Έλενα Κουντουρά, είτε ο Αντώνης Φραγκάκης (ήµασταν οι τρεις που δουλεύαµε στο εξωτερικό) γυρνούσαν την κάµερα αλλού. Όταν βγήκε το Fashion Tv και άρχισε να δείχνει όλα εκείνα τα shows, στα οποία συµµετείχαµε, άλλαξαν τα πράγµατα.

Έχεις ζήσει τη χρυσή εποχή του modelling στην Ελλάδα. Μίλησέ µου για εκείνη την περίοδο.…
Έχω ζήσει µόνο τις χρυσές εποχές και λίγο τώρα κρατώ τις ασηµένιες. (Γελά). Τέλεια περίοδος. Ήταν τα πάντα ωραία, ο τρόπος ζωής, η διασκέδαση, ο κόσµος φλέρταρε, διασκέδαζε, ντυνόταν ωραία, χαιρόταν αυτό που έκανε.
Πόσο δύσκολο ήταν να βρεις το δρόµο σου στη µετά-µόντελινγκ εποχή;
∆εν έχω αισθανθεί κατ' αρχήν ότι έχει τελειώσει το µόντελινγκ -που έχει ουσιαστικά τελειώσει- αλλά µε κάποιο τρόπο η µόδα πάντα είναι γύρω µου και εγώ γύρω της. Γενικότερα εγώ δεν χάνω το δρόµο µου, για να βρω έναν άλλο. Μέσα στο δρόµο που είµαι, βρίσκω παρακλάδια. Βαριέµαι πάρα πολύ εύκολα, θέλω συνέχεια να κάνω καινούργια πράγµατα.
Έχεις ασχοληθεί µε το fashion, design, την υποκριτική, την τηλεόραση πολλά διαφορετικά πράγµατα.…
Είχα δική µου σειρά ρούχων για έξι χρόνια. Κάποια στιγµή τα έκλεισα όλα και είπα τώρα θα κάνω διακοπές. Με κούρασε. Με την υποκριτική ασχολούµαι ακόµη, το καλοκαίρι έκανε πρεµιέρα η ταινία του Νίκου Ζερβού Λύσσα Κακιά, στην οποία συµµετέχω. Κατά καιρούς κάνω διάφορα.
Η δουλειά σου όλα αυτά τα χρόνια, σου στέρησε πράγµατα από την προσωπική σου ζωή;
Όταν ταξίδευα στο εξωτερικό, µου στέρησε τους φίλους µου. Έκανα καινούργιους. Με το πέρασµα των χρόνων οι φίλοι που έχουµε µπορεί να αλλάξουν τρόπο ζωής και σκέψης και να µας καλύπτουν πια καινούργιοι φίλοι. Θεωρώ ότι πάντα υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω µε τους οποίους µπορούµε να έχουµε καλή χηµεία. Γενικώς είµαι πολύ κοινωνικός άνθρωπος και θεωρώ ότι οι φίλοι είναι πολύ σηµαντικό κοµµάτι στη ζωή µας. Ίσως και σηµαντικότερο και από τους έρωτες, διότι οι έρωτες µπορούν να έρθουν και να παρέλθουν.
Υπήρξαν µεγάλοι έρωτες στη ζωή σου;
Πολλοί µεγάλοι έρωτες δεν µπορούν να υπάρξουν. Υπήρξαν µεγάλες σχέσεις και µέσα σε αυτές υπήρξε και µεγάλη αγάπη.
Τώρα πώς είσαι σε προσωπικό επίπεδο;
Είµαι µόνη µου τους τελευταίους δυο-τρεις µήνες.
Σε παρακολουθώ τόση ώρα και πρέπει να σου πω, πως δείχνεις πολύ εξοικειωµένη µε το χρόνο ισχύει;
Όντως έχω καλή σχέση µε το χρόνο. ∆εν τον νιώθω. ∆εν ξέρω αν είναι καλό αυτό. Το είχε και ο µπαµπάς µου. Πέθανε πολύ νέος στα εξήντα πέντε του, και φαινόταν πολύ µικρός. Είχε απίστευτη ενέργεια και αισιοδοξία. ∆εν µε απασχολεί ο χρόνος, ούτε και ως προς το να κάνω πράγµατα στον εαυτό µου, π.χ. Botox ή κάτι άλλο. ∆εν το έχω νιώσει ακόµη.
Άρα η σχέση σου µε τις αισθητικές επεµβάσεις δεν είναι καλή.…
∆εν τα πάω καλά, είµαι πολύ φοβητσιάρα. Ενώ µπορεί να ήθελα να κάνω κάτι, δεν είµαι αντίθετη στον κόσµο που επιλέγει τις επεµβάσεις αυτές, τροµοκρατούµαι στην ιδέα τού να µην πάει κάτι καλά.
Μυστικά οµορφιάς έχεις;
Εννοείται. Ενυδατώσεις, κρέµες, όλα αυτά τα κάνω από πολύ µικρή ηλικία. Επίσης γυµνάζοµαι, κάνω διατροφή, πίνω πολλή νερό, δεν πίνω αλκοόλ… 
Αν ξαναγεννιόσουν θα έκανες την ίδια διαδροµή;
Ναι, θα ξανάκανα µόντελινγκ. Νοµίζω πως είναι η αγαπηµένη µου δουλειά.
Για το µέλλον τι ονειρεύεσαι;
Είµαι από τους ανθρώπους που ζω το σήµερα. Θεωρώ ότι το παρελθόν έχει περάσει και το κρατάµε σαν µια ωραία ανάµνηση, το τώρα το ζούµε στο φουλ και το αύριο το αφήνουµε να µας εκπλήξει! 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΣΑΠΙ∆ΗΣ
Φανταζόσουν ποτέ ότι θα ήσουν κριτής σε ανδρικά καλλιστεία; 
Μπορεί να µην µου έχει περάσει ποτέ από το µυαλό το συγκεκριµένο πρότζεκτ, ωστόσο κάποια στιγµή ήξερα ότι θα αναµειχθώ µε το χώρο της τηλεόρασης. Αυτό έχω σπουδάσει άλλωστε, σκηνοθεσία κινηµατογράφου και τηλεόρασης.
Με την Κύπρο είχες κάποια σχέση πριν από το #Mr. Cyprus;
Όχι. Απλά όταν µετακόµισα στο Λονδίνο γνώρισα πολλούς Κύπριους. Έτσι ήρθα σε επαφή µε την κυπριακή κουλτούρα, η οποία µε ενθουσίασε. Πραγµατικά χαίροµαι που πηγαινοέρχοµαι κάθε βδοµάδα. Αφού νοµίζω θα πέσω σε κατάθλιψη µόλις τελειώσει το show. (Γελά).
Είναι πολλά πάντως που δεν ξέρουµε για σένα και ήρθε η ώρα να µας τα αποκαλύψεις…
(Γελά) Γεννήθηκα και µεγάλωσα στο Πέραµα του Πειραιά και στα δεκαεννιά µου κέρδισα µια υποτροφία στη Σχολή Σταυράκου. Όταν τελείωσα έφυγα για το Λονδίνο, ώστε να συνεχίσω τις σπουδές µου. Στη συνέχεια για την πτυχιακή µου συµµετείχα σε ένα µικρό τµήµα στο Φεστιβάλ των Καννών, όπου γίνονται οι εγγραφές των ταινιών µικρού µήκους.
Η φωτογραφία πώς µπήκε στη ζωή σου;
Πολύ φυσικά. Πάντα ασχολούµουν µε τη φωτογραφία. Ειδικά όταν µπήκαν στη ζωή µας τα smart phones µε τις πολύ καλές ψηφιακές άρχισα να τραβώ φωτογραφίες από το κινητό, να τις περνώ στον υπολογιστή και να δηµιουργώ κάτι άλλο από αυτό που τράβηξα. Αυτό µε έλκυε πάντα στη φωτογραφία. Η δυνατότητα να δηµιουργείς σαν ζωγράφος. Και αυτό το εξέλιξα.
Τώρα έχεις επικεντρωθεί στη φωτογραφία;
Ακριβώς. Στο Λονδίνο ασχολούµαι µε τις φωτογραφίες µόδας, κάνω πολλές δουλειές για ιστοσελίδες και συνεργάζοµαι µε όλα τα πρακτορεία µοντέλων, για να ανανεώσω το portfolio των µοντέλων. Παράλληλα έχουµε ξεκινήσει µε το ∆ηµήτρη Θεοχάρη το δικό µας στούντιο. Λέγεται Κλικ Στούντιο και θα αναλαµβάνει τα εµπορικά θέµατα µιας εταιρείας. ∆ηλαδή look books, editorials, καµπάνιες, κ.λπ.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν Έλληνα φωτογράφο να βρει το δρόµο του στο Λονδίνο;
∆υσκολεύτηκα πάρα πολύ, αλλά σε µερικά πράγµατα φάνηκα τυχερός, γιατί ξεκίνησα ως βοηθός του ∆ηµήτρη Θεοχάρη που είναι εδώ και είκοσι χρόνια στο Λονδίνο και κατά κάποιο τρόπο είναι ο µέντοράς µου.
Τι σου αρέσει να φωτογραφίζεις;
Κάνω µόδα, γιατί αυτό απαιτεί η αγορά. Μου αρέσει όµως, γιατί είναι κάτι που µπορώ να το διαχειριστώ και να βγάλω ένα αποτέλεσµα δικό µου. Επιπλέον µου αρέσει πολύ η θεατρικότητα στη φωτογραφία. Πρότυπό µου είναι η Annie Leibovitz .
Έχεις ιδιαίτερη αδυναµία στα πορτρέτα, έτσι;
Ναι βέβαια. Πριν φωτογραφήσω ένα µοντέλο προσπαθώ να αναπτύξω κάποια χηµεία µαζί του. Όταν µου «µιλά» ο χαρακτήρας του, µετά θέλω να µου «µιλήσουν» και τα µάτια του. Γενικότερα µου αρέσει να φωτογραφίζω βλέµµατα και προσωπικότητες. Με ακουµπά περισσότερο και γι' αυτό η ιστοσελίδα µου έχει επικεντρωθεί στα πορτρέτα.
Πώς είναι να βλέπεις τους ανθρώπους µέσα από το φακό σου;
Η αίσθηση είναι τροµερή. Εκείνοι που φωτογραφίζονται βλέπουν ένα φακό, δεν καταλαβαίνουν ότι πίσω από αυτό υπάρχει και ένα µάτι. Τους παρακολουθώ µέσα από το φακό να ξεχνιούνται κι αυτό έχει µια γοητεία.
Είναι κάποιες σηµαντικές στιγµές που βίωσες µέσα από τη δουλειά σου µέχρι σήµερα;
Πριν από µερικές βδοµάδες φωτογράφησα στο στούντιο τη Νατάσσα Μποφίλιου. Ενώ τη φωτογράφιζα άκουγα και τα τραγούδια της και εκείνη τη στιγµή ένιωσα µια πληρότητα.
Η Ελλάδα σού λείπει;
Πολύ, κυρίως η Αθήνα. Θέλω πολύ να δουλέψω εκεί, γιατί µου αρέσει πολύ η κουλτούρα της. Παρόλο που είµαι απογοητευµένος µε τις κυβερνήσεις και τους ανθρώπους, καλλιτεχνικά αυτό που η Αθήνα κάνει είναι να παράγει τέχνη. Θέλω πολύ να αναµειχθώ σε αυτό, γιατί και το θέατρο της Ελλάδας µου αρέσει και το σινεµά της, όποτε κάνει και κάποιες δουλειές στην τηλεόραση µου αρέσουν. Ταιριάζω πολύ µε την κουλτούρα της Ελλάδας και θα το αναµείξω.
Και το Λονδίνο;
Για την ώρα το απολαµβάνω, γιατί κάνω πράγµατα που στην Ελλάδα δεν θα µπορούσα. Είναι σαν πρώτο µου σπίτι, γιατί µου φέρθηκε διαφορετικά, όχι µόνο σε θέµα δουλειάς αλλά γενικότερα.
Ο κόσµος µε το φακό του Γιώργου Κασσαπίδη πώς µοιάζει;
Θέλει να µοιάζει παραµυθένιος. Ακόµη δεν µοιάζει, αλλά προς τα εκεί το πάω. Προσπαθώ να καθιερώσω µια συγκεκριµένη αισθητική, όµως επειδή είµαι ακόµη καινούργιος φωτογράφος, ψάχνοµαι, δοκιµάζω και προσπαθώ να βρω τη δικιά µου ταυτότητα.
Η ζωή στο Λονδίνο τι σου έχει µάθει;
Τι σηµαίνει να απογαλακτίζεσαι και τι σηµαίνει αξιοκρατία και ίσες ευκαιρίες για όλους. Επίσης µου έχει µάθει ότι µε τη σκληρή δουλειά µπορείς να καταφέρεις πράγµατα.
Ο έρωτας ποιο ρόλο παίζει στη ζωή σου;
Είµαι άνθρωπος που ζει µέσα από έρωτα. Άµα δεν υπάρχουν οι έρωτες στη ζωή µου δεν µπορώ να εµπνευστώ. 
Για το µέλλον τι ονειρεύεσαι;
Εύχοµαι να πετύχει η εταιρεία µας, να ασχοληθώ περισσότερο µε τα καλλιτεχνικά και κάποια στιγµή µε τον κινηµατογράφο. Απ' εκεί και πέρα θα ήθελα στα γεράµατά µου, να έχω ένα σπίτι σε ένα ήσυχο νησί στην Ελλάδα, να µένω εκεί, να κυκλοφορώ µε την κάµερα και να γράφω.