Τι πρέπει να προσέξουμε στις ανοιξιάτικες αλλεργίες;

Η άνοιξη έχει και τις αλλεργίες της γι\' αυτό απαιτείται μεγάλη προσοχή 

Η αλλεργική ρινίτιδα προκαλεί φλεγμονή της βλεννογόνου της μύτης λόγω υπέρμετρης ευαισθησίας στη γύρη, τη χλόη, τη σκόνη, τις τρίχες και τα φτερά οικιακών ζώων. Συχνά εμφανίζεται μαζί με αλλεργική επιπεφυκίτιδα και άσθμα.

Βασικά συμπτώματα αλλεργική ρινίτιδας
Σύμφωνα με τους Ω.Ρ.Λ τα βασικά συμπτώματα που έχει κάποιος όταν προσβληθεί από αλλεργική ρινίτιδα είναι:
Φτερνίσματα: Συνεχή, συχνά το πρωί ή και με την έκθεση σε χώρους με υψηλή συγκέντρωση στο υπεύθυνο αεροαλλεργιογόνο (κήποι ή πάρκα για τις γύρες, αποθήκες, γυμναστήρια για μύκητες και ακάρεα)

Κνησμός: (φαγούρα) στην μύτη, στο φάρυγγα, στα αυτιά. Ειδικά στη μύτη, η τριβή που ο κνησμός προκαλεί είναι συχνά τόσο έντονη που δημιουργείται μια μικρή οριζόντια (εγκάρσια) πτυχή στο κάτω μέρος της μύτης

Ρινική συμφόρηση: Μπουκωμένη μύτη η οποία επηρεάζει συχνά την όσφρηση, αλλοιώνοντας κατά συνέπεια και την γεύση καθώς αυτές οι δύο αισθήσεις είναι στενά συνδεδεμένες.

Ακοή: Σε ορισμένα άτομα επηρεάζει και την ακοή, προκαλώντας την αίσθηση ότι έχουν βουλωμένα αυτιά.
 

Ρινική καταρροή: Έκκριση διάφανης βλέννας συνήθως σε αρκετή ποσότητα.

Επίσης μπορεί να συνυπάρξει με αλλεργική επιπεφυκίτιδα και να συνδεθεί με:
- Οπισθορινική καταρροή
- Βήχα
- Ροχαλητό
- Μαύρους κύκλους και οίδημα κάτω από τα μάτια
- Κόπωση, ευερεθιστότητα, κεφαλαλγία / πονοκέφαλο
- Συχνές ωτίτιδες
- Ιγμορίτιδα
- Ρινικούς πολύποδες

«Οι άνθρωποι που θα επιβαρυνθούν περισσότερο από την αλλεργική ρινίτιδα είναι τα παιδιά που υποφέρουν από συχνές ωτίτιδες, ρινοκολπίτιδες- ιγμορίτιδες και κρεατάκια και οι ενήλικες που πάσχουν από σκολίωση του ρινικού διαφράγματος, υπερτροφία των ρινικών κογχών, ρινικούς πολύποδες, ρινοκολπίτιδες» τονίζει ο κ. Αρτόπουλος.
Η αλλεργική ρινίτιδα εκτός από την περίοδο της Άνοιξης μπορεί να εμφανιστεί και κατά την περίοδο των άλλων εποχών εφόσον υπάρχουν στο χώρο τα υπεύθυνα αεροαλλεργιογόνα , όπως συμβαίνει με τα ακάρεα της σκόνης ή με τα επιθήλια ζώων.
Αξίζει να τονιστεί ότι τα παιδιά ενός γονέα με αλλεργική ρινίτιδα έχουν αυξημένο κίνδυνο να την αναπτύξουν καθώς υπάρχει σαφής κληρονομικότητα. Είναι γεγονός δε ότι ο κίνδυνος εμφάνισης στα παιδιά αυξάνεται σημαντικά, αν και οι δύο γονείς έχουν αλλεργική ρινίτιδα.

Διάγνωση και θεραπεία
Η διάγνωση γίνεται με βάση την αντικειμενική εξέταση και το ιστορικό του ασθενή. Οι ειδικές εξετάσεις που απαιτούνται για τον εντοπισμό του υπεύθυνου αλλεργιογόνου είναι οι δερματικές δοκιμασίες νυγμού και οι αιματολογικές εξετάσεις για την μέτρηση της ολικής ανοσοσφαιρίνης E. Ανάλογα με το υπεύθυνο αλλεργιογόνο ορίζεται και η διάρκεια της θεραπείας, ενώ παράλληλα δίνονται οι κατάλληλες οδηγίες αποφυγής .
Συνήθως η θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας γίνεται με τη χορήγηση από τον Ω.Ρ.Λ: Αντιισταμινικών, Αποσυμφορητικών, Ενδορινικών στεροειδών, Αντι-λευκοτριενικών: Φάρμακο που χρησιμοποιείται κυρίως για τον έλεγχο των συμπτωμάτων του άσθματος αλλά και της αλλεργικής ρινίτιδας και Ανοσοθεραπείας.