Δώδεκα χρόνια από το ΟΧΙ του Τάσσου Παπαδόπουλου

Δώδεκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το ιστορικό διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου για το Σχέδιο Ανάν το βράδυ της Μεγάλης Τετάρτης, 7 Απριλίου 2004.

Σε ένα συναισθηματικά φορτισμένο διάγγελμα περίπου μίας ώρας, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάλεσε τον Ελληνικό Κυπριακό λαό να απορρίψει το σχέδιο το οποίο καταρτίστηκε υπό την αιγίδα του τότε Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, ως μοντέλο λύσης που θα επέφερε μεγάλες και επαχθείς συνέπειες για τον κυπριακό ελληνισμό αλλά και για την ενωμένη Κύπρο.

Όπως είπε χαρακτηριστικά, «παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω κοινότητα χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της».

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, απευθυνόμενος τόσο στην ιστορική μνήμη του Κυπριακού Ελληνισμού, όσο στη συναίσθηση και τη λογική του, υπογράμμισε την εμπιστοσύνη του απέναντι στο λαό λέγοντας «είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα, ότι δεν σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή απομόνωση, ότι δεν σας πείθουν τα περί δήθεν τελευταίας ευκαιρίας. Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη».

Το σκεπτικό του Κόφι Ανάν

Κατά τη διάρκεια της Ιστορίας η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, όλες οι προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού προσέκρουαν στην άκαμπτη στάση της Τουρκίας ότι το πρόβλημα «λύθηκε» με τα δύο κύματα του Αττίλα το 1974, αρνούμενη να προβεί σε ουσιαστικό διάλογο. Το αίτημα της Κυπριακής δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωσης ανακίνησε το θέμα, έφερε σε σύγκλιση τα συμφέροντα της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας και όρισε το πλαίσιο σύμφωνα με το οποίο ο Κόφι Ανάν ανέλαβε την πρωτοβουλία για την προώθηση μιας ενδεχόμενης λύσης.
Το σκεπτικό του Γενικού Γραμματέα ήταν ότι με το νέο μοντέλο, οι τρεις εμπλεκόμενες πλευρές θα βγουν εξίσου κερδισμένες στα σημεία: Η Κύπρος εντάσσεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχοντας λύσει το βασικό της πρόβλημα, η Ελλάδα έχοντας απαλλαγεί από το βάρος του Κυπριακού να χτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης και καλής γειτονίας με την Τουρκία, και η Τουρκία να βάλει πλώρη ένταξης στην ευρωπαϊκή οικογένεια, χωρίς να προσκρούει στο βέτο άλλων χωρών (μέχρι τότε κυρίως της Ελλάδας).