Όσα πρέπει να ξέρετε
Τα νήπια και τα παιδία προσχολικής ηλικίας είναι φυσιολογικό να παρουσιάζουν σε κάποιο βαθμό άγχος, σε περιπτώσεις απομάκρυνσης από το σπίτι και ενδεχόμενου ή πραγματικού αποχωρισμού από τα άτομα στα οποία είναι προσκολλημένα. Για να διαγνωστεί ένα παιδί με τη διαταραχή άγχους και αποχωρισμού θα πρέπει το άγχος που το διακατέχει να είναι δυσανάλογο της χρονολογικής ηλικίας και του προσδοκώμενου αναπτυξιακού επιπέδου του παιδιού, να εκδηλώνεται με ασυνήθη βαρύτητα και να σχετίζεται με προβλήματα κοινωνικής λειτουργικότητας.
Όπως υποστηρίζουν οι αναπτυξιακοί ψυχολόγοι, το άγχος του αποχωρισμού θεωρείται ένα φυσιολογικό αναπτυξιακό φαινόμενο για τις ηλικίες των εφτά μηνών μέχρι και έξι ετών. Χαρακτηριστικό στοιχείο του φόβου που διακατέχει τα παιδία αυτά, είναι η ανησυχία τους μήπως πάθει κάτι κακό αυτός που τα φροντίζει και έτσι χάσουν το πρόσωπο με το οποίο έχουν προσκολληθεί. Για παράδειγμα, φοβούνται μήπως χαθούν κάπου και δεν μπορέσουν να ξαναβρούν τους γονείς τους ή μήπως οι γονείς τους πέσουν θύματα ατυχήματος. Επίσης, οι εφιάλτες με θέμα τις φοβίες τους είναι συχνό φαινόμενο. Για να γίνει λοιπόν ο αποχωρισμός πιο εύκολος θα ήταν καλό να ακολουθήσετε τα εξής απλά βήματα:
Πηγή: Ψυχοπαθολογία Παιδιών και Εφήβων. Κακούρος-Μανιαδάκη