Κατερίνα Χριστοφίδου: Μιλάει για τα παιδιά της και συγκινεί!

Διαβάστε αναλυτικά

Λένε, πως οι µάχιµοι δηµοσιογράφοι φαίνονται στις δύσκολες ώρες, και εσύ τις τελευταίες µέρες έδωσες, από πλευράς σου, έναν µαραθώνιο αγώνα µέσα από την ενηµέρωση…

Όντως, και είναι µε πολύ περηφάνια που αξιοποιώ την ευκαιρία που µου δίνεται να δώσω και δηµόσια τα συγχαρητήρια µου, στους συναδέλφους µου, παλαιότερους και κυρίως τους νεότερους στην τηλεόραση ΣΙΓΜΑ, την εφηµερίδα «Σηµερινή» και το διαδικτυακό Sigmalive. Χωρίς να υπολογίζουν ωράρια, πνευµατική και σωµατική κούραση, έδωσαν όλοι -δηµοσιογράφοι, τεχνικοί, κινηµατογραφιστές, συντονιστές, παραγωγοί, µοντέρ- δυναµικό παρών και κόντρα στις αντίξοες συνθήκες εργασίας άσκησαν, και µε το παραπάνω, το δηµοσιογραφικό λειτούργηµα. Νέα παιδιά, χωρίς µεγάλη εµπειρία φάνηκαν αντάξιοι των περιστάσεων και τους αξίζει όλους ένα µεγάλο µπράβο.

Πώς σχολιάζεις την αντιπαράθεση, που δηµιουργήθηκε µε τον υπουργό Εσωτερικών Σωκράτη Χάσικο;

Το θέµα θεωρείται λήξαν. Έτσι κι αλλιώς αυτά τα θέµατα είναι µέσα στην επαγγελµατική καθηµερινότητα µας. Υπάρχουν ορισµένα πράγµατα τα οποία ακολουθώ πιστά µέσα από τη δηµοσιογραφική µου πορεία. Ο σεβασµός προς τους θεσµούς ενός κράτους, είναι εκ των ουκ άνευ. Όταν οι εκπρόσωποι των θεσµών, για οποιουσδήποτε λόγους, διαχειρίζονται µια δηµόσια συζήτηση µε τρόπο που ίσως προσβάλλει προσωπικά ή επαγγελµατικά ένα δηµοσιογράφο, πάνω από όλα είναι να συγκροτείται η σκέψη, να επιδεικνύεται ψυχραιµία γιατί η ενηµέρωση του κοινού, είναι πιο σηµαντική από τυχόν ανάγκη προσωπικής άµυνας. Η δουλειά µας, ως δηµοσιογράφοι είναι να βάζουµε πάνω από όλα την υπεύθυνη, έγκαιρη, έγκυρη, αντικειµενική ενηµέρωση του πολίτη, ασκώντας διερευνητική δηµοσιογραφία. Έχω µεγάλη εµπιστοσύνη στην κρίση της κοινής γνώµης, ακούω τα µηνύµατά της για 22 χρόνια τώρα και αξιοποιώ το κάθε περιθώριο βελτίωσης. Ορισµένα πράγµατα είναι πιο σωστό να αφήνονται στην κρίση της κοινής γνώµης. Και µένω ως εδώ.

Πιστεύεις τελικά ότι οι δηµοσιογράφοι είναι τα εύκολα θύµατα των πολιτικών, όταν οι ίδιοι δεν έχουν άλλες δικαιολογίες να πουν;

Δεν θα το έθετα έτσι. Δεν είναι θέµα θύτη ή θύµατος. Η αυτοκριτική και κυρίως η αυτορρύθµιση ενός δηµοσιογράφου, ώστε να µην είναι «εξαρτώµενος» από τους πολιτικούς, είναι τα πλέον σηµαντικά διδάγµατα. Φυσικά αυτή η επιλογή, έχει κόστος. Το γεγονός ότι συνήθως, για διάφορους λόγους, το φταίξιµο πέφτει στα ΜΜΕ και είναι δεδοµένο. Όταν µιλάµε για ευθύνες όµως επαναλαµβάνω αυτό που είπα και «στον αέρα» ότι το µερίδιο, της όποιας ευθύνης και όποιο συµβάν, και µιλώ γενικά, είναι αναλογικά µεγαλύτερο ή µικρότερο. Αναλύοντας τις συνέπειες της κάθε ευθύνης, τότε αναδεικνύεται και το µέγεθος του µεριδίου. Από την άλλη, παγκοσµίως είναι άπειρα τα παραδείγµατα πώς η «εξουσία» των πολιτικών επιχειρεί χειραγώγηση της «τέταρτης εξουσίας» που είναι τα ΜΜΕ, αλλά και το πώς η «τέταρτη εξουσία» αξιοποιεί ή και κάποιες φορές εκµεταλλεύεται την «εξουσία» των πολιτικών. Το συµπέρασµα δεν είναι ούτε άσπρο ούτε µαύρο και το ζητούµενο είναι να υπάρχει µια υγιής σχέση και συνεργασία µεταξύ των δυο, µε στόχο το ευρύτερο δηµόσιο συµφέρον και την εξυπηρέτηση του πολίτη.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι ένας δηµοσιογράφος να κρατά τις ισορροπίες µεταξύ των καλεσµένων;

Όταν δεν είναι «πολιτικά» εξαρτώµενος, είναι πολύ εύκολο. Και παράλληλα έχοντας υπόψη το καλώς νοούµενο συµφέρον του απλού πολίτη, ώστε να ενηµερώνει µε ειλικρίνεια και υπευθυνότητα.
Αν και νωπό το θέµα των πυρκαγιών, βρίσκεσαι στο χώρο πολλά χρόνια.

Ποια ήταν η δυσκολότερη µέχρι σήµερα είδηση που έπρεπε να καλύψεις;

Η αεροπορική τραγωδία της Ήλιος. Χωρίς άλλα λόγια. Με πληγές που είναι ακόµα ανοιχτές.

Εκτός από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων βρίσκεσαι και στο Ράδιο Πρώτο, όπου και πάλι ασχολείσαι µε την ενηµέρωση. Ποιο από τα δύο µέσα θα έλεγες ότι σε γοητεύει περισσότερο;
Αναµφίβολα το ραδιόφωνο. Το Ράδιο Πρώτο και η καθηµερινή εκποµπή «Όλα στο φως», είναι το δηµοσιογραφικό µου λιµάνι. Η ελευθερία της έκφρασης, η αµεσότητα, η επαφή µε τους απλούς πολίτες, είναι για µένα ένα µεγάλο σχολείο.

Αλήθεια, θα µπορούσες να σκεφτείς ποτέ τη ζωή σου χωρίς τη δηµοσιογραφία;

Έχω έρθει αντιµέτωπη µε «τοίχους συµφερόντων» εντός κι εκτός δηµοσιογραφίας, νιώθοντας εντελώς αδύναµη να τους αντιµετωπίσω. Για να τους ανέβω, έπρεπε να γίνω ένα µε το σύστηµα. Αρνήθηκα. Όχι επειδή κατακρίνω άλλους που το έχουν πράξει, αλλά λόγω διαφορετικού τρόπου που βλέπω την επαγγελµατική ζωή στο χώρο της δηµοσιογραφίας κι ευρύτερα. Παρόλ’ αυτά θα µου ήταν πολύ δύσκολο να ζω χωρίς τη δηµοσιογραφία. Είµαι όµως άνθρωπος που προσαρµόζοµαι στα όποια νέα δεδοµένα εύκολα, γρήγορα και επιτυχώς. Αυτό άλλωστε είναι µέρος της εξέλιξης µας.

Ποια είναι τα σχέδια σου για τη νέα τηλεοπτική σεζόν ;

Είναι νωρίς ακόµα. Για τη ραδιοφωνική σεζόν, συνεχίζουµε ακάθεκτοι στο Ράδιο Πρώτο, µε την εκποµπή «Όλα στο φως», που αγκάλιασαν τουλάχιστον 120.000 ακροατές. Με αυτή την ευκαιρία τους ευχαριστώ όλους, έναν προς έναν και µία προς µία.

Κλείνοντας, ο σηµαντικότερος ρόλος της γυναίκας είναι αυτός της µητέρας. Ποια η σχέση σου µε τα παιδιά σου;

Ο Κωνσταντίνος και η Εύα, είναι το οξυγόνο µου, και η µεγαλύτερη µου έγνοια… ο δυσκολότερος ρόλος, η µεγαλύτερη µου αδυναµία. Δε θα µπορούσα όµως να συνδυάσω όλους αυτούς τους ρόλους επιτυχώς, αν δεν έφτιαχνα τη ζωή µου µε τον άνθρωπο µου, το Νίκο ο οποίος είναι βράχος. Από την αγάπη και τη στήριξη του Νίκου και των παιδιών µου, αντλώ όλη µου τη δύναµη. Μεγάλη δύναµη αντλώ και από τον πατέρα και τη µητέρα µου που είναι δίπλα µου. Και προσπαθώ να φανώ αντάξια αυτής της αγάπης, κάθε στιγµή, προς όλους, µε όποιο τρόπο µπορώ.

Πηγή: Περιοδικό "ΟΚ!", Ένθετο "I LOVE TV"