Μιμή Ντενίση: La vie est belle

Ένα σχεδόν χρόνο μετά το ατύχημά της και την αναβολή της πρεμιέρας του έργου Μαμά Πού Πας; με την Ολυμπία Δουκάκη, η Μιμή Ντενίση επιστρέφει στην Κεντρική Σκηνή του ΘΟΚ, πιο λαμπερή από ποτέ. Η μεγάλη πρωταγωνίστρια άφησε πίσω τις δύσκολες στιγμές που έζησε και μοιράστηκε με τη Madame Figaro τα μελλοντικά της σχέδια! Διάβασε τη συνέντευξη στην Βαρβάρα Γεωργιάδου.

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ, η Μιμή Ντενίση είναι από τις γυναίκες που διαθέτουν το star quality ακόμη και στα δύσκολα. Ένας σχεδόν χρόνος έχει περάσει από εκείνο το απόγευμα Παρασκευής, που τη συναντούσα μαζί με την Ολυμπία Δουκάκη στη Λευκωσία με αφορμή την κωμωδία Μαμά Πού Πας; από τον ΘΟΚ. Από τότε μεσολάβησαν πολλά. Ένα ατύχημα οδήγησε τη Μιμή Ντενίση στο χειρουργείο, την παράσταση σε αναβολή και την Ολυμπία Δουκάκη πίσω στην Αμερική. Στο ίδιο μέρος -με νέα δεδομένα- συνάντησα ξανά τη Μιμή Ντενίση λίγο πριν τη νέα πρεμιέρα του Μαμά Πού Πας; Όσο για την ίδια τη Μιμή, ξέρει πολύ καλά πού πηγαίνει. Προς το παρόν ετοιμάζεται να απογειώσει την κωμωδία του Andrew Bergman και να περάσει τα Χριστούγεννα στην Κύπρο μαζί με την οικογένειά της.
ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΟ. Καταρχήν εγώ αγάπησα την Κύπρο. Νιώθω σαν να είναι το δεύτερό μου σπίτι. Δεν μου κάνει την εντύπωση του ξένου που είχα πέρσι. Τώρα ξέρω, έχω τους φίλους μου και τα μέρη που πηγαίνω. Και το θέατρο το έχω συνηθίσει. Αισθάνομαι πάρα πολύ καλά εδώ.
ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ, με το ατύχημα αλλά εάν ήμουν στην Ελλάδα και μου είχε συμβεί αυτό, θα είχα πέσει σε πολύ μεγάλη κατάθλιψη. Εδώ το πέρασα πιο ελαφρά. Δεν σταμάτησα καμία δραστηριότητα. Μέχρι και στα βραβεία της Madame Figaro βγήκα με το Π στη σκηνή. Όλοι μου είπαν 'είσαι πολύ τολμηρή πώς το έκανες αυτό;'. Θεωρώ όμως, πως ο άνθρωπος ό,τι και αν του συμβαίνει δεν πρέπει σταματά τη δραστηριότητά του, ούτε να παριστάνει κάτι άλλο.
ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΟΥ δεν στέκομαι στα δυσάρεστα. Τα αντιμετωπίζω αμέσως, αλλά δεν κολλώ εκεί. Καλά, εκείνες τις ημέρες δεν είχα καταλάβει ότι χτύπησα και τόσο σοβαρά. Πήγα στην κλινική και έλεγα πότε θα αρχίσει η πρόβα. Και όταν βγήκα από το νοσοκομείο άρχισα να γράφω ένα έργο και να κάνω μία μετάφραση, ενώ συνέχισα να πηγαίνω με την Ολυμπία στα διάφορα μέρη. Πιο πολύ το συνειδητοποίησα στην Αθήνα, όταν είδα ότι χρειάστηκε πολύς καιρός για φυσιοθεραπείες.
ΜΑΜΑ ΠΟΥ ΠΑΣ; Κάνουμε πρεμιέρα στις 14 Δεκεμβρίου και βέβαια έχω την ευκαιρία να παίζω με πολύ μεγάλους ηθοποιούς του κρατικού θεάτρου. Η Αννίτα Σαντοριναίου που θα παίξει το ρόλο της Ολυμπίας είναι μία μεγάλη πρωταγωνίστρια, όπως βέβαια και ο Ανδρέας Τσουρής, ο Βαρνάβας Κυριαζής, η Έλενα Παπαδοπούλου και ο Ντίνος Λύρας. Είναι ένας θίασος πρώτης γραμμής.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΚΩΜΩΔΙΑ. Ο θεατής και γελά και ψυχαγωγείται. Εκτός του ότι γελάς και ξεκαρδίζεσαι, φεύγοντας από την παράσταση σού μένει κάτι, γιατί το έργο είναι και πολύ διδακτικό.
ΤΟ ΣΥΝ ΤΗΣ ΦΕΤΙΝΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ είναι το Νέο Θέατρο του ΘΟΚ. Μας λείπει η Ολυμπία, αλλά γνώρισα άλλους ηθοποιούς πολύ σημαντικούς και βεβαίως θα παίξουμε σε ένα πολύ καλό θέατρο. Είναι ένα κόσμημα για την Κύπρο.
ΟΙ ΔΕΣΜΟΙ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ακόμη πιο ισχυροί και με τη Σχολή Υποκριτικής που φτιάξαμε σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Άλλο ένα όνειρό μου αρχίζει να πραγματοποιείται. Βλέποντας τη ζωή στην Κύπρο διαπίστωσα ότι υπάρχει πολύ ταλέντο και διάθεση από τα νέα παιδιά για νέους ορίζοντες. Υπάρχουν ανεκμετάλλευτα ταλέντα σε όλους τους τομείς, από τη σκηνογραφία και τη μόδα, μέχρι την αισθητική και την υποκριτική.
ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ είναι τους ανθρώπους που εκπαιδεύουμε να τους βάζουμε κατευθεία στη δουλειά. Όχι απλώς να περνάνε από μία μάθηση, που δεν καταλήγει πουθενά. Και έτσι ξεκινήσαμε φέτος μία σειρά από πολλά σεμινάρια στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Έχουμε ήδη αρκετά παιδιά, ενώ έχω βάλει και πολλά σεμινάρια που μπορεί να τα παρακολουθήσει οποιοσδήποτε. Όχι μόνο αυτοί που θέλουν να γίνουν ηθοποιοί, αλλά και όσοι θέλουν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους.
ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΘΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ.  Λέγεται η Πηνελόπη Δέλτα Συναντά το Μάγκα και θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο στη Θεσσαλονίκη και στο Ίδρυμα Κακογιάννη στην Αθήνα. Mαζί μου οι Φ. Σοφιανός, Δ. Μακαλιάς, Α. Παντελάκη και μία ομάδα νέων ηθοποιών. Δέκα παιδιά που έχουν μόλις τελειώσει τη Σχολή και που κάνουν τα πρώτα τους βήματα σε ένα πολύ ωραίο έργο και σε πολύ ωραία θέατρα.
ΤΟΝ ΜΑΪΟ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝΑΜΕΡΙΚΗ. Ετοιμάζουμε με την Ολυμπία ένα πολύ σημαντικό έργο. Αφορά την ωραία εποχή της Σμύρνης, μέχρι την καταστροφή από ένα βιβλίο αμερικάνικο που μου είχε φέρει. Έχω ήδη κάνει το στόρι, γιατί προορίζεται για την αμερικάνικη τηλεόραση και στη συνέχεια ελπίζουμε να το κάνουμε και στο θέατρο μαζί.
ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΗ και προχωρώ μπροστά παρά την κρίση. Δεν μπορεί να αλλάξουμε ούτε τα πιστεύω μας ούτε αυτά που θέλουμε να κάνουμε. Δεν μπορώ τη μιζέρια. Εγώ κάνω την προσπάθειά μου και βάζω μπροστά κάτι που πιστεύω πολύ. Μία καινούργια σχολή στην Κύπρο που με ευχαριστεί και μία καινούργια παράσταση. Αυτό είναι ζωή. Και αν χάσω κάποια χρήματα, εντάξει δεν θα ψωνίσουμε τα επόμενα δύο χρόνια. Το να μείνεις όμως, να λιμνάζεις και να λες χάλια πάει η Ελλάδα και η Κύπρος, ε κάποια στιγμή θα ξεπεραστεί και αυτό. Δεν θα χαθούμε. Δεν πιστεύω ότι θα μας φάνε δέκα Γερμανοί.

ΤΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΗΣ ΜΙΜΗΣ ΝΤΕΝΙΣΗ
ΑΝ Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΗΤΑΝ ΒΙΒΛΙΟ, ΤΙ ΕΚΤΑΣΗ ΘΑ ΕΙΧΕ; Σαν το Όσα Παίρνει ο Άνεμος θα ήταν. (γέλια) Είναι πολύ γεμάτη η καριέρα μου. Αν σκεφτείς ότι στα τριάντα χρόνια που δουλεύω, έχω κάνει είκοσι πέντε σειρές, πάνω από σαράντα πέντε θεατρικά, γύρω στις ογδόντα πέντε μεταφράσεις και διασκευές, δύο τρία έργα δικά μου, είναι πολλή η δουλειά. Νομίζω πως έχω κάνει όλων των ειδών τα πράγματα.
ΑΝ Η ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΗΤΑΝ ΠΙΝΑΚΑΣ, ΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ; Ίσως ένας πίνακας του Ματίς που έχει πολύ ωραία και έντονα χρώματα. Σίγουρα δεν θα ήταν ένας πίνακας μοντέρνας τέχνης. Η μοντέρνα τέχνη μου αρέσει για να τη θαυμάζω για πέντε λεπτά. Μου αρέσουν τα πιο γήινα, τα πιο ζεστά πράγματα. 
ΑΝ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΗΤΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ; Είμαι πάρα πολύ της μουσικής. Δηλαδή μπορεί να με εκφράζει από ένα τραγούδι του Κραουνάκη και της Πρωτοψάλτη μέχρι τη Νόρμα.
ΑΝ Η ΑΓΑΠΗ ΗΤΑΝ ΠΟΙΗΣΗ, ΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ;  Ο πιο ερωτικός ποιητής στην καρδιά μου είναι ο Καβάφης. Από πολύ σύγχρονους, το βάθος των συναισθημάτων, το πιάνει η Κική Δημουλά. Η αγάπη είναι πάνω από όλα. Τα εμπεριέχει όλα. Ακόμη και το μίσος. Όλα είναι μες την αγάπη.
ΑΝ Η ΣΧΕΣΗ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΙΤΙΝΑ ΗΤΑΝ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ, ΠΟΙΟ ΘΑ ΗΤΑΝ; Μάλλον το Άννυ. Ένα παιδάκι με προσωπικότητα που τα καταφέρνει από το να βρίσκεται μόνο του στον κόσμο, μέχρι τον Πρόεδρο της Αμερικής. Σε αυτή τη φάση βρίσκεται τώρα η Μαριτίνα. Τέτοιο παιδί είναι άλλωστε.
ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΜΕΣΑ, ΠΟΙΑ ΘΑ ΗΤΑΝ;  Θα ήταν μία ευχή για την Ελλάδα και την Κύπρο. Να βρούμε ξανά την αισιοδοξία και να ονειρευτούμε όλοι μας. Να μην πέσουν οι χώρες μας, σε μία καθημερινότητα που θυμίζει τούνελ.
ΑΝ ΓΥΡΝΟΥΣΑΤΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΙΣΩ, ΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΕΙΧΑΤΕ ΚΑΝΕΙ;
Δεν θα ήθελα να είμαι τόσο ευγενική, όσο υπήρξα πάρα πολλές φορές.
ΑΝ Η ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ ΦΑΓΗΤΟ, ΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ;  Θα ήταν ένα φαγητό σε πολύ μικρή μερίδα, που πρέπει να το τρως σιγά-σιγά και να μην υπερβάλλεις.

Η Φωτογράφηση έγινε στο Καφενείο Χαράτσι, στην παλιά Λευκωσια.