Η πρώτη συνέντευξη της Μίνας Αρναούτη

\"Ο πόνος μου είναι βουβός\"

Η Μίνα Αρναούτη επέβαινε στο τζιπ, όπου στοίχισε τη ζωή του Παντελή Παντελίδη στις 18 Φεβρουαρίου και εκ τότε άλλαξε η ζωή της. 5 μήνες παρέμεινε στο νοσοκομείο, κάνοντας το ένα χειρουργείο μετά το άλλο και φθάνοντας να κυκλοφορεί με αναπηρικό καρότσι και σιγά σιγά σήμερα με πατερίτσες. Η 30χρονη βρίσκεται πια στη Μυτιλήνη μαζί με την μητέρα της και καθημερινά κάνει φυσιοθεραπείες.

"Τι θα έπρεπε να κάνω για να σεβαστούν το Γολγοθά μου, να βγαίνω στα κανάλια κλαίγοντας και φωνάζοντας;... Ο πόνος μου είναι βουβός" τονίζει στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα".

"Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος. Η ζωή μου διαλύθηκε κυριολεκτικά. Γύρισα πίσω στη Μυτιλήνη απ' όπου είχα φύγει γεμάτη όνειρα... Δούλευα, ήμουν ανεξάρτητη και τώρα όπως βλέπετε δεν μπορώ. Είχα τα χρήματά μου, τους φίλους μου, τη ζωή μου και ονειρευόμουν. Και σήμερα κάνω όνειρα. Δεν το βάζω κάτω, αλλά οι σκέψεις μου είναι στο στάδιο της αποθεραπείας. Κάθε μέρα επί δυο ώρες κάνω φυσιοθεραπείες. Είναι δύσκολο όταν έχεις τραυματίσει χέρι και πόδι".
Και τόνισε: "Έχω τη στήριξη της μητέρας μου. Μένω μαζί της, δουλεύει για εμένα και εγώ προσπαθώ να επουλώσω τις πληγές μου... Το σώμα μου είναι γεμάτο ουλές και πρέπει να κάνω και άλλα χειρουργεία για να κλείσουν. Ίσως χρειαστεί να κάνω ακόμη ένα χειρουργείο στο χέρι. Αυτή τη στιγμή θέλω να ηρεμήσω ψυχολογικά. Είναι επώδυνη διαδικασία. Προσπαθώ να ξεπεράσω την εικόνα μου στο νοσοκομείο, γιατί αυτό έχω ανάγκη"!

Για την περίοδο που ήταν στο νοσοκομείο είπε: “Όταν με έβαλαν στο χειρουργείο άρχισε ο Γολγοθάς μου. Το ένα χειρουργείο ακολούθησε το άλλο, ενώ στο πλευρό μου ήταν και είναι πάντα η μητέρα μου... Ένα μήνα περίπου μετά το δυστύχημα και ενώ βρισκόμουν ακόμη στην Εντατική, ήρθε ο Τριαντάφυλλος, ο αδελφός του Παντελή, ο οποίος γνώριζε ότι καθόμουν στο πίσω κάθισμα, αλλά όχι από ποια πλευρά, ρωτώντας να μάθει που είχα τραυματιστεί, όπως επίσης για το συμβάν και την υγεία μου. Αυτό ήταν. Μια φορά μόνο και ποτέ ξανά”.