Πώς να αντιμετωπίσεις τους κιρσούς

Καταπολέμησέ τους σήμερα με την βοήθεια του ειδικού.

Οι κιρσοί-φλεβική ανεπάρκεια, αποτελεί νόσο που απασχολεί μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και μπορεί να προκαλέσει σημαντική νοσηρότητα. Μελέτες από τη διεθνή βιβλιογραφία που αναφέρονται στη φλεβική ανεπάρκεια, ανεβάζουν το ποσοστό των ασθενών έως και 40% στις γυναίκες και 20% στους άνδρες. Οι περισσότεροι συμπτωματικοί ασθενείς παρουσιάζουν συμπτώματα όπως πόνο, βάρος, κάψιμο, κράμπες, οίδημα (πρήξιμο), κνησμό, τα οποία συνήθως επιδεινώνονται μετά από μακρά καθιστική θέση, με τη ζέστη (ειδικά στις αρχές του καλοκαιριού) και με την εγκυμοσύνη, ενώ στα πόδια τους εμφανίζονται κιρσοί και ευρυαγγείες. Η φλεβική ανεπάρκεια είναι εξελικτική νόσος και η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της ανακουφίζει τον ασθενή.
Οι φλέβες αποτελούν τμήμα του δικτύου των αιμοφόρων αγγείων του σώματος και ειδικά οι φλέβες των άκρων είναι επιφορτισμένες με την μεταφορά του αίματος πίσω στην καρδιά, αντισταθμίζοντας τη δύναμη της βαρύτητας στο έργο τους. Γι’ αυτό τον λόγο, το φλεβικό δίκτυο των κάτω άκρων υποστηρίζεται από τις μυϊκές του ομάδες, που λειτουργούν ως αντλία και από τις βαλβίδες που παρεμποδίζουν την παλινδρόμηση του αίματος.

Το φλεβικό δίκτυο των κάτω άκρων αποτελείται από το επιπολής (επιφανειακό) και το εν τω βάθει φλεβικό σύστημα. Η φλεβική ανεπάρκεια είναι ορατή στο επιπολής φλεβικό δίκτυο, το οποίο πάσχει συχνότερα και μπορεί να παρουσιαστεί με τις εξής παθολογικές οντότητες:
1. Κιρσούς, ευρυαγγείες, οι όποιοι είναι ανεπαρκούντα διευρυμένα τμήματα των φλεβών με ελικοειδή πορεία.
2. Επιπολής Θρομβοφλεβίτιδα, δηλαδή θρόμβωση σε φλέβες του επιπολής φλεβικού δικτύου, όπου το τοίχωμα της φλέβας γίνεται σκληρό και φλεγμαίνει, ενώ το υπερκείμενο δέρμα γίνεται ζεστό, κόκκινο, οιδηματώδες και επώδυνο.
3. Αποχρωματισμός του δέρματος, έκζεμα, λιποδερματοσκλύρηνση και φλεβικά έλκη, τα οποία αφορούν ασθενείς με προχωρημένα στάδια φλεβικής ανεπάρκειας. 
Η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια είναι μια πολυπαραγοντική νόσος, για την οποία ενοχοποιούνται διάφοροι παράγοντες για τη δημιουργία και την εξέλιξη της, όπως η κληρονομικότητα, η παχυσαρκία, η έλλειψη άσκησης, η παρατεταμένη ορθοστασία και ακινητοποίηση, οι ορμονικές αλλαγές (εγκυμοσύνη, αντισυλληπτικά, θεραπείες υποκατάστασης), η ηλικία, το ιστορικό φλεβικής θρόμβωσης, η συγγενής (εκ γενετής) έλλειψη φλεβικών βαλβίδων κ.α.
Η διάγνωση της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας γίνεται από τον ειδικό ιατρό, με κύριο μέσο επιβεβαίωσης της νόσου και της χαρτογράφησης των φλεβών, να είναι το υπερηχοτομογράφημα (coloured Duplex).
Η θεραπεία της χρόνιας φλεβικής νόσου ανάλογα με τη βαρύτητα της και τη συμπτωματολογία του ασθενούς περιλαμβάνει διάφορες μεθόδους αντιμετώπισης. Σε μεγάλο ποσοστό οι κιρσοί θεραπεύονται για αισθητικούς λόγους.

Οι κύριοι μέθοδοι αντιμετώπισης είναι οι εξής:
1. Θεραπεία συμπίεσης με τη χρήση ελαστικών καλτσών διαβαθμισμένης συμπίεσης.
2. Χειρουργική εξαίρεση των νοσούντων φλεβών.  Το κλασσικό χειρουργείο της απολίνωσης και εξαίρεσης των νοσούντων φλεβών (αποτελούσε την κύρια μέθοδο).
3. Η ενδοφλεβική θεραπεία με LASER, η οποία είναι αιτιολογική μέθοδος αντιμετώπισης, έχει άριστα κλινικά αποτελέσματα και παρέχει σημαντικά πλεονεκτήματα στον ασθενή.
4. Η θεραπεία με ραδιοκύματα όπου με τη χρήση ραδιοκυμάτων  καταστρέφονται οι  νοσούντες φλέβες.
5. Σκληροθεραπεία, όπου με τη χρήση χημικών ουσιών εντός της φλέβας καταστρέφονται επίσης οι φλέβες.

Η ενδοφλεβική σύγκλειση της φλέβας με χρήση LASER (EVLA) αποτελεί μέθοδο των τελευταίων 10-15 ετών, ενώ στις ΗΠΑ περίπου τα 2/3 των επεμβάσεων πραγματοποιούνται με αυτήν την μέθοδο. Με τα νέα μηχανήματα, η μέθοδος έχει γίνει εξαιρετικά ασφαλής, ανώδυνη και με εξαιρετικά αποτελέσματα. Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου αφορούν στη χρήση τοπικής αναισθησίας, την αποφυγή τομών, με την σχεδόν άμεση επιστροφή του ασθενούς στο σπίτι, στον πολύ μικρό χρόνο αποθεραπείας, καθώς και στα εξαιρετικά κλινικά αποτελέσματα της.
Η φαρμακευτική θεραπεία όσον αφορά στη φλεβική ανεπάρκεια είναι κυρίως επικουρική της χειρουργικής ή χρησιμοποιείται για να ανακουφίσει από τη συμπτωματολογία τους ασθενείς όταν αυτή είναι σε έξαρση, κυρίως κατά τους ζεστούς μήνες και μπορεί να χορηγηθεί για διαστήματα 2-3 μηνών.  Αφορά κυρίως φυσικά ή χημικά σκευάσματα, τα οποία ανήκουν στην κατηγορία των φλαβονοειδών και τα οποία αυξάνουν τον φλεβικό τόνο και μειώνουν τη φλεβική χωρητικότητα, ενεργοποιούν τη λεμφική παροχέτευση και τέλος μειώνουν τη φλεγμονή, αναστέλλοντας την ενεργοποίηση και προσκόλληση των λευκοκυττάρων. 

Συμπερασματικά, η φλεβική ανεπάρκεια αποτελεί νόσο που ταλαιπωρεί μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Χρειάζεται να γίνει η ορθή διάγνωση από τον ειδικό γιατρό και ακολούθως ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου να αντιμετωπιστεί κατάλληλα, ούτως ώστε να ανακουφισθούν οι ασθενείς από τα συμπτώματα τους ή να δοθεί οριστική λύση στα προβλήματα τους.