Υπάρχει επιστημονικός λόγος
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Illinois διεξήγαγαν μία έρευνα στην οποία συμμετείχαν 376 ζευγάρια ηλικίας 20-30 ετών για ένα διάστημα εννέα μηνών, όπου εστίασαν στην παράμετρο της δέσμευσης με σκοπό να οδηγήσει στο γάμο.
Από την έρευνα κατέληξαν σε τέσσερα μοτίβα δέσμευσης, τα οποία αντιστοιχούν σε διαφορετικές πιθανότητες να καταλήξει η σχέση σε γάμο:
Δραματική σχέση: (34% του δείγματος) Σε αυτήν την περίπτωση η σχέση έχει και τα πάνω της και τα κάτω της αρκετές φορές και το ζευγάρι μένει για αρκετά χρονικά διαστήματα χώρια. Σε αυτήν την περίπτωση το φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον δεν στηρίζει ιδιαίτερα το ζευγάρι και τη σχέση.
Σχέση που εστιάζει στο σύντροφο: (30% του δείγματος) Σε αυτή τη σχέση, ο σύντροφος αποτελεί προτεραιότητα σε σχέση με όλες τις άλλες παραμέτρους της ζωής, αν και παρατηρούνται πότε-πότε αλλαγές ανάλογα με το πόσο χρόνο περνούν μαζί οι δύο σύντροφοι.
Κοινωνικά δραστήρια σχέση: (19% του δείγματος) Σε αυτού του είδους τη σχέση επηρεάζεται συχνά από το φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον.
Σχέση με διαπληκτισμούς: (12% του δείγματος) Είναι μία σχέση που χαρακτηρίζεται από διαφωνίες και αντιθέσεις, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν έντονες αλλαγές όπως στην πρώτη περίπτωση.