Έφη Σπύρου: Μιλάει για το ταξίδι της στον κόσµο της τέχνης

Τι λέει για το σύντροφό της και τη νέα της αγάπη

Tην Έφη Σπύρου τη γνωρίσαμε πριν από πολλά χρόνια, όταν ακόµη µεσουρανούσε στο χώρο της µόδας. Τότε που γνώρισε την επιτυχία στην πασαρέλα και άφησε το δικό της στίγµα. Σήµερα αρκετά χρόνια µετά, έχει να θυµάται µόνο τα θετικά που της χάρισε η επιτυχία της αυτή και να προσβλέπει στο µέλλον ως µια επιτυχηµένη εικαστικός. Διαβάστε την αποκαλυπτική της συνέντευξη στο περιοδικό "ΟΚ!"

Τι σηµαίνει για σένα η τέχνη σου;
Ένας τρόπος ζωής που άλλοτε µε δοκιµάζει και άλλοτε µε εκπλήσσει ευχάριστα. H πνευµατική και συναισθηµατική τροφοδότησή µου. Η διέξοδός µου από τη βαρετή πραγµατικότητα!

Όταν δηµιουργείς έχεις ανάµεικτα συναισθήµατα;
Κάθε έργο µου προϋποθέτει µία µεγάλη και πολλές φορές επίπονη διαδικασία. Σκέψη, έρευνα, σηµειώσεις, σχέδια, πειραµατισµούς µε υλικά, επιτυχίες και αποτυχίες, συµβάντα… Όλα αυτά µε φέρνουν αντιµέτωπη µε µία εναλλαγή συναισθηµάτων. Από τη χαρά στην απογοήτευση, στην ικανοποίηση, στην ανυποµονησία, στον φόβο, στο θυµό, στη δύναµη, στη χαρά… συναισθήµατα που εκρήγνυνται σε όλες τις κατευθύνσεις καµιά φορά ταυτόχρονα.

Ήταν όνειρο ζωής να ακολουθήσεις τη µεγάλη σου αγάπη, την τέχνη;
Διαπιστώνω µετά από πολλά χρόνια ότι όντως ήταν… από παιδί άλλωστε ζωγράφιζα!

Ποια υλικά χρησιµοποιείς στα έργα σου;
Για τα τρισδιάστατά µου έργα είχα ξεκινήσει να χρησιµοποιώ χυτά υλικά όπως ρητίνες, κερί, λάστιχο και άλλα. Δηµιουργούσα τα προπλάσµατα µε πηλό και στη συνέχεια µε βάση το µήνυµα που θα ήθελα να µεταφέρω επέλεγα το σωστό υλικό. Αργότερα δοκίµασα σίδερο, ξύλο, πιο πρόσφατα µάρµαρο και χαλκό όπως επίσης βιοµηχανικά υλικά από το εµπόριο όπως λάτεξ, PVC και άλλα. Για τα σχέδιά µου χρησιµοποιώ µολύβι.

Τι είναι αυτό που σε εµπνέει;
Το καθετί καθηµερινό και ασήµαντο, κουβέντες µικρές από φίλους ή ανθρώπους που βρίσκονται στη ζωή µου για λίγο και µετά χάνονται. Επίσης η λογοτεχνία και η ποίηση ήταν πάντα πιστοί µου σύντροφοι. Η κβαντική φυσική όµως ήταν για µένα πραγµατική αποκάλυψη!

Πότε ανακάλυψες ότι είσαι φύση καλλιτεχνική;
Νοµίζω ότι η ανακάλυψη-αποκάλυψη µίας ευγενούς τρέλας όπως αυτή ενός καλλιτέχνη έρχεται και σε βρίσκει σιγά σιγά. Όπως είπα και πριν δεν θυµάµαι να κάνω κάτι άλλο στα παιδικά και εφηβικά µου χρόνια από το να ζωγραφίζω και να γράφω, ποίηση ή µικρά διηγήµατα. Μπαίνοντας βέβαια στο χώρο της µόδας και του θεάµατος κάπως αφέθηκα στη βοµβαρδιστική ροή των ευκαιριών που εµφανίζονταν µπροστά µου. Παρόλα αυτά κάθε φορά που ένιωθα κουρασµένη έπαιρνα ό,τι έβρισκα (χαρτί, χαρτοπετσέτες, µολύβι, στυλό) και σχεδίαζα. Μέσα από τα ταξίδια µου επίσης µου δινόταν η ευκαιρία να παραστώ σε µεγάλα καλλιτεχνικά γεγονότα πράγµα που µου έδινε πολλά ερεθίσµατα για δηµιουργία!

Υπάρχει κάποια περίοδος στη ζωή σου που διαδραµάτισε καθοριστικό ρόλο στην πορεία σου έως καλλιτέχνης;
Δεν µε απασχόλησε ποτέ η έννοια "καριέρα" ούτε στο παρελθόν -στην πορεία µου ως µοντέλο-δηµόσιο πρόσωπο ούτε τώρα ως εικαστικός. Η πορεία µου ως καλλιτέχνης µέρα µε την ηµέρα µου αποκαλύπτει καινούργιους δρόµους και διαδροµές. Το ίδιο έδειξε για µένα και η επιτυχία µου στο χώρο της µόδας. Όταν είσαι µέσα σε ένα ταξίδι δεν γίνεσαι θεατής του (ή τουλάχιστον όχι συχνά). Προσπαθείς να το ζήσεις όσο καλύτερα και πιο ουσιαστικά µπορείς. Αυτό φέρνει καινούργια πράγµατα και ευκαιρίες που δεν µπορείς ούτε στα όνειρά σου να φανταστείς. Ποιος θα το φανταζόταν άλλωστε ότι µόλις στα 18 µου χρόνια θα µπορούσα να βρεθώ από την επαρχία της Κύπρου στο Λας Βέγκας, στη Νέα Υόρκη ή το Παρίσι στα καλύτερα ντεφιλέ υψηλής ραπτικής; Σήµερα έχω πείσµα και βαθιά πίστη για τη µεγάλη µου αγάπη την τέχνη και είµαι βέβαιη ότι το ταξίδι µόλις έχει αρχίσει!

Ποια έργα σου θεωρείς σηµαντικά;
Όλα! Τα πιο µικρά, τα πιο ξεχασµένα, αυτά που χάθηκαν στις µετακοµίσεις µου από εργαστήριο σε εργαστήριο, αυτά που βρήκαν άλλο σπίτι, αυτά που εξέθεσα σε µεγάλες ή µικρές διοργανώσεις, Ιδρύµατα ή σε χώρους τέχνης και αυτά που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ και είναι σε αναµονή.

Πώς θέλεις να σε θυµάται ο κόσµος έως ένα πετυχηµένο µοντέλο ή ως εικαστικό;
Θα ήθελα να µε θυµάται ο καθένας που µε έχει συναντήσει, για αυτά που έκανα και για αυτά που αντιλήφθηκε ότι θα είχα κάνει εάν είχα τη δυνατότητα. Τελικά τα έργα του καθενός από εµάς είναι αυτά που τον καθορίζουν και αφήνουν κάπου ένα µικρό ίχνος για να ανακαλυφθεί από τους άλλους.

Θεωρείς ότι είναι έµφυτο το ταλέντο σου;
Στο DNA βρίσκονται όλα! Το θέµα είναι τι θα κάνεις εσύ µε αυτό. Αν θα του ξυπνήσεις κάθε του σηµείο-κλειδί ή θα το αφήσεις να κοιµάται για πάντα.

Μετά την Κύπρο θα παρουσιάσεις κάπου αλλού την έκθεσή σου;
Πιθανόν… ετοιµάζω άλλα δύο µεγάλα έργα αυτή την περίοδο για την επόµενη χρονιά και η διαδροµή θα δείξει…

Ειδικεύεσαι περισσότερο στη γλυπτική;
Ναι, κατασκευάζω κυρίως τρισδιάστατα έργα!

Είσαι αυτοδηµιούργητη;
Είµαι φιλο-δηµιούργητη… (Γελάει). Οι φίλοι και οι άνθρωποι που πίστεψαν ή όχι σε µένα δηµιούργησαν αυτό που είµαι σήµερα! Είµαι µια "πληθυντική ενικότητα"…

Ποιες αναµνήσεις έχεις από το χώρο του µοντελιγκ;
Μνήµες πολύ έντονες, λαµπερές, γεµάτες φως, ενθουσιασµό, συγκινήσεις, γέλιο… όλα σε απίστευτα γρήγορους ρυθµούς.

Ποια είναι σήµερα η σχέση σου µε τη µόδα;
Πάντα η σχέση µου µε τη µόδα ήταν φιλική χωρίς να γίνεται εµµονική. Έτσι παραµένει και σήµερα…

Σου λείπει καθόλου ο χώρος του µόντελιγκ;
Νοσταλγώ κάποιες φορές τους πολύ γρήγορους ρυθµούς και την αδρεναλίνη που νιώθει κανείς όταν λαµβάνει µέρος σε έναν υπέροχο αγώνα.

Γιατί δεν ασχολείσαι πλέον µε την πασαρέλα;
Όταν κλείνει ή κλείνεις από µόνος σου έναν κύκλο για να γλυτώσεις από την επανάληψη και την αµβλύτητα, υπάρχει µία στιγµή (σιωπής, παύσης) όπου ανοίγεσαι πάλι στον κόσµο και εκεί σε αυτή την καίρια στιγµή βάζεις ένα καινούργιο σηµείο εκκίνησης µιας άλλης διαδροµής. Αυτή η νέα διαδροµή µπορεί θα είναι πιο µαγική, πιο µεγάλη από την προηγούµενη!

Μετάνιωσες καθόλου που ασχολήθηκες µε το χώρο της µόδας σε µικρότερη ηλικία ενώ µπορούσες να επικεντρωθείς στον καλλιτεχνικό χώρο;
Δεν µετανιώνω για καµία µου επιλογή απέναντι σε µια τύχη (και όπως την ονοµάζει η µαµά µου 'Ένα παραµύθι') που µου χαρίστηκε τόσο απλόχερα. Μεγάλωσα σε µία πολύ µικρή, παραδοσιακή κοινωνία που εάν δεν µου δινόταν η ευκαιρία να πετάξω τόσο νέα και τόσο µακριά, υπήρχε µεγάλος κίνδυνος να χαθώ εντελώς…

Όσον αφορά στην προσωπική σου ζωή αυτή την περίοδο είσαι µόνη;
Εδώ και πολλά χρόνια µένω µε τον αγαπηµένο µου σε έναν ευλογηµένο τόπο (κυριολεκτικά πέντε βήµατα από την Ακρόπολη).

Κρατάς σαν επτασφράγιστο µυστικό την προσωπική σου ζωή;
Την προστατεύω.

Τι είναι αυτό που σε ενοχλεί περισσότερο όταν ακούς οποιοδήποτε σχόλιο για το άτοµο σου;
Πόσο εύκολα γινόµαστε κριτές των άλλων, όταν έχουµε χάσει το σώµα µας και εκθέτουµε µόνον ένα πρόσωπο που πολλές φορές δεν µας ανήκει.