Γιάννης Μπέζος: Για πρώτη φορά στη σκηνή με την κόρη του

O Γιάννης Μπέζος, παρόλο που είναι συνηθισμένος στις μεγάλες σκηνές, επιλέγει αυτή τη φορά το ατμοσφαιρικό «Νέο Ελληνικό Θέατρο» του Γιώργου Αρμένη, για να παρουσιάσει από τις 30 Ιανουαρίου την «Αντιγόνη» του Ζαν Ανουίγ.

Κρατώντας το ρόλου του παραγωγού, του σκηνοθέτη αλλά και του «Κρέοντα», εμπιστεύεται το ρόλο της «Αντιγόνης» στην κόρη του, Ηρώ. Λίγο πριν την πρεμιέρα, το περιοδικό "Hello" τον συναντήσε και προσπαθήσε να αποκωδικοποιήσει όλα όσα έχει στο μυαλό του για τη συγκεκριμένη «Αντιγόνη».

Γιατί επιλέξατε μια μικρότερη σκηνή φέτος;
Το συγκεκριμένο έργο θα είχε ενδιαφέρον να παρουσιαστεί σε ένα μικρότερο θέατρο. Όχι υπερβολικά μικρό, όπως κάποιοι υπόγειοι χώροι που αξιοποιούνται τώρα τελευταία, αλλά μια σκηνή 140 θέσεων, πιο ατμοσφαιρική. Δεν μπορούσα να φανταστώ το συγκεκριμένο έργο σε μια μεγάλη σάλα.

Στην «Αντιγόνη» του Ανουίγ τηρείται ο μύθος της Αντιγόνης που θάβει το νεκρό αδερφό της παρά τις ισχύουσες απαγορεύσεις;
Ναι, αυτή είναι η καρδιά του έργου. Υπάρχει μια τεράστια σκηνή ανάμεσα στον Κρέοντα και την Αντιγόνη, όπου εκεί βλέπουμε πως και ο Κρέοντας είναι ένα τραγικό πρόσωπο. Δεν είναι ο τύραννος, όπως παρουσιάζεται στην αρχαία τραγωδία. Δεν είναι ο δεσποτικός άνθρωπος του Σοφοκλή. Έχει κάνει τους συμβιβασμούς του, έχει κι αυτός τις ευαισθησίες του. Επειδή πρέπει κάποιος να μείνει και να κυβερνήσει, για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, είναι υποχρεωμένος κι εκείνος να πληρώνει, ζώντας σε αυτή την κοινωνία των συμβιβασμών. Από την άλλη, η Αντιγόνη το πληρώνει με το θάνατό της.

Ο Κρέοντας, σε σχέση με τον σοφόκλειο μύθο, ίσως και να μας είναι πιο συμπαθής;
Είναι πολύ συμπαθής. Θα σας έλεγα ότι υπάρχει ο κίνδυνος να είναι πιο συμπαθής κι από την Αντιγόνη. Είναι συμβιβασμένος, και άνθρωπος με ευαισθησίες ο Κρέων. Είναι εμφανές ότι δεν μπορείς στη ζωή να θέλεις τα πάντα, αυτήν τη στιγμή. Δεν μπορεί να γίνει και γι’ αυτό υπάρχει για την Αντιγόνη η ποινή του θανάτου. Και ο θάνατος έχει συμβολική σημασία, καθώς δεν μπορεί να ζήσει σε μια τέτοια κοινωνία ένας άνθρωπος όπως η Αντιγόνη.

Η Ηρώ ήταν η πρώτη σας επιλογή;

Όχι. Είναι πολλά χρόνια που ήθελα να ανεβάσω το έργο και δεν είχα στο μυαλό μου την Ηρώ. Αλλά, όταν το ξαναδιάβασα και προσπάθησα να κάνω τη διανομή, σκέφτηκα, γιατί όχι; Πέρα των ικανοτήτων της, που θεωρώ δεδομένες -όχι μόνο στην κόρη μου, αλλά σε πολλές συναδέλφους της-, η Ηρώ συνδυάζει μια δύναμη με μια παιδικότητα, η οποία είναι απαραίτητη για το ρόλο. Σκεπτόμενος αυτό ακριβώς και ότι μπορεί να τα καταφέρει, της το ζήτησα. Μετά από καιρό, μου είπε ότι θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε, καθώς -για ευνόητους λόγους- είχε αντιρρήσεις. Η συνεργασία μας είναι αποκαλυπτική και ενδιαφέρουσα.

Άρα εσείς κάνατε την πρόταση και η Ηρώ δυσκολεύτηκε να απαντήσει;
Ακριβώς. Η δουλειά μας, όμως, δεν γίνεται εν κρυπτώ. Τη χάρηκα, πάντως, τη συγκεκριμένη συνεργασία, γιατί είχα και ένα λόγο παραπάνω.