Θ. Μαυρονικόλα: "Η μητέρα μου με τρέχει µε τα παγάκια, ακόµη και όταν µπαινοβγαίνω στις Πρώτες Βοήθειες"

Η συνέντευξη της επιχειρηματίας και εγγονής του Γιώργου Παρασκευαΐδη στο «ΟΚ!»

Η σχέση της µε τα άλογα και τα ζώα γενικότερα είναι πολύ ιδιαίτερη. Γι’ αυτό και ήρθε να δώσει νέα πνοή σε έναν από τους πιο αγαπηµένους της χώρους, τη γνωστή µας Lapatsa. Η Θέλµα Μαυρονικόλα έχει κάθε λόγο να ευχαριστεί το σύµπαν για την καλή της τύχη και παράλληλα να χρησιµοποιεί το µονοπάτι της ζωής της για να ανοίγει δρόµους και σε άλλους που κυνηγούν τα όνειρά τους. Στα χνώτα του αγαπηµένου της αλόγου, η Θέλµα µάς ανοίγει τις σελίδες τής ζωής της, που είναι γεµάτες όνειρα και στόχους.

Θέλµα, πότε άρχισε να σου γεννιέται η µεγάλη αγάπη που έχεις για τα άλογα;
Από τότε που φορούσα ακόµη πάνες. Τότε κάθισα για πρώτη φορά σε άλογο.

Τι είναι αυτό που σε συναρπάζει σε αυτά;
Αυτό που µε συναρπάζει µε όλα τα ζώα. Ζούν τη στιγµή και δεν προσποιούνται. Είναι τα µόνα όντα που είναι πιστά στον εαυτό τους.

Υπάρχει ένα άλογο µε το οποίο έχεις µια ιδιαίτερη σχέση;
Σίγουρα. Έχω µια ιδιαίτερη σχέση µε την Ottaline. Η σχέση αυτή κρατά χρόνια και έχουµε µία πολύ επιτυχηµένη συνεργασία στον αθλητικό χώρο της ιππασίας, αλλά και ένα δυνατό δέσιµο. Αυτή είναι ο µεγαλύτερος δάσκαλός µου, θεραπευτής και φίλος που θα µπορούσα ποτέ να ζητήσω.

Έχεις κερδίσει σε πολλούς ιππικούς αγώνες. Έχεις ακολουθήσει και ανάλογες σπουδές;
Όχι, δεν έχω παρακολουθήσει σχετικά µαθήµατα. Οι γνώσεις µου στον τοµέα αυτό προέρχονται από χρόνια εκπαίδευσης κοντά σε επιφανείς δασκάλους τόσο της Κύπρου όσο και της Ευρώπης και φυσικά από µια πολύχρονη πρακτική εξάσκηση στο χώρο της ιππασίας. Πιστεύω πολύ σε αυτό που λέµε το «πανεπιστήµιο της ζωής».

Πόσες ώρες εξάσκησης έχεις την εβδοµάδα και σε ποιο είδος ιππασίας;
Συνήθως ιππεύω 45 ώρες την εβδοµάδα, µε ιδιαίτερη έµφαση στην υπερπήδηση εµποδίων, που είναι και το άθληµα στο οποίο διαγωνίζοµαι. Θαυµάζω όµως πολύ και το άθληµα της ιππικής δεξιοτεχνίας (dressage) τόσο στους ιππείς όσο και στα άλογα. Και τα δύο είδη ιππασίας έχουν µεγάλες απαιτήσεις.

Πολλοί θα χαρακτήριζαν το σπορ της ιππασίας επικίνδυνο. Πώς το σχολιάζεις;
∆εν διαφωνώ. Ωστόσο, αν υπάρχει σωστή εκπαίδευση και επαγγελµατική καθοδήγηση, τότε το ρίσκο µειώνεται σηµαντικά.

Από ποια ηλικία θα έλεγες ότι µπορεί να αρχίσει κανείς την ιππασία;
Από την ηλικία των δύο χρόνων µπορεί να ξεκινήσει το ενδιαφέρον ενός παιδιού για τα άλογα µέσω µιας µικρής βόλτας µε χαµηλά άλογα, τα pony, σε ασφαλές περιβάλλον. Ακολούθως, από την ηλικία των επτά χρόνων και µετά µπορεί ένα παιδί να παρακολουθήσει ένα πρόγραµµα µε pony, όπως κάνουµε στο Pony Club στη Lapatsa, για να γίνει µια εισαγωγή στην ιππασία. Στην πραγµατικότητα δεν υπάρχει όριο ηλικίας στην ιππασία. Για παράδειγµα, ο Καναδός Ίαν Μίλαρ έχει µόλις πρόσφατα διαγωνιστεί στη δέκατή του Ολυµπιάδα σε ηλικία 65 χρόνων.

Έχεις πια αναλάβει τη Lapatsa;
Έχω αναλάβει τη σχολή ιππασίας εδώ και ένα χρόνο περίπου. Η Lapatsa άνοιξε αρχικά για να φιλοξενήσει τα pony της µητέρας µου Λεώνης και της θείας µου το 1980, αλλά αργότερα µετατράπηκε σε χώρο σπορ και αναψυχής όπως το ονειρευόταν ο αείµνηστος παππούς µου, Γιώργος Παρασκευαΐδης.

Τι σχέδια έχεις για το χώρο;
Όσον αφορά σχέδια και οράµατα για τη Lapatsa ολόκληρη, εξερευνώ νέες οδούς και ευκαιρίες καθηµερινά. Ωστόσο, όποιους σχεδιασµούς και αν κάνω, θα υπάρχει πάντα στο επίκεντρο η έµφαση να γίνει η Lapatsa ένα µέσο για ευκαιρίες, κυρίως για τους ταλαντούχους νέους της Κύπρου, όποιο και να είναι το ταλέντο τους. 

Σκοπεύεις να ανοίξεις ξανά το χώρο της πισίνας και του τένις;
Είναι κάτι που σκεφτόµαστε, αλλά στο παρόν στάδιο έχουµε επικεντρωθεί στη σχολή ιππασίας, µε την ελπίδα να εκπαιδεύσουµε ικανούς ιππείς.

Τελευταία πραγµατοποιήσατε διάφορες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις στη Lapatsa…
Έχουµε την ευτυχία να έχουµε πάρα πολύ χώρο και ένα πανέµορφο σκηνικό µε τα άλογα. Θέλουµε, λοιπόν, να παρέχουµε αυτόν το χώρο σε νεαρά δηµιουργικά ταλέντα να παρουσιάζουν τις χειροτεχνίες τους, σε µουσικούς να βρίσκουν ένα νέο ακροατήριο και ταυτόχρονα να συγκεντρώνονται χρήµατα για καλό σκοπό. Η πρώτη εκδήλωση που είχαµε κάνει, σκοπό είχε τη βάση για ένα νέο ίδρυµα που ετοιµάζω µε στόχο τη χορήγηση υποτροφιών σε νέους ταλαντούχους Κυπρίους, είτε στο χώρο του αθλητισµού είτε στην τέχνη. Εγώ και άλλα µέλη της οικογένειάς µου, ιδίως ο θείος µου, έχουν εκφράσει στο παρελθόν µέσα από τα Μ.Μ.Ε. την επιθυµία να συνεχίσουν και να καλυτερεύσουν την προσφορά στην κοινωνία, κάτι που επιθυµούσε σε όλη του τη ζωή ο παππούς µου. Νιώθω ότι είναι και δικό µου καθήκον να βοηθήσω τους συµπατριώτες µου και ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους να φτάσουν στο αποκορύφωµα των δυνατοτήτων τους και να τυγχάνουν αναγνώρισης για την πολύτιµη προσφορά τους στη συνεχιζόµενη επιτυχία της κυπριακής κοινωνίας. Θέλουµε επίσης να φέρουµε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσµο να γνωρίσει το σπορ της ιππασίας και να προσφέρουµε στους νέους ιππείς ένα µεγαλύτερο κοινό.

Παλιά υπήρχαν στη Lapatsa και προγράµµατα ιππασίας για παιδιά µε ειδικές ανάγκες. Θα αρχίσετε κάτι παρόµοιο;
Και τώρα δουλεύουµε µαζί µε µία σχολή παιδιών µε ειδικές ανάγκες. Είναι υπέροχο να βλέπει κανείς πόση χαρά και ευτυχία φέρνουν τα άλογα σε αυτά τα παιδιά.

Πόσα άλογα έχετε;
Περισσότερα από 50 και ο κατάλογος µεγαλώνει.

Θα δούµε περισσότερους ιππικούς αγώνες στην Κύπρο στο άµεσο µέλλον;
∆ικός µας στόχος είναι να προωθήσουµε και να διαδώσουµε το σπορ της ιππασίας στην Κύπρο όσο περισσότερο µπορούµε. Το σπορ έχει βελτιωθεί εντυπωσιακά τα τελευταία πέντε χρόνια. Προσωπικά θα ήθελα να συγχαρώ όλους τους ιππείς, τους εκπαιδευτές και τους «ανήσυχους» γονείς που κάνουν τεράστιες προσπάθειες να καλυτερεύσουν το σπορ αυτό. 

Θα µπορέσουµε να έχουµε αξιόλογη παρουσία σε διεθνείς αγώνες;
Σίγουρα οι αθλητές της Κυπριακής Οµοσπονδίας Ιππασίας είναι µία υπολογίσιµη δύναµη στις κατηγορίες που διαγωνίζονται. ∆εν είµαστε, όµως, ακόµη έτοιµοι να διαγωνιστούµε σε υψηλά διεθνή επίπεδα.

Πόσο σε στηρίζει η οικογένειά σου στα νέα σου ανοίγµατα;
Χωρίς την οικογένειά µου τίποτα από όλα αυτά που κάνω δεν θα ήταν πραγµατοποιήσιµο. Κάθε µέρα εκφράζω την ευγνωµοσύνη µου για τη µεγάλη ευκαιρία που έχω στη ζωή. Οι ευκαιρίες µάς δίνονται στη ζωή, αλλά από εµάς εξαρτάται ως άτοµα να µπούµε και να δουλέψουµε σκληρά για αυτά που θέλουµε.

Ποιος είναι ο µεγαλύτερός σου «θαυµαστής» µέσα στην οικογένεια;
Ήταν ο παππούς µου. Και πρέπει να πω ότι αυτός είχε τη µεγαλύτερη επιρροή στην πορεία µου και επηρεάζει πολύ την επιτυχία µου. Αυτός ήταν ο µεγαλύτερός µου θαυµαστής και εγώ δική του. Επίσης, η γιαγιά µου ήταν πολύ υποστηρικτική, αλλά και ένας από τους πιο σκληρούς µου κριτές, πράγµα που µε έκανε να προσπαθώ όλο και πιο πολύ. Τέλος, να αναφέρω τη µητέρα µου, που πάντα τρέχει µε τα παγάκια για τα σπασµένα µου κόκκαλα, και πάντα είναι δίπλα µου, ακόµη και όταν µπαινοβγαίνω στις Πρώτες Βοήθειες.

Τι άλλο σου αρέσει να κάνεις εκτός από την ιππασία;
Χαίροµαι που είµαι µέρος της δισκογραφικής εταιρείας «357», που κατά τη γνώµη µου θα φέρει την επανάσταση στο χώρο της µουσικής στην Κύπρο και αλλού. Στον ελεύθερό µου χρόνο απολαµβάνω να οδηγώ τζιπ 4x4 σε αγροτικούς δρόµους µε τα ζώα µου και καλή παρέα. 

Τι όνειρα έχεις για το µέλλον;
Να φτάσω τα 112 χρόνια και να πίνω µια παγωµένη µπίρα στην παραλία, αναπολώντας αναρίθµητες καλές αναµνήσεις!