Στο σπίτι της Γιάννας Οδυσσέως

Δείτε τις εικόνες

Η ιδιοκτήτρια της Must Boutique, Γιάννα Οδυσσέως, φωτογραφίζεται για πρώτη φορά στο (υπέροχο) σπίτι της για λογαριασμό της "Madame Figaro Κύπρου" και μας εξηγεί, γιατί η θετική ενέργεια είναι το πιο διαχρονικό κομμάτι σε κάθε εμφάνιση.

"Τι; Τελειώσαμε; Μισό, μισό να βάλω ένα τζιν και κατεβαίνω. Δεν θα αργήσω" λέει στη δημοσιογράφο Τάνια Νεοκλέους τρέχοντας προς το υπνοδωµάτιο. "Φτάνω στο σπίτι της την ώρα, που η φωτογραφική οµάδα αρχίζει να µαζεύει τον εξοπλισµό" λέει η δημοσιογράφος. "Λίγα λεπτά αργότερα, από το σαλόνι, όπου κάθοµαι, την βλέπω να πλησιάζει προς το µέρος µου, µε ένα χαµόγελο, που µπορείς να το διακρίνεις ακόµα και από χιλιόµετρα µακριά. "Η αλήθεια είναι, πως δεν έχω φωτογραφηθεί ξανά στο σπίτι µου. Σας άνοιξα, γιατί σας αγαπώ", είναι οι πρώτες κουβέντες, που ανταλλάζουµε καθισµένες πια στη βεράντα της. Είναι η ώρα εκείνη του απογεύµατος, που φεύγοντας από τη δουλειά το µόνο, που θέλεις να κάνεις, είναι να αράξεις σε µια όµορφη αυλή και να απολαύσεις τον καφέ σου µε µια φίλη. Εδώ, όµως, έχω έρθει για δουλειά, σκέφτοµαι, κάτι που ανατρέπω λίγο αργότερα από την ανεξήγητη οικειότητα, που αποκτώ ξαφνικά µαζί της.

"ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΟΥ"
Όπως µινιµαλιστικές είναι οι γραµµές, στις οποίες κινείται η διακόσµηση του σπιτιού της, έτσι απλά είναι και τα πράγµατα, που την ενθουσιάζουν. "Σπίτι για µένα είναι εκεί, που βρίσκεται η αγάπη, οι αγκαλιές και η ζεστασιά", µου λέει πλησιάζοντας προς το µέρος µου µε δυο κούπες καφέ στα χέρια της. "Σε γενικές γραµµές θα έλεγα, ότι είµαι σπιτόγατος. Αυτό που λέµε "σπίτι µου σπιτάκι µου''". Παρακολουθώντας την επαγγελµατική της πορεία όλα αυτά τα χρόνια, αυτόµατα µου γεννιέται η απορία, πώς καταφέρνει να τα φέρνει βόλτα έχοντας τρία παιδιά. "Είναι όλα θέµα προγράµµατος", µου εξηγεί. "Με τον ερχοµό του κάθε παιδιού στη ζωή µου, έπρεπε να βρίσκω τρόπο να επαναπροσδιορίζω τις ισορροπίες µεταξύ προσωπικής και επαγγελµατικής ζωής".

ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ…
Μικρή εργαζόταν στα εργοστάσια της οικογένειας στην Ελλάδα, όπου µεγάλωσε, αλλά και στην Κύπρο. Αυτό, όπως µου εξηγεί, της έδωσε την ευκαιρία να παρακολουθεί τα πράγµατα από πρώτο χέρι. Πηγαίνοντας στο Λονδίνο για να σπουδάσει σχέδιο µόδας, συνειδητοποίησε, ότι δεν ήταν ακριβώς αυτό, που ήθελε να κάνει στη ζωή της. Τα επικοινωνιακά της χαρίσµατα, αλλά και η αισθητική της, ήταν αυτά που χρειαζόταν, για να δηµιουργήσει τη δική της επιχείρηση. "Είχα τρέλα µε τις µπουτίκ του Λονδίνου. Πηγαίνοντας εκεί για σπουδές και ταξιδεύοντας, παράλληλα, σε Παρίσι και Νέα Υόρκη, ένιωσα την επιθυµία να ανοίξω το δικό µου κατάστηµα. Έτσι κι έγινε". Κάτι που, όπως της επισηµαίνω, της βγήκε τελικά σε καλό. "Χρειάστηκε όραµα, επιµονή και πολλή δουλειά, µέχρι να δω τους κόπους µου να ανταµείβονται". Η συνταγή πέτυχε, διαπιστώνω, αφού η Must Boutique πρωταγωνιστεί στην κυπριακή µόδα εδώ και µία εικοσαετία. Και µαζί µε αυτή και το δεύτερο κατάστηµά της Γιάννας, το Must Etoile. "Το 2006, όταν γέννησα το δεύτερο µου παιδί, ένιωσα την ανάγκη να εισάγω στη µπουτίκ µου κάποια επώνυµα παιδικά brands. Βλέποντας τη µεγάλη ανταπόκριση του κόσµου, έκανα τη σκέψη, ότι τα παιδικά ρούχα θα ήταν καλύτερα να βρίσκονται σε ξεχωριστό κατάστηµα, µε διαφορετική ατµόσφαιρα στο κέντρο της πόλης". Και να φανταστεί κανείς, ότι όλα αυτά συνέβησαν το 2014, σε περίοδο κρίσης, της επισηµαίνω. "Ήταν ένα εξαιρετικά τολµηρό και δύσκολο βήµα, πίσω από το οποίο υπήρχε όραµα. Στο Must Etoile, µπορεί κανείς να βρει, µαζί µε το επώνυµο παιδικό τµήµα, γυναικείες και teenager συλλογές σε περιορισµένη ποσότητα και προσιτές τιµές".

Η ΚΥΠΡΟΣ ΤΗΣ ΜΟ∆ΑΣ
Η ήδη ευχάριστη κουβέντα µας, αρχίζει να αποκτά ακόµα περισσότερο ενδιαφέρον, όταν της ζητώ, να µου µιλήσει για το στυλ των Κυπρίων. "Οι γυναίκες στην Κύπρο και ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχουν αρχίσει να ενδιαφέρονται πάρα πολύ για τη µόδα, γι' αυτό και, όπου κοιτάξεις, βλέπεις παντού στυλάτες παρουσίες". ∆εν µπορεί, επιµένω, όλο και κάτι θα τη χαλάει. "Ένα λάθος, που βρίσκω, ότι γίνεται στην Κύπρο, είναι που οι περισσότεροι επιλέγουν το µαύρο, σχεδόν σε όλες τους τις εµφανίσεις, ακόµα και το καλοκαίρι. Υπάρχουν τόσοι όµορφοι συνδυασµοί χρωµάτων, που είναι κρίµα, να περιορίζουµε τον εαυτό µας σε αυτό, που εµείς θεωρούµε ως ασφαλή επιλογή". Καταπίνω µε δυσκολία. Η γυναίκα που κάθεται απέναντί της (εγώ δηλαδή) είναι η κυριότερη εκπρόσωπος του συγκεκριµένου χρώµατος. "∆εν υπάρχει άνθρωπος, που να µην του πάει το µαύρο", µε καθησυχάζει χαµογελώντας. Και τι γίνεται µε τα κοµµάτια, που για χρόνια βλέπουµε να είναι κρεµασµένα στις ντουλάπες µας, χωρίς να τα χρησιµοποιούµε, είναι η επόµενή µου απορία. "∆εν είναι λάθος, να πετάµε παλιά κοµµάτια, αντίθετα πιστεύω, ότι, και για λόγους, που έχουν να κάνουν µε την ενέργεια, είναι καλό να ξεφορτωνόµαστε πράγµατα, µη σου πω και ανθρώπους", µου λέει και ξαφνικά µας πιάνουν τα γέλια. Γεµάτη ενέργεια, µε συµβουλεύει, ότι εκείνο, που πρέπει να φορέσουµε φέτος το καλοκαίρι, είναι η αυτοπεποίθησή µας. "Με στενοχωρεί, όταν βλέπω γυναίκες µε αντικειµενικά υπέροχα σώµατα, να είναι γεµάτες ανασφάλειες. Η αυτοπεποίθηση και το χαµόγελο είναι τα κοµµάτια, που δεν πρέπει ποτέ να λείπουν από τις εµφανίσεις µας", µου λέει και κάπου εκεί νιώθω υπερπλήρης από αυτή τη συνάντηση.