Γιώργος Ρούσσος – Νατάσα Τούρζα: Φωτογραφίζονται πρώτη φορά με τα δίδυμα κοριτσάκια τους!

Η άγνωστη περιπέτεια που έζησαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Ο Γιώργος Ρούσσος και η Νατάσα Τούρζα, ένα από τα πιο ευτυχισμένα και αγαπημένα ζευγάρια της Κύπρου, τρεις μήνες μετά τον ερχομό των διδύμων τους, φωτογραφίζονται για πρώτη φορά στο ΟΚ! αγκαλιά με τα παιδιά τους, και μας μιλούν για το πόσο άλλαξε η ζωή τους, την αγάπη τους που ολοένα και δυναμώνει, ενώ μας αποκαλύπτουν και πότε θα γίνει ο θρησκευτικός τους γάμος!

Πόσο πολύ έχει αλλάξει η ζωή σας εδώ και τρεις μήνες, από τότε που γεννήθηκαν οι δίδυμες κορούλες σας;

Γιώργος Ρούσσος: Είναι κάτι που όσο και αν έχεις προετοιμαστεί και όσα και αν έχεις ακούσει από φίλους, γνωστούς και οικογένειες, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο αλλάζει η ζωή σου και ο τρόπος σκέψης σου. Αλλάζουν όλα. Είναι λες και ξεκινάει μια καινούργια ζωή, μαζί με τη ζωή των παιδιών σου. Πλέον, η προτεραιότητά σου είναι αυτά τα δύο παιδιά. Τίποτα άλλο.

Νατάσα Τούρζα: Η απόλυτη ευτυχία! Όταν φτάνει εκείνη η ευλογημένη ώρα, που φέρνεις στον κόσμο το παιδάκι σου ή τα παιδάκια σου, ξαναγεννιέσαι κι εσύ. Η ζωή μου έχει αλλάξει πάρα πολύ. Και επειδή δεν έχω και καμιά βοήθεια, είμαι αποκλειστικά αφοσιωμένη στα παιδιά μου.

Γ.Ρ: Τώρα καταλαβαίνω κι αυτό που μας λέγανε όλοι, όταν μας ρωτούσαν αν έχουμε βοήθεια και με μια φυσικότητα τους απαντούσαμε όχι. Και γυρνούσανε το πρόσωπό τους αλλού σαν να λέγανε από μέσα τους, «κακόμοιροι δεν ξέρετε τι σας περιμένει»! (γέλια).

Τελικά ισχύει αυτό που λένε πως όταν κάνεις παιδιά, ουσιαστικά απαρνιέσαι τη ζωή σου για τα επόμενα είκοσι χρόνια περίπου…

Γ.Ρ: Εγώ σκοπεύω να τις παντρέψω νωρίτερα (γέλια). Όντως, ισχύει αυτό που λένε. Ζεις για αυτά τα παιδιά και ό,τι κάνεις, το κανείς για εκείνα κι όχι για σένα.

Ποιες αλλαγές εντοπίζετε ο ένας στον άλλον;

Γ.Ρ: Η αλλαγή που βλέπω στη Νατάσα είναι τεράστια. Τη βλέπω πολύ διαφορετικά πλέον. Βλέπω την απόλυτη αξία, το πόσο αξίζει αυτή η γυναίκα και την αγαπώ και τη λατρεύω όσο δεν την αγάπησα και τη λάτρεψα ποτέ στη ζωή μου. Μόνο ο τρόπος με τον οποίο φροντίζει τα παιδιά μας, που έχει γίνει όλη της η ύπαρξη, είναι αξιοθαύμαστος. Έχει να κάνει περισσότερο με το κομμάτι της εκτίμησης του ανθρώπου, που έχεις δίπλα σου. Εκείνη την ώρα βλέπεις μια άλλη πτυχή αυτού του ανθρώπου.

Ν.Τ: Ο Γιώργος είναι ένας υπέροχος μπαμπάς. Βρίσκεται συνεχώς δίπλα μου και με βοηθάει. Πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς τον Γιώργο.

Αλήθεια, τη στιγμή που ακούσατε το πρώτο κλάμα των παιδιών σας, ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση;

Ν.Τ: Ο Γιώργος ήταν ο ψύχραιμος της υπόθεσης. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ήταν η ήρεμη δύναμή μου. Ανυπομονούσε για αυτή τη μέρα, είχε τις ανησυχίες του, τη λαχτάρα του. Όταν έφτασε η μέρα του τοκετού, επειδή γέννησα με προγραμματισμένη καισαρική, θυμάμαι πως την προηγούμενη μέρα εγώ δεν μπορούσα να κλείσω μάτι και ο Γιώργος κοιμόταν κανονικά και μου έλεγε, «εντάξει αγάπη μου όλα καλά θα πάνε» (γέλια).
Γ.Ρ: Μεταξύ μας ακόμη το κάνω. Τα βράδια, που ξυπνάνε τα μωρά για φαγητό, κάνω τον κοιμισμένο (γέλια). Η αλήθεια είναι πως τη μέρα του τοκετού, βρισκόμουν μέσα στο μαιευτήριο, όπου έζησα και είδα τα πάντα. Νομίζω πως καμία προσωπική και επαγγελματική επιτυχία και καμία στιγμή χαράς, που μπορεί να έχεις νιώσει, δεν συγκρίνεται με τη στιγμή που ακούς το πρώτο κλάμα των παιδιών σου. Δεν υπάρχει αυτό το συναίσθημα και δεν μπορείς να το περιγράψεις. Εκείνο που μου έχει μείνει πολύ έντονα, είναι η στιγμή της πρώτης ανάσας των παιδιών και η εικόνα της Νατάσας, μέσα στο χειρουργείο, όταν της τα έφεραν δίπλα της. Εκείνη η στιγμή ήταν η απόλυτη ευτυχία.

Μετά από πέντε χρόνια κοινής πορείας, πώς θα περιγράφατε αυτή τη διαδρομή από το χθες στο σήμερα;

Γ.Ρ: Αν το πάρεις από την αρχή, νομίζω πως δεν θα μπορούσε να φανταστεί ούτε η Νατάσα ούτε εγώ, ότι θα βρισκόμασταν στο σήμερα και θα μιλούσαμε μαζί σου και θα διάβαζε ο κόσμος για το πώς νιώθουμε για αυτά τα δύο παιδιά. Νομίζω καμία σχέση δεν ξεκινάει έχοντας στο μυαλό την εικόνα διδύμων στην αγκαλιά. Αλλά μέρα με τη μέρα, εβδομάδα με εβδομάδα, χρόνο με χρόνο, βλέπαμε να χτίζεται και να έρχεται αυτό το πράγμα. Είναι κάτι, το οποίο θέλαμε και οι δύο. Συνέβη τώρα και χαιρόμαστε πάρα πολύ για αυτό.

Νατάσα ήταν το παιδικό σου όνειρο, να παντρευτείς και να κάνεις οικογένεια;

Ν.Τ: Όταν ήμουν μικρή δεν το σκεφτόμουνα να φορέσω νυφικό και να κάνω παιδιά. Ήθελα, όμως, κάποια στιγμή όταν γνωρίσω τον κατάλληλο άνθρωπο, να κάνω οικογένεια. Δεν ήταν στόχος ζωής, όμως. Όταν γνώρισα τον Γιώργο, στην πορεία είπα πως αυτός είναι ο άνθρωπός μου.

Γ.Ρ: Το νυφικό, όμως, της το κρατάω ακόμη. Μόλις περπατήσουν τα κοριτσάκια, θα ντυθούν παρανυφάκια δίπλα στη μαμά τους, γιατί θέλουμε να κάνουμε κι ένα θρησκευτικό γάμο. Κάποια στιγμή θα γίνει και αυτό, επομένως, η Νατάσα θα ζήσει και αυτή την εμπειρία.

Βρίσκεστε στην Κύπρο χρόνια και οι δύο σας. Η σκέψη, τώρα που κάνατε την οικογένειά σας, να πάτε πίσω στην Ελλάδα υπάρχει;

Γ.Ρ: Πλέον όχι. Εγώ είμαι πάνω από είκοσι χρόνια στην Κύπρο και πραγματικά νιώθω ότι έχω γεννηθεί εδώ. Όλες μου οι αναμνήσεις είναι εδώ.

Ν.Τ: Σε καμία περίπτωση. Από τη στιγμή που η οικογένειά μου πλέον έχει δημιουργηθεί εδώ, δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε πίσω. Ακόμη κι όταν πηγαίνουμε Ελλάδα για διακοπές, δεν αντέχουμε και πολύ, καθώς θέλουμε να γυρίσουμε πίσω.

Ακούω συχνά νέα ζευγάρια να λένε πως τα παιδιά δημιουργούν ακόμη ένα επιπρόσθετο άγχος στους σύγχρονους ρυθμούς της ζωής τους και για αυτό αποφεύγουν την τεκνοποίηση. Ποια είναι η δική σας τοποθέτηση;

Γ.Ρ: Για να μιλήσουμε λιγάκι ψυχρά. Εγώ σέβομαι το κάθε ζευγάρι, που έχει την οικονομική δυσκολία και κάθεται συνειδητά και λέει δεν μπορώ να αντεπεξέλθω τώρα. Από την άλλη, αυτό που έχω να συμβουλέψω, είναι πως σου δίνει τόση ενέργεια το παιδί, που θα βρίσκεις τον χρόνο και να δουλέψεις και αν ακόμη το εισόδημα δεν είναι αυτό που περίμενες ή φανταζόσουνα, θα καταφέρεις να τα φέρεις βόλτα. Τη χαρά, που θα σου δώσει ένα παιδί, δεν πρόκειται να την πάρεις από πουθενά αλλού. Επομένως, ας κοιτάξουν να μην αφήσουν τα χρόνια να περάσουν, γιατί μετά μπορεί και να το μετανιώσουνε.

Ν.Τ: Θα συμφωνήσω σε αυτά που λέει ο Γιώργος, γιατί τη χαρά, που σου δίνει ένα παιδάκι, δεν μπορείς να την ανταλλάξεις με τίποτα. Και τον προσωπικό σου χρόνο, που θα στερηθείς από τον άνθρωπό σου, σίγουρα θα βρεις τρόπο να τον αναπληρώσεις.

Νατάσα μου, ποιες συμβουλές θα έδινες στις νέες μανούλες;

Υπομονή και δύναμη. Σίγουρα, είναι πολύ μεγάλη κούραση, όταν δεν έχεις και κάποια βοήθεια, όμως, όταν το βράδυ πέφτεις στο κρεβάτι σου και τις έχεις δίπλα σου την ώρα που κοιμούνται, εγώ τουλάχιστον νιώθω τόση μεγάλη ευτυχία και τόση τεράστια ευγνωμοσύνη, που μου φεύγει όλη η κούραση.

Αλήθεια, ποιος πιστεύετε ότι θα είναι ο πιο αυστηρός γονιός από τους δύο σας;

Ν.Τ: Πιστεύω εγώ! Ο Γιώργος νομίζω θα του λένε μπαμπά και θα λιώνει (γέλια).

Γ.Ρ: Φοβάμαι πως δεν θα μπορώ να πω όχι (γέλια). Επειδή είμαστε και εμείς νέοι γονείς, θεωρώ πως θα υπάρξουν φορές, που θα λυγίσουμε και θα κάνουμε και εμείς λάθη. Το να είσαι γονιός δεν είναι εύκολο πράγμα.

Ραφαηλία και Ζωή. Από πού προήλθαν τα ονόματα και πότε θα γίνει η βάπτιση;

Ν.Τ: Ζωή είναι το όνομα της μαμάς του Γιώργου, ενώ η Ραφαηλία είναι ταγμένη στον Άγιο Ραφαήλ, γιατί είχαμε μια περιπετειούλα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τάξαμε το μωρό.
Γ.Ρ: Όσον αφορά στη βάπτιση, σκεφτόμαστε μετά το Πάσχα και να πούμε εδώ πως οι νονοί των κοριτσιών Τάσος Θεοδώρου και Mικαέλα Χατζηεφραίμ, δεν θα τη γλυτώσουν μόνο με μια βάπτιση! Έχουν να περάσουν τα πάνδεινα (γέλια).

Είστε από τα ζευγάρια που έχετε φίλους, οι οποίοι σας αγαπάνε και αυτό είναι ακόμη ένα σημάδι για το πόσο θετικοί άνθρωποι είστε…

Γ.Ρ: Εννοείς πως να μας βοηθάνε με τα παιδιά (γέλια). Όταν έχεις ανθρώπους δίπλα σου, που σε νοιάζονται πραγματικά, είναι όντως ευλογία. Ευτυχώς έχουμε αρκετούς φίλους, οι οποίοι ξέρουν πού είναι η πόρτα μας και θα έρθουν εδώ να μας δούνε και να έχουμε πολλούς ανθρώπους μοιραστούν μαζί μας στιγμές.

Από πού αντλείτε τη δύναμή σας;

Γ.Ρ: Όλα αυτά τα χρόνια, που είμαστε μαζί, παίρνει ο ένας από τον άλλο δύναμη. Ξέρουμε πως ό,τι και αν μας συμβεί πάντα θα βρούμε τη λύση.

Ν.Τ: Αυτό είναι κάτι, που μου το έμαθε ο Γιώργος. Με τα χρόνια κατάφερε να με κάνει να μη φοβάμαι και τόσο πολύ και να βλέπω τα πράγματα με μια άλλη σκοπιά.

Φαντάζομαι πως όπως όλα τα ζευγάρια έχετε και εσείς τις εκρήξεις θυμού και διαφορών, έτσι δεν είναι;

Ν.Τ: Είναι ζήτημα αν έχουμε τσακωθεί δύο φορές όλα αυτά τα χρόνια.

Γ.Ρ: Είμαι άνθρωπος, που δεν εκνευρίζομαι ούτε στη δουλειά μου ούτε στην προσωπική μου ζωή. Μερικές φορές μπορεί να κρατάω κάποια ένταση και να μου βγαίνει ασυναίσθητα πάνω στη Νατάσα και να το καταλαβαίνω και να το κόβω εκείνη την ώρα. Ένα μυστικό που έχω, είναι πως ό,τι με ενοχλεί το λέω εκείνη τη στιγμή. Δεν το κρατώ μέσα μου και έτσι δεν δημιουργούνται ούτε παρεξηγήσεις ούτε τίποτα.

Ν.Τ: Συνήθως εγώ έχω το ελάττωμα να αλλάζει λίγο ο τρόπος μου ή το ύφος μου. Να ειρωνεύομαι και να κοιτάω με διαφορετικό βλέμμα, που είναι εκνευριστικό. Όταν το κάνω, ο Γιώργος το εντοπίζει, μου το λέει και το κόβω αμέσως. Και έτσι πρέπει να γίνεται, για να μη μένουν κενά στις σχέσεις.

Πώς φαντάζεστε τη ζωή σας σε μια δεκαετία από σήμερα;

Γ.Ρ: Πάντα, είχα στην άκρη του μυαλού μου, ότι ήθελα να κάνω ένα κοριτσάκι πρώτα και μετά από λίγα χρόνια να έρθει και ένα αγοράκι. Βέβαια, τα σχέδια ανατράπηκαν από την πρώτη στιγμή, γιατί ήρθε το ένα κοριτσάκι και μαζί του ήρθε ακόμη ένα. Εγώ θα ήθελα να κάνω ακόμη ένα παιδάκι κάποια στιγμή!

Ν.Τ: (γέλια). Μου αρέσει που με κοιτάς!

Γ.Ρ: Και βέβαια σε κοιτώ, γιατί μόνος μου δεν μπορώ να το κάνω (γέλια). Αλήθεια τώρα, από τη στιγμή που ήρθαν αυτά τα παιδιά, νιώθω πολύ διαφορετικά και θαυμάζω όλους τους γονείς του κόσμου.

Ν.Τ: Όσον αφορά το τρίτο παιδάκι θα ήθελα και εγώ ακόμη ένα, αλλά όχι σύντομα!

Γ.Ρ: Ένα πράγμα, που έχουμε διδαχθεί, είναι πως είναι ωραίο να κάνεις όνειρα και σχέδια, αλλά καμιά φορά, επειδή μας έχει συμβεί, δεν θέλουμε να στηριζόμαστε πολύ σε αυτά που θέλουμε να κάνουμε, αλλά στον Θεό και στο θέλημά του.

Γιώργο όσον αφορά στα επαγγελματικά σου, υπάρχει πιθανότητα να στραφείς στον χώρο της εκπαίδευσης το οποίο σπούδασες;

Πολύ πιθανό...