10 επώνυμοι Κύπριοι μας λένε ποια Χριστούγεννα θυμούνται με μελαγχολία

Τι λένε;

Η γιορτή των Χριστουγέννων θεωρείται η πιο χαρούμενη περίοδος του χρόνου, καθώς αποτελεί μία καλή ευκαιρία για να ξεκουραστούμε από τη πίεση της καθημερινότητας, να διασκεδάσουμε μέσα στο κλίμα των γιορτών, να βιώσουμε ευχάριστες οικογενειακές στιγμές και να συναντήσουμε φίλους που αγαπάμε. Είναι όμως και κάποιες χρονιές που αυτή η όμορφη στιγμή μας αφήνει μια μελαγχολία. 10 επώνυμοι Κύπριου μοιράζονται μαζί μας εκείνα τα Χριστούγεννα που τους άφησαν μια γεύση μελαγχολίας. 

Βαρβάρα Χριστοφή
Κανένα με μελαγχολία. Είναι από τις αγαπημένες μου γιορτές. Θυμάμαι όμως τα καλύτερα μου Χριστούγεννα που ήταν στην Αγγλία πριν από μερικά χρόνια, όπου τα πέρασα με τους συγγενείς μου.

Στέλλα Στυλιανού
Θυμάμαι με μελαγχολία την παραμονη Χριστουγέννων που έκανα μακριά απο τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Είναι λες και τα Χριστουγεννα δεν είναι γιορτή. Δεν θα ήθελα να το ξαναζησω και ευχομαι τα φετινά Χριστούγεννα  όλοι να έιναι κοντά σε αυτούς που αγαπουν.

Δήμητρα Μακρυγιάννη
Θυμάμαι με μελαγχολία την παραμονή Χριστουγέννων που ήμασταν ακόμη στο σπίτι μας στην Αθήνα. Ο λόγος είναι γιατί θα ήθελαν να μπορούσα να ζήσω και πάλι εκείνες τις στιγμές με τα αδέρφια μου στην παιδική μας ηλικία. 

Μαρίνα Φιλιππίδου Θεοχάρους
Τα άσχημα τα θάβω στο πίσω μέρος του μυαλού και κρατώ στη μνήμη μου μόνο τα όμορφα. Το μόνο που μου έχει μείνει ως κακή παραμονή πρωτοχρονιάς (όχι Χριστουγέννων) αλλά όταν το σκέφτομαι σήμερα γελάω, ήταν όταν ήμουν στη Β’ λυκείου που οι γονείς μου δε με άφηναν να βγω μέχρι την ώρα που ήθελα και σε πείσμα τους κλείστηκα στο δωμάτιο μου και δεν πήγα ούτε μαζί τους στο ρεβεγιόν, άλλαξα το χρόνο μόνη μου για "να τους δείξω εγώ"

Μαρία Κορτζιά
Δεν θα πω μελαγχολία. Θα πώ με λησμονιά. Όταν ήμουν μικρή και γυρίζαμε το χρόνο όλοι μαζι με τα ξαδέρφια μου ανυπομονώντας να ανοίξουμε τα δώρα μας από τον Άγιο Βασίλη που συνήθως παρίστανε ένας θείος μου. Και τι δεν θα έδινα να ήμουν ξανά παιδί μόνο και μόνο για αυτές τις ημέρες.

Κυριάκος Πελεκάνος
Την περσινή παραμονή γιατί ήξερα ότι ήταν η τελευταία που θα περνούσαμε με την μάμα και προσποιούμασταν όλοι ότι όλα ήταν καλά.

Κωνστάντια Δημητριάδου
Εκείνη στην Αθήνα, παραμονή Χριστουγέννων 2015. Εμείς φύγαμε από την Κύπρο και ο αδερφός μου με τη σύζυγο και τα μόλις μερικών μηνών δίδυμά τους ξεκίνησαν νωρίτερα από το Λονδίνο. Προσγειωθήκαμε στο Ελευθέριος Βενιζέλος με διαφορά μερικών λεπτών οπότε συναντηθήκαμε στον χώρο παραλαβής αποσκευών του αεροδρομίου. Ήταν μεγάλη η χαρά και η συγκίνηση... Θυμάμαι πως μας έπιασε γελόκλαμα ανάμεσα στους ιμάντες. Ήταν σχεδόν κινηματογραφικό. Τις επόμενες μέρες, που τις περάσαμε όλοι μαζί, σκεφτόμουν συνέχεια πως έτσι πρέπει να είναι οι γιορτές... Πως πρέπει να σε φέρνουν κοντά σε όσους αγαπάς. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το άνοιγμα των χριστουγεννιάτικων δώρων τα οποία έφτασαν με θεαματικά σκηνοθετημένο τρόπο στα παιδιά μου λίγο αργότερα, όπως δεν θα ξεχάσω ότι το βράδυ, το ξενυχτίσαμε όλοι μαζί, πίνοντας κόκκινα κρασιά, μέχρι να ξημερώσει, κοιτώντας την Ακρόπολη.

Ζαχαρίας Φιλιππίδης
Δεν ειχα δυσάρεστα Χριστούγεννα είτε από τυχη είτε απο επιλογή.

Αντρέας Δημητρόπουλος
Όλα τα Χριστούγεννα τα θυμάμαι να είναι χαρούμενα. Ποτέ δεν πέρασα μελαγχολικά Χριστούγεννα και εύχομαι να μην ζήσω ποτέ.

Αλεξία Καρακάννα
Με μελαγχολία και λύπη θυμαμαι την πρωτοχρονια του 2004 όπου κανένας δεν γιόρτασε πραγματικά αφού στις 26/12  έχασαν την ζωή τους γύρω στις 280 000 συνάνθρωποι μας στο φοβερό τσουνάμι της Ινδονησίας. Όλες οι εκδηλώσεις ανά το παγκόσμιο διαφοροποιήθηκαν εις μνήμη των θυμάτων της φονικής θεομηνίας και φυσικά θα θυμάμαι πάντα μελαγχολικά το συγκεκριμένο γεγονός.